Rozenknopjes en bladeren worden gegeten: wie eet mijn rozen?

Rozen zijn vandaag de dag nog steeds een van de meest populaire planten in je eigen tuin. Of het nu klim-, geur-, vaste of wilde rozen zijn, de planten verleiden met hun groeivorm, bloemen en geur. Veel rozenkwekers zijn bang voor ongedierte dat de planten aantast en hun vitaliteit verstoort. Als je ze eenmaal kent, kun je passende maatregelen nemen om ze te bestrijden.

Rozen gegeten

Wie heeft je rozenknoppen en bladeren opgegeten? Net als veel andere planten van het geslacht Rosa en de rozenfamilie (bot. Rosaceae), zijn deze delen van de plant een populaire voedselbron voor een grote verscheidenheid aan insecten, die ze vrolijk aanvallen. Gegeten rozen zijn geen mooi gezicht, omdat ze er zwak en niet langer gezond uitzien. Om deze reden moet u, als iets uw exemplaren eet, op de hoogte zijn van de mogelijke verdachten. Gelukkig geeft de aard van de schade en de mogelijke aanwezigheid van het ongedierte dit aan, waardoor eventuele acties eenvoudiger uit te voeren zijn. Welke van de zeven verdachten jouw bladeren en knoppen opeet, lees je hier.

tip: Als je de mogelijkheid hebt om vogels in je tuin te lokken, heb je een extreem goede bescherming tegen de meeste roofdieren. Deze gebruiken de insecten als voedsel en ontlasten zo uw rozen, wat de bladeren en knoppen spaart.

verdachten

wijnstok snuitkever

De zwarte snuitkever, eigenlijk de gegroefde zwarte snuitkever (Otiorhynchus sulcatus), is een van de grootste plagen op uw rozen. Niet alleen de volwassen exemplaren, maar de larven voeden zich met uw exemplaren, wat: naast de bladeren en knoppen worden de wortels en in extreme gevallen zelfs de scheuten van de rozen weggevreten zullen. Of de snuitkever uw rozen heeft opgegeten, kunt u zien aan de volgende beschadigingen:

• Bladranden ontpit (bay-vormig)
• meestal alleen de bladranden
• 's Avonds duidelijk herkenbaar, donkere kevers te zien op de bladeren
• nieuwe voersporen de volgende ochtend
• ze eten alleen 's nachts

De volwassen zwarte snuitkeverplaag is niet het probleem en zal in de meeste gevallen vanzelf verdwijnen. De zwarte snuitkevers kun je 's avonds gewoon van de roze halen. Wacht hiervoor tot het donker wordt en gebruik een zaklamp om de kevers te lokaliseren. Een groter probleem zijn de larven die in de grond rondspringen en de rozenwortels opeten. Dit kan op den duur leiden tot een zwakkere roos die afsterft en niet meer te redden is. Als je goed naar de grond rond de planten kijkt, zie je witte, vrij grote larven. Je kunt ze als volgt bestrijden:

• Nematoden inbrengen
• dien dit toe via het gietwater
• benodigde vloertemperatuur: 12°C of hoger

De nematoden zorgen ervoor dat de larven stoppen met eten en langzaam afsterven, wat tegelijkertijd het aantal volwassen dieren vermindert.

Rose bladwesp

Als de bladeren van uw rozen worden opgegeten, is het vaak de rozenblaadjeswesp, een van de typische rozenplagen. De volgende symptomen suggereren de insecten:

• Kleine, transparante larven zijn te zien van mei tot september
• deze vallen de bladeren aan
• eet dit van de onderkant
• ze beginnen vanuit het midden van het blad
• uiteindelijk blijven alleen de bladnerven over
• de gaatjes op de bladeren zijn niet helemaal rond

Een besmetting door rozenbladwespen wordt niet elk jaar geregistreerd. Dit kan echter erg moeilijk zijn en kan zelfs een vitaal exemplaar binnen een korte tijd doden. Zodra je de larven en de schade die ze hebben opgegeten ontdekt, moet je je best doen verzamelen, omdat dit de enige manier is om de besmetting op de lange termijn te bestrijden. Ook deze kun je pletten, daarom moet je zeker handschoenen dragen. Aangetaste bladeren en nog niet verhoute scheuten moet u ook verwijderen. Snelheid telt hier zodat de wespen je rozen niet meer opeten.

tip: Een besmetting door de witbandrooszaagwesp (Allantus cinctus) is vergelijkbaar. opvallend, omdat de voedingssporen er precies hetzelfde uitzien, alleen deze gaan vanaf de rand en niet de Midden af. Ze bestrijden de rozenzaagwesp op dezelfde manier als de rozenblaadjeswesp.

Tuinkever

Phyllopertha horticola is een van de vele kevers die een van de soorten is die bekend staat als de junikever. Je herkent ze meteen aan hun uiterlijk, wat overeenkomt met een junikever met een grootte van acht tot elf millimeter. De schade wordt veroorzaakt door onregelmatig ontpitte bladeren en bloembladen die er na verloop van tijd steeds zwakker uitzien. Soms herken je de dieren zelfs aan de delen van de plant, ze zijn namelijk behoorlijk druk onderweg. Typische vluchttijden gedurende het jaar zijn:

• Eind mei tot de eerste week van juli
• vooral op warme dagen
• alleen overdag
• ze rusten 's nachts

Een keverplaag heeft pas een negatief effect op uw rozenstruiken en hagen zodra ze in grote aantallen verschijnen. Ze planten zich ook voort via larven in de bodem, waardoor de junikevers gemakkelijk te bestrijden zijn. De larven zijn niet schadelijk voor de planten, maar helpen wel om de populatie in stand te houden, wat weer gevaarlijk kan zijn voor de rozen. Ook hier gebruik je aaltjes en probeer je overdag zoveel mogelijk kevers te verzamelen. Ze kunnen gemakkelijk worden gevangen en vervoerd.

Glanzende gouden roze kever

Cetonia aurata, ook bekend als de goudkever, is een van de aangenamere metgezellen omdat hij de bladeren niet opeet en alleen de bloemen en, meer zelden, de knoppen proeft. Deze zijn te herkennen aan de glanzende gouden kleur van de vleugelschilden. Ze blijven voornamelijk in de bloemen en eten ze van binnenuit op zonder ze echt volledig te beschadigen. Als u echter ooit een groot aantal kevers vindt, gaat u als volgt te werk:

• 's morgens uit de bloemen halen
• verhuizen
• ze vliegen te snel 's middags

Zoals de kever in Duitsland beschermd mag je dit? niet dood, maar verhuizen zonder problemen. Om zetting te voorkomen, kunt u de locatie op de volgende manieren aanpassen:

• Vervang muffe grond door verse tuingrond
• Rotte plantenresten verwijderen
• Houd composthopen klein

Zo neemt de kever geen genoegen met je. Iedereen die zich afvraagt ​​of de keverlarven de wortels opeten, kan achterover leunen en ontspannen. Deze hebben geen interesse in de rozenwortels en richten zich vooral op rottende plantenresten. Hierdoor hoeft u er niets aan te doen.

Aardbeienbloesemsnijder

Anthonomus rubi is familie van de snuitkever en is te herkennen aan zijn zwartbruine kleur en lange stam. Vooral de kevers zijn gevaarlijk voor de nog jonge knoppen, omdat ze er hun eieren in leggen en de larven beschermd kunnen groeien. De schade aan de rozenknoppen is als volgt:

• Knoppen licht ontpit aan de randen
• niet langer open
• hangen
• van de stengel vallen

Kenmerkend voor de aardbeibloesemprikker is het grensvlak van de knop, waardoor de kever de toevoer van voedingsstoffen onderbreekt. Dit ziet er net zo precies gesneden uit als bij een snoeischaar, wat veel tuiniers verbaast. De enige remedie hiervoor is het gebruik van preparaten op neembasis die rond de rozen worden aangebracht. De geïnfecteerde en reeds gevallen rozenknopjes verwijder je best met het restafval of verbrand je zodat de larven zich niet verder kunnen verspreiden.

Vorstsleutel

De vorstspin (Operophtera brumata) is een nachtvlinder waarvan de larven de bloemen, bladeren en knoppen van rozen eten. Dit is te herkennen aan voedingssporen die in een boog over de bladeren lopen. Daarnaast geven de duidelijk herkenbare rupsen de plaag aan, die je gemakkelijk kunt verzamelen. Als de besmetting erg groot is, worden de bladeren skeletonized. Hier helpt het om in het voorjaar neempoeder te strooien en overvloedig te gieten. Hierdoor wordt de plant sterker, waardoor aantasting niet meer mogelijk is. Als alternatief kunt u tijdens de plaag een spray maken van koolzaadolie en water en deze rechtstreeks op de rozen aanbrengen.

tip: Rozen- of egelmotten hebben vergelijkbare effecten op de rozenknoppen en bladeren, maar verschillen slechts in geringe mate in schade. Ga hier op dezelfde manier te werk zodat uw exemplaren niet meer door het ongedierte worden opgegeten.

Bladsnijder bijen

Last but not least moeten de bladsnijdersbijen, beter bekend als behangbijen, worden genoemd. Deze insecten zijn niet Ongediertemaar over wilde bijen die solitair leven. Ze gebruiken delen van de rozenblaadjes om nesten te bouwen en eten ze netjes op zonder ze vatbaar te maken voor ziekten. De schade veroorzaakt door het eten van bijen is te herkennen aan ronde gaatjes die beginnen vanaf de rand van het blad. Het blad blijft ondanks de schade gezond en u hoeft dus niets tegen de bijen te doen. U ook niet, omdat u om verschillende redenen risico loopt:

• milieuvervuiling
• Verlies van woongebied

Vanwege hun gevaar zijn ze bijzonder kwetsbaar in Duitsland bescherming en mogen niet worden gedood of gevangengenomen. Ze zijn ook belangrijke bestuivers van tal van planten in uw tuin en een van de belangrijkste voor luzerne (bot. Medicago sativa). Bijen van het geslacht Megachile gebruiken maar zoveel stukjes blad als ze echt nodig hebben en richten weinig schade aan. Daarom moet u blij zijn met deze bezoekers in uw tuin.

tip: In zeldzame gevallen kunnen uw rozenknoppen en bloemen ontbreken als gevolg van het snuffelen door herten. De dieren smaken de rozen maar al te goed en zodra je in de buurt van een bosrijke omgeving of ver weg van stedelijke centra woont, kan je roze er last van krijgen.