Ongewone en duurzame bloemen die maandenlang hun schoonheid laten zien, krachtige groei en lage eisen - de palissadewolfsmelk is veel plezier en weinig werk. Gekweekt in de tuin of in een kuip, is het een goede keuze, zelfs voor beginners, is gemakkelijk te vermeerderen en dankzij de groenblijvende bladeren is het het hele jaar door een sieraad. Toch zijn er enkele bijzonderheden bij het verzorgen en snoeien van de Euphorbia characias, zonder welke hij zijn volle pracht niet kan ontwikkelen.
Plaats
De palissadewolfsmelk komt uit het Middellandse Zeegebied en verlangt daarom ook een zonnige standplaats in de moestuin. Idealiter staat deze wat beschut tegen de wind, omdat dit vooral in de winter de groenblijvende onderheester kan aantasten. Bovendien groeit Euphorbia characias sterker op windstille plaatsen en valt hier niet uit elkaar. Een weloverwogen locatiekeuze heeft ook optische voordelen.
Er moet ook rekening mee worden gehouden dat de palissadewolfsmelk tot een hoogte van ongeveer 80 centimeter groeit en daardoor andere planten kan overschaduwen.
substraat
Het substraat voor de palissadewolfsmelk moet los en goed gedraineerd zijn. De kalkminnende plant gedijt bijzonder goed op grind- of zandgrond en geeft de voorkeur aan alkalische of neutrale grond. Hij verdraagt licht zure pH-waarden, maar groeit en bloeit dan minder mooi.
Het optimale mengsel voor de Euphorbia characias is enerzijds verse tuin- of potgrond en anderzijds zand. Hieraan kan wat grind en kokosvezel worden toegevoegd.
Aan de andere kant zijn leemachtige, zware gronden of bodems die neigen tot verdichting volkomen ongeschikt voor de palissadewolfsmelk.
Giet
Als mediterrane plant heeft de palissadewolfsmelk een zeer lage waterbehoefte en kan droge periodes goed doorstaan. Desalniettemin moet het zo nu en dan worden bewaterd, vooral in het eerste jaar, als er lange tijd geen regen valt.
Aangezien de Euphorbia characias dol is op kalk, kan zelfs hard kraanwater gebruikt worden. Het gieten is overvol en zo indringend dat de aarde helemaal nat is. Deze procedure stimuleert de wortels om bijzonder diep te groeien. Dit zorgt er weer voor dat diepere aardlagen vervolgens worden bereikt. Op den duur kan de plant beter voor zichzelf zorgen en overleeft dan zonder problemen langdurige droge periodes in de zomer. Wie in eerste instantie de tijd neemt voor deze zorgmaatregel, heeft later beduidend minder werk.
De palissadewolfsmelk wordt in het begin echter zelden bewaterd, dus het substraat moet goed drogen tussen de gietbeurten door.
Bevruchten
De palissadewolfsmelk kan zonder kunstmest. Alleen als hij al jaren op dezelfde plek staat, moet hij af en toe worden bewaterd met vijverwater of wat plantenmest. Ook kan in het voorjaar na het maaien een kleine dosis compost of minerale mest worden gegeven. Bij Euphorbia characias dient deze verzorgingsmaatregel echter beperkt te worden tot maximaal twee doses per jaar.
afval
De palissadewolfsmelk bloeit van maart tot juni. Afhankelijk van het klimaat kan de bloeitijd echter ook worden uitgesteld. De plant vormt grote en bijzonder decoratieve, geelgroene bloemen. Wanneer deze verwelken begint de zaadvorming en zaait de plant zichzelf uit. Als u dit wilt voorkomen, moet u de langzaam drogende bloeiwijzen tijdig afknippen. De hele scheut wordt verwijderd, radicaal tot net boven de grond.
Afgezien van deze maatregel moet ook elk voorjaar of elk ander voorjaar een schaar worden gebruikt. De scheuten kunnen tot een kwart of een derde van hun totale lengte worden ingekort. Idealiter vindt het snoeien plaats vóór de nieuwe ontkieming, dus heel vroeg in het voorjaar. Een vorstvrije dag in februari is gunstig. Het doel van deze regelmatige snoei is om de Euphorbia characias compact te houden en te voorkomen dat de afzonderlijke stelen uit elkaar vallen.
Naast het verwijderen van de verdroogde bloeiwijzen en een regelmatige onderhoudssnoei kan ook een verjongingssnoei aan te raden zijn. Dit is aan te raden voor oudere planten wanneer hun bloeibereidheid en groeikracht afnemen, wanneer de scheuten uit elkaar vallen of langzaam kaal worden. Om dit te doen, worden alle scheuten tot een handbreedte boven de grond afgesneden - opnieuw in het voorjaar voordat de eerste scheuten verschijnen. Na deze radicale snede is het aan te raden om de Euphorbia characias wat extra verzorging te geven. Grondig water geven en een lichte bemesting zullen helpen om de palissadewolfsmelk weer dicht en krachtig te laten groeien. Bij elke vorm van mengen dienen enkele veiligheidsmaatregelen en tips in acht te worden genomen bij de wolfsmelkplant.
Let op: giftig
Zoals de naam al doet vermoeden, is de palissadewolfsmelk een wolfsmelkplant. Het plantensap dat ontsnapt wanneer de scheuten worden afgesneden of per ongeluk worden afgebroken, is daarom giftig en moet koste wat het kost worden vermeden.
Elke onderhoudsmaatregel moet daarom zorgvuldig en beschermd worden uitgevoerd. De volgende regels gelden daarom met name voor blending:
- Vermijd direct huidcontact en draag handschoenen ter bescherming
- Om het ontsnappen van plantensap te stoppen, veegt of dept u de snijvlakken af met een natte doek
- Om rotting te voorkomen, indien mogelijk op droge dagen snoeien of vers gesneden oppervlakken bestrooien met houtskoolpoeder
- Reinig, bij voorkeur, alle snijgereedschappen grondig voor en na gebruik
Er moet ook worden opgemerkt dat de Euphorbia characias vanwege zijn giftigheid niet noodzakelijkerwijs geschikt is voor tuinen of huishoudens met kleine kinderen en speelse huisdieren. Het moet hier in ieder geval zo worden opgesteld dat het niet per ongeluk kan worden beschadigd en zo gevaarlijk kan worden tijdens het spelen en ravotten.
voortplanting
De palissadewolfsmelk kan worden vermeerderd door zaden en stekken. Wil je de vermeerdering aan de plant zelf overlaten, dan laat je de gedroogde bloeiwijzen gewoon aan de Euphorbia characias zitten.
In het geval van gerichte vermeerdering via zaden daarentegen, zullen de volgende instructies helpen:
- Als de bloemen volledig zijn opgedroogd, worden de stelen voorzichtig afgesneden en in een zak gedaan.
- In de afgesloten zak worden de zaden door schudden en zachtjes kloppen uit de bloemen gehaald.
- Ze moeten in de winter op een donkere en droge plaats worden bewaard. Het volgende voorjaar kunnen ze na de laatste vorst direct in de tuin worden gezaaid.
- Hier worden ze slechts licht bedekt met substraat en de eerste weken vochtig gehouden, d.w.z. vaker bewaterd.
- Zodra de eerste scheuten verschijnen, kunnen de intervallen tussen water geven worden verlengd.
- Het is aan te raden de jonge plantjes uit te steken als ze ongeveer tien centimeter hoog zijn. De zwakste scheuten worden verwijderd om de sterkere meer ruimte en middelen te geven.
Wacht bij het vermeerderen van de palissadewolfsmelk via stekken tot het late voorjaar of de vroege zomer. Vorst zou ook niet meer moeten voorkomen, aangezien de stekken dit nog niet zouden overleven. Iedereen die hier rekening mee heeft gehouden, heeft grote kans van slagen met de volgende methode:
- Voor de vermeerdering worden pas gekiemde uiteinden van de palissadewolfsmelk afgesneden met een lengte van ongeveer tien tot vijftien centimeter en worden de bladeren aan de stengeluiteinden verwijderd. Nogmaals, er moet worden opgemerkt dat het sap niet in contact mag komen met de huid.
- De snijvlakken van de stekken worden eerst in water gehouden zodat het sap van de plant snel wordt tegengehouden.
- De snijvlakken moeten dan worden gepoederd met houtskool en een beetje laten drogen. Dit verkleint de kans op rot.
- Op deze manier voorbereid, worden ze ongeveer twee centimeter diep in de grond gestoken. Je moet ze laag laten zitten zodat ze niet omvallen.
- In de eerste weken wordt het water zo gedaan dat de stekken diep worden gewassen, maar het grondoppervlak kan goed drogen.
- Voor de ontwikkeling van de wortels moeten vier tot acht weken worden ingepland. Als de Euphorbia characias-stekken niet meer meegeven aan een lichte trek, zijn ze succesvol gegroeid.
Tip: De palissadewolfsmelk kan vanaf februari of maart binnenshuis uit zaad worden opgekweekt, maar dan wel in steriele potgrond.
overwinteren
De palissadewolfsmelk is bestand tegen temperaturen tot -17°C, maar kan beschadigd raken bij strenge temperaturen onder het vriespunt of bij vorst. Bescherming tegen kreupelhout en stro is dan absoluut noodzakelijk. Bij vaak koudere winters is het ook aan te raden om de Euphorbia characias in een emmer te kweken en binnen op een lichte maar koele plaats te overwinteren.
Conclusie
De Euphorbia characias is een makkelijk te verzorgen plant die een mediterraan tintje aan de tuin geeft en ook voor beginners gemakkelijk geschikt is. De palissadewolfsmelk is niet voor iedereen de beste keuze, alleen vanwege het irriterende plantensap.
tuin redactie Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over cactussen en vetplanten
Kerstcactus verpotten: Instructies | vermenigvuldig cactus
De kerstcactus is een aparte plant die goed geschikt is voor de binnenkweek. Zodat de plant in de kersttijd gretig bloeit, moet hij indien nodig worden verpot. Door de speciale groeivorm kan de cactus met behulp van zijn ledematen snel en gemakkelijk worden vermeerderd.
Agave americana - Amerikaanse variëteiten, verzorging en vermeerdering
De agave americana, met zijn meestal blauwachtige bladeren, is waarschijnlijk de meest populaire agavesoort hier op onze breedtegraden. Hoewel hij niet winterhard is, wordt hij beschouwd als een uiterst robuuste kuipplant voor terrassen, tuinen en groenstroken. Door hun enorme groeibereidheid zijn de Amerikaanse soorten nogal ongeschikt als kamerplant.
Agave tequilana - zorg in je eigen tuin
De Agave tequilana is een heel bijzondere plant, omdat hij maar één keer in zijn leven bloeit, en dat pas na tientallen jaren. Met de juiste verzorging kan hij wel honderd jaar oud worden en als hij genoeg ruimte heeft om zich uit te spreiden groeit hij ook graag in de breedte en hoogte.
Rozet dikbladig, Aeonium arboreum - verzorging en vermeerdering
Het rozendikke blad is een echte droogkunstenaar. De planten zijn niet veeleisend en makkelijk te verzorgen op de juiste standplaats. Als je het goed doet, belonen de dikke bladeren je met prachtige gele toppen. In de zomer houden de planten van volle zon. Ze hebben geen last van warmte, maar ook van wind. In de winter heeft het rozet dikke blad een lichte standplaats nodig en temperaturen rond de 10 graden. Helaas zijn de buitenplanten niet winterhard. Als de grond echt droog is, kunnen de dikke bladeren korte tijd temperaturen tot 0 graden verdragen. Hoe natter het plantensubstraat, hoe hoger de temperaturen moeten zijn.
Graptopetalum tacitus bellus - verzorging en voortplanting door uitlopers
Het grootste deel van het jaar is Graptopetalum tacitus bellum uit de dikbladige familie met hun sappige bladrozetten visueel onopvallend. Dit verandert abrupt wanneer ze van mei tot juni hun spectaculaire bloei ontvouwen. Hoe u de kleine tovenaars met uitlopers professioneel verzorgt en vermeerdert, leest u hier.
Kaapse aloë, aloë ferox - planten en verzorging
Met zijn uitgespreide, gebogen bladeren en massieve, oranje bloemen zorgt de boomachtige Cape Aloe voor een tropische sfeer in de zomertuin. In ruime serres domineert de Afrikaanse kuipplant het beeld. Ook optisch heeft de wereldberoemde medicinale plant veel te bieden. Lees hier hoe je op voorbeeldige wijze een aloë ferox plant en verzorgt.
