Sleutelbloemen zijn inheemse wilde bloemen die zeer zeldzaam zijn geworden. Als het toevallig in de tuin groeit, rijst de vraag of het giftig is.
In een notendop
- Sleutelbloem is een meerjarige rozetplant
- De wilde vorm is niet giftig voor mens en dier
- zich onwel voelen bij overmatig gebruik
- Pas op voor verwarring met andere soorten primula
Inhoudsopgave
- Herken echte sleutelbloem
- Sleutelbloem giftig?
- verwisselingen
- toxiciteit van sleutelbloemen
- Veel Gestelde Vragen
Herken echte sleutelbloem
De echte koemelk (Primula veris) behoort tot het geslacht van sleutelbloemen. Het is echter een wilde plant en geen kweek of kruising van verschillende sleutelbloemsoorten.
De echte sleutelbloem heeft de volgende kenmerken:
- vormt wortelstokken in de grond
- vaste plant
- vaak in kleine groepjes
- Bladeren licht behaard, dicht bij de grond een rozet vormend
- gele, geurende bloemen op een lange steel
- bloeit vanaf april
Sleutelbloem giftig?
De sleutelbloem is niet giftig. Dit geldt voor mens en dier. Toch mag het niet overmatig gebruikt worden als bijvoorbeeld diervoeder. Sommige componenten van sleutelbloem kunnen de maagwand irriteren. In de natuurgeneeskunde wordt sleutelbloem gebruikt bij verkoudheid.
Een mededeling: In principe is de sleutelbloem eetbaar, hij kan in kleine hoeveelheden als slaplant worden gebruikt.
verwisselingen
De sleutelbloem kan mee andere sleutelbloemsoorten verward in de tuin omdat sommige, vooral sleutelbloemen met lange bloemstengels, erg op elkaar lijken.
Onderscheidende kenmerken:
- Echte sleutelbloem bloeit alleen geel
- Tuinsleutelbloemen zijn er in veel verschillende kleuren
- Kussensleutelbloemen vormen geen lange bloemstengels
- Bolsleutelbloemen hebben een bolvormige bloeiwijze
Een mededeling: Verwarring met andere wilde sleutelbloemsoorten is niet gevaarlijk, aangezien deze ook niet giftig zijn.
toxiciteit van sleutelbloemen
Andere sleutelbloemen zijn ook niet noodzakelijkerwijs giftig, hoewel veel een veel hogere concentratie bevatten allergeen Ingrediënten die ongemak en braken kunnen veroorzaken. Huidcontact is irriterend voor sommige soorten, dus handschoenen moeten worden gedragen bij het planten en werken rond sleutelbloemen.
De enige echt giftige sleutelbloem is de bekersleutelbloem, die als kamerplant wordt gebruikt. Het bevat een zeer grote hoeveelheid van de stof primin, die de zogenaamde sleutelbloemdermatitis kan veroorzaken.
Veel Gestelde Vragen
Primula's kunnen onder bepaalde omstandigheden onderling kruisen, de dochterplanten vertonen dan kenmerken van hun ouders. Dit betekent dat ze mogelijk giftig kunnen zijn. Het is daarom aan te raden om sleutelbloemsoorten niet in de tuin te eten. Zelfs wilde planten mogen alleen als voedsel voor mens en dier worden gebruikt als ze ondubbelzinnig als niet-toxisch zijn geïdentificeerd.
Vrijwel alle wilde sleutelbloemsoorten zijn zo zeldzaam dat ze beschermd zijn. Dit betekent dat je ze niet in het wild mag opgraven of overmatig mag plukken.
Als er weinig bladeren zijn, is er geen gevaar voor honden en katten, knaagdieren of vogels. Intoleranties kunnen echter leiden tot misselijkheid en braken, maar deze symptomen verdwijnen meestal snel.
