Groeiende Stevia-plant: zorg van A-Z

Een paar jaar geleden lag stevia op ieders lippen als zoetstof en suikervervanger. De hype is inmiddels echter bedaard - niet in de laatste plaats omdat stevia in 2011 officieel werd goedgekeurd als voedingsadditief. De zoete substantie wordt verkregen uit de bladeren van Stevia rebaudiana, een plant die afkomstig is uit de subtropen maar hier ook goed gekweekt kan worden.

vriendelijk

stevia Stevia rebaudiana, zoals het biologisch heet, behoort tot het geslacht stevia en de madeliefjesfamilie. Alternatieve Duitse namen zijn honingkruid, honingkers, zoet blad of zoet kruid. Het is een meerjarige, kruidachtige plant die een hoogte kan bereiken van 70 tot 100 centimeter. Ze houdt van de warmte en tolereert geen temperaturen en vijf graden Celsius. Daardoor is hij ook niet winterhard. Het komt oorspronkelijk uit het grensgebied tussen Paraguay en Brazilië, dus uit de subtropen. De inheemse bevolking daar gebruikt de bladeren al eeuwenlang als zoetstof. Hun ingrediënten, de steviosides, hebben een zoetkracht die 150 tot 300 keer hoger is dan bijvoorbeeld bietsuiker. Tegelijkertijd hebben ze een extreem lage calorische waarde. In tegenstelling tot andere zoetstoffen is stevia temperatuurstabiel, waardoor het ook gebruikt kan worden om mee te bakken en te koken.

zaaien

Als je steviaplanten wilt kweken, heb je twee opties. Of hij plant jonge plantjes of hij haalt steviazaadjes en zaait die. Zaden zijn verkrijgbaar in de kruidenafdelingen van tuinwinkels. De beste tijd om zaden te zaaien is april. Je moet weten dat stevia-planten licht zijn, geen. Ze mogen niet volledig bedekt zijn met aarde. Dit is hoe de mijne werkt bij het zaaien:

• vul de ondiepe zaaibak met potgrond
• Druk de zaadjes heel licht aan
• goed water geven met water
• Zet de zaaibak op een vensterbank aan de zonzijde
• zorg voor een minimum temperatuur van 22 graden Celsius

Als de externe omstandigheden goed zijn, verschijnen ongeveer tien dagen na het zaaien de eerste tekenen van ontkieming of groei. zaailingen. Deze moeten dan uitgeprikt worden voordat ze buiten of in een pot geplant worden.

Vloer

Ongeacht of de steviaplant in een buitenbed of in een plantenbak wordt gekweekt - de grond moet altijd een uitgebalanceerd mengsel zijn van leemachtige en zanderige delen. Enerzijds moet het water goed kunnen bergen, anderzijds mag het niet bijdragen aan wateroverlast. Hoewel Stevia rebaudiana veel water nodig heeft, verdraagt ​​de plant helemaal geen wateroverlast. Het gehalte aan voedingsstoffen in de bodem kan erg laag zijn. Te veel voedingsstoffen leidt er vaak toe dat de plant schimmelziekten oploopt. In principe volstaat conventionele tuinaarde zonder veel humus, eventueel vermengd met wat zand.

Bevruchten

Bij het bemesten van de steviaplant is grote terughoudendheid geboden. Te veel kunstmest kan ze erg vatbaar maken voor schimmelziekten. Maar natuurlijk moet deze plant ook van voedingsstoffen worden voorzien. Het is daarom het beste om minimaal één keer per jaar compost of hoornkrullen onder de grond te mengen. Ook is het mogelijk om een ​​minerale meststof toe te dienen met een relatief laag stikstofgehalte.

oogst

Alleen de bladeren van de steviaplant worden geoogst. Normaal gesproken kan dit in september van een jaar. De bladeren worden bij de bladsteel afgesneden met een scherp mes of een snoeischaar. Ze kunnen vers worden gebruikt of gedroogd in de oven op 50 graden Celsius. Bij een grotere hoeveelheid is het aan te raden om de bladeren in te vriezen, ook dit kan probleemloos. Zowel drogen als invriezen conserveren de bladeren en zorgen zo voor een langere bruikbaarheid.

Giet

Stevia rebaudiana is een extreem dorstige plant die niet goed tegen droogte kan. Daarom is er geen manier om regelmatig water te geven. De grond in het wortelgebied moet altijd licht vochtig zijn, maar nooit drijfnat. Het mag in geen geval uitdrogen, vooral niet over een langere periode. Het wordt altijd in het gebied van de wortels gegoten en nooit van bovenaf over de bladeren.

ziekten en plagen

In de basis is Stevia rebaudiana een zeer robuuste, veerkrachtige plant die niet vatbaar is voor ziekten. De omstandigheden en zorg ter plaatse moeten hiervoor echter geschikt zijn. Als het gehalte aan voedingsstoffen in de grond te hoog is of de grond te nat is, bestaat het risico dat de plant schimmelziekten oploopt. De meest voorkomende zijn echte meeldauw, kraagrot, roest, zwarte vlek, demping en verwelking. Bij aantasting van de plant kunnen biologische middelen uit speciaalzaken helpen. Stevia wordt ook gegeten of gegeten door slakken, wormen en bladluizen. opgegeten.

planten

Stevia planten kunnen zowel in een pot als in een perk gekweekt worden. Buiten planten mag echter pas gebeuren als de temperatuur niet meer onder de vijf graden Celsius komt. Dit is meestal in het late voorjaar of de zaak in mei. Hiervoor moet een plantgat worden gegraven waar de kluit gemakkelijk in past. Aangezien Stevia rebaudiana een ondiepe wortel is, hoeft deze niet bijzonder diep te zijn. Als er meerdere steviaplanten worden toegepast, moet er een onderlinge afstand van minimaal 30 centimeter zijn. Bij het planten in een pot of plantenbak is een diameter van 20 tot 30 centimeter gewenst. Direct na het planten goed water geven.

Juridisch

Strikt genomen is de teelt van de steviaplant als voedsel niet toegestaan ​​in Duitsland en de meeste andere landen van de Europese Unie (EU). Hoewel de ingrediënten nu als onschadelijk zijn geclassificeerd en dus in de hele EU zijn goedgekeurd als voedseladditieven, geldt dit niet voor de plant zelf. Officieel mag hij alleen als sierplant in de tuin of op het veld gebruikt worden. Wie stevia jonge plantjes koopt in een kwekerij of tuincentrum, vindt dan ook vaak de informatie dat de bladeren niet geschikt zijn voor consumptie. Dat is natuurlijk niet waar. Het is puur een kwestie van rechtsbescherming. Wie steviabladeren gebruikt om voedsel te zoeten, hoeft niet bang te zijn voor juridische vervolging. Ze kunnen gewoon niet worden verspreid.

snee

Als de steviaplant regelmatig wordt teruggesnoeid, bevordert dit in feite de groei en draagt ​​het vooral bij aan de vorming van veel nieuwe bladeren. Het snoeien kan in de periode van mei tot eind juli. Vanaf augustus heeft het geen zin meer omdat de plant simpelweg niet meer groeit.

Plaats

Zoals gezegd houden steviaplanten van zon en licht. Om te gedijen hebben ze het absoluut warm nodig. Een zo zonnig mogelijke locatie is dan ook een must. Dit geldt zowel voor de buitenkweek als voor binnen of op het terras. Eventueel kan een halfschaduwrijke standplaats ook, maar alleen als het daar niet te koud wordt. De juiste locatie is een heel belangrijk punt om de steviateelt te laten slagen. Het is ook belangrijk om te onthouden dat de plant tot een meter hoog en zeer bossig kan worden. Het moet daarom vrij in alle richtingen kunnen ontvouwen.

overwinteren

De steviaplant is extreem robuust en relatief weinig veeleisend. Ze kan echter helemaal niet tegen de kou. Een winter buiten zou ze zeker niet overleven. En zelfs met teelt in het appartement moet overwintering plaatsvinden. Als de plant de zomer buiten heeft doorgebracht, moet deze voor de winter voorzichtig worden uitgegraven en vervolgens in een pot worden geplant. Hij kan zowel licht als donker overwinterd worden. Bij een heldere winter zullen de scheuten vroeger en meestal sterker uitlopen. De ideale winterslaaptemperatuur is 13 graden Celsius. Tijdens de winter kan de watergift worden beperkt tot een kleine hoeveelheid water per maand.

Meer informatie over het kweken van kruiden