inhoudsopgave
- Eet zoete aardappelen rauw
- Oxaalzuur probleem
- Eet de zoete aardappel met de schil erop
Door zijn voedingswaarde en aroma is de zoete aardappel een van de meest populaire knollen in je eigen tuin en op je bord. Ipomoea batatas wordt gebruikt als ingrediënt in een grote verscheidenheid aan gerechten en kan op verschillende manieren worden bereid. Bij verhitting gaan veel voedingsstoffen verloren en daarom vragen velen zich af of het mogelijk is om de zoete aardappel rauw te eten. Even vaak rijst de vraag of de schil eetbaar is.
Eet zoete aardappelen rauw
Je hoeft je geen zorgen te maken. Ondanks de naam kunnen zoete aardappelen zonder aarzelen rauw worden gegeten. Bovenal geven de ingrediënten informatie, waaruit blijkt dat de knollen geen gifstoffen bevatten:
- Vitaminen A, C, E
- Antioxidanten: carotenoïden, anthocyanines
- potassium
- Vezel
- Mineralen: calcium, ijzer, zink
- kracht
Zoals u kunt zien, produceren de planten niet de giftige solanine die wordt aangetroffen in tal van soorten van de nachtschadefamilie (. Solanaceae) te vinden zijn. Aardappelen (b. Solanum tuberosum) en tomaten (bot. Solanum lycopersicum) behoren tot de bekendste vertegenwoordigers die de stof hebben. Vanwege de naam gaan veel mensen ervan uit dat zoete aardappelen ook solanine bevatten, maar de knollen zijn slechts in de verte verwant aan aardappelen.
Zoete aardappelen behoren tot het geslacht van de ochtendglorie (bot. Ipomoea) binnen de windefamilie (bot. Convolvulaceae), die op zijn beurt behoort tot de orde van de nachtschade-achtige (bot. Solanales) behoren. Solanine wordt niet binnen het hele gezin ontwikkeld. Nog beter: de ingrediënten van de knollen hebben een veel effectiever effect op je lichaam als ze rauw worden geconsumeerd:
- stress verlichtend
- Bloedsuikerspiegel wordt gereguleerd
- geoptimaliseerde vochtbalans
- versterkt immuunsysteem
- ontstekingsremmend effect
- Het risico op een hartaanval wordt verminderd
- Het risico op een beroerte wordt verminderd
Wanneer je de aardappelen kookt, frituurt of bakt, gaat door de hitte een groot deel van de ingrediënten verloren. Dus als je de knollen rauw eet, kun je ze ideaal gebruiken. De karakteristieke smaak verandert slechts licht, omdat rauwe zoete aardappelen wat frisser en minder zoet smaken.
tip: Moderne cultivars van Ipomoea batatas bevatten extreem kleine hoeveelheden waterstofcyanide, die zelfs in onbewerkte toestand niet schadelijk zijn. Plant je in plaats daarvan een oud ras uit Zuid-Amerika, dan moet je rekening houden met aanzienlijk hogere blauwzuurwaarden.
Oxaalzuur probleem
Het enige nadeel van een rauwe zoete aardappel is het oxaalzuur dat het bevat. Ipomoea batatas bevat grote hoeveelheden dicarbonzuur en daarom moet u bij het consumeren op ten minste een van de volgende drie punten letten:
- kleine hoeveelheden consumeren
- Oxaalzuur verlagen
- geschikt begeleidend eten
Wil je niet teveel oxaalzuur binnen krijgen, eet dan gewoon minder rauwe zoete aardappel. Oxaalzuur kan alleen bijwerkingen veroorzaken bij grote hoeveelheden of bij regelmatige consumptie. Om het effect te verminderen, eet geschikte voedingsmiddelen die de zuurgraad verminderen. Calciumhoudende voedingsmiddelen zijn hiervoor geschikt, omdat het zuur de mineralen bindt. Hogere hoeveelheden calcium hebben geen negatief effect op het lichaam. De volgende voedingsmiddelen worden aanbevolen:
- Zuivelproducten (kaas is bijzonder effectief)
- broccoli
- BES
- Amandelen
- sesam
- soja
- Rijst en havermelk
- Vijgen
- Olijven
- Walnoten
Zelfs klassiek mineraalwater kan helpen tegen oxaalzuur. De derde optie is om de gewassen en gehalveerde zoete aardappelen te weken. Om dit te doen, moeten ze eerst worden ontdaan van rotte plekken en vervolgens in een waterbad worden geplaatst. Hier blijven ze minimaal 30 minuten in voordat ze worden gebruikt. Was en droog tot slot de knollen opnieuw. Je kunt de zoete aardappel nu rauw eten zonder dat het oxaalzuur direct overweldigend wordt. Met deze methoden voorkom je vooral de vorming van nierstenen, die typisch zijn voor een teveel aan oxaalzuur.
Opmerking: Na het Center for Science in the Public Interest (CSPI) in Washington D.C. de batat wordt beschouwd als de gezondste groente ter wereld. Ondanks het oxaalzuur is de hoeveelheid ingrediënten zo hoog dat consumptie bij verhitting minder wordt aanbevolen dan de rauwe knol.
Eet de zoete aardappel met de schil erop
Wist je dat je de schil er zelfs aan kunt laten zitten en zo jezelf schillen kunt besparen? Niet alleen het vruchtvlees kan rauw gegeten worden, ook de schil is een van de eetbare delen van de Ipomoea batatas. Je kunt de zoete aardappel dus zonder aarzelen met de schil eten. Het biedt u andere ingrediënten die niet in de pulp zitten:
- Caiapo
- Vezel
- hoog vitaminegehalte
Het materiaal Caiapo moet hier worden vermeld. Dit is een ingrediënt dat uitsluitend in de schil van zoete aardappelen voorkomt en is een vorm van glycoproteïne. De stof heeft antidiabetische eigenschappen en zou daarom een positief effect moeten hebben op de voeding van de getroffenen. Onderzoekers zijn het er echter niet over eens of de stof medicinaal mag worden gebruikt. Naast de antidiabetische eigenschappen zouden de volgende effecten zijn gevonden bij het gebruik van Caiapo:
- antihypertensivum
- reguleert een hoog cholesterolgehalte
De consumptie van de rauwe schillen is niet voor iedereen weggelegd, omdat ze iets bitterder smaken dan de aromatische pulp. Om ervan te kunnen genieten, moet je op een paar punten letten zodat de smaak niet negatief wordt beïnvloed:
- Koop biologische zoete aardappelen
- schoon met een groenteborstel
- verwijder slechte plaatsen
Als je de schil rauw wilt eten, moet je altijd biologisch geteelde zoete aardappelen gebruiken. Dit betekent dat u geen giftige bestrijdingsmiddelen binnenkrijgt die u op de lange termijn kunnen schaden. Omdat zoete aardappelen, net als andere knollen, de meeste chemicaliën in hun schil opslaan, worden deze gemakkelijk doorgegeven aan het organisme. Gebruik als alternatief zoete aardappelen van eigen teelt.
Opmerking: Mensen met een gevoelige maag of chronische spijsverteringsproblemen dienen rauwe zoete aardappelschillen alleen met mate te consumeren omdat ze behoorlijk zwaar kunnen zijn. Vanwege de hoge hoeveelheid vezels kunnen sommige peulen van zoete aardappel moeilijk verteerbaar zijn, wat kan leiden tot gasvorming of buikpijn.
