De kornoelje is een populaire wilde boom omdat de bloemen voor insecten zijn en de vruchten voor vogels. De vruchten van de kornoelje zijn niet giftig en zijn ook eetbaar voor de mens.
In een notendop
- Kornalijnkers (Cornus mas) is in alle delen eetbaar
- Gecultiveerde rassen zijn productiever dan wilde rassen
- Vruchten rijk aan waardevolle ingrediënten
- niet giftig voor hond of paard
- Gevaar voor verwarring met de oneetbare rode kornoelje (Cornus sanguinea)
Inhoudsopgave
- soort afbakening
- Gebruikte plantendelen
- Niet giftig voor huisdieren
- verwarring
- Veel Gestelde Vragen
soort afbakening
De inheemse cornel "Cornus mas" is niet giftig en eetbaar. Daarnaast zijn er ook andere Cornus-soorten dan cornel in de handel verkrijgbaar. Ze zijn voornamelijk inheems in Azië, maar worden daar alleen gebruikt voor medicinale doeleinden of als sierheester.
Andere types:
- Cornus officinalis
- Cornus chinensis
- Cornus eydeana
- Cornus volkensii
- Cornus sessilis
Als je een cornel in een winkel koopt, zorg er dan voor dat het de eetbare variëteit of variëteit is. niet-giftige variëteit. Andere soorten worden vaak ook aangeboden onder de eenvoudige aanduiding "Cornelian cherry". Met betrekking tot de eetbaarheid van andere soorten is er nog geen betrouwbaar bewijs.
De wilde vorm van Cornus mas heeft meestal kleinere vruchten. Daarom zijn er nieuwe rassen op de markt die beduidend productiever zijn.
Populaire cultivars zijn:
- alosza: variëteit uit Oekraïne, gele vruchten
- devin: hoogproductief, vruchtgewicht tot 4,5 g
- Jolico: vruchtgewicht tot 6,5 g, kleine pitten, hoog suikergehalte
- szafer: hoog gehalte aan vitamine C, fruit bijna zwart
- mannelijk: Oostenrijks ras, volledig mannelijke bloemen, ideaal als bestuiver om de opbrengst te verhogen
Tip: Plant kersen altijd in gezelschap van meerdere vaste planten. Hiermee kunt u de opbrengst aanzienlijk verhogen.
Gebruikte plantendelen
Vondsten tonen aan dat de kornalijnkers al in het Neolithicum een belangrijke voedselbron was. Vooral de vruchten, die een aantal waardevolle ingrediënten bevatten, worden gebruikt.
ingrediënten:
- vitamine C
- anthocyanen
- fructose
- fruitzuren
- pectine
- ijzer
- vitamine B
- slijm
Sommige historische bronnen nemen ook bladeren en schors op als een volksgeneesmiddel. Er werden bladeren en schors gebruikt, die rijk zijn aan tannines.
Tip: De onrijpe groene cornelkersen kunnen als valse olijven worden ingemaakt. Hiervoor worden de kornalijnkersen overgoten met een afkooksel van azijn en vervolgens enkele weken in het glas bewaard.
Niet giftig voor huisdieren
De cornel is ook niet giftig voor dieren. Als uw hond bijvoorbeeld de vrucht eet, vormt zelfs een afgebeten steen geen gevaar. Je kunt de kornalijn zelfs zonder aarzelen langs paardenweiden planten.
verwarring
Botanisch is het geslacht "Cornus" nog niet in detail verdeeld. Er zijn echter afbakeningen binnen het geslacht, althans in Duitstalige landen. Daar vind je bijv Kornoelje soorten, waarmee de cornel kan worden verward. In vergelijking met de niet-giftige Cornus mas zijn sommige kornoeljesoorten giftig. Met name de Rode kornoelje (Cornus sanguinea) kan gemakkelijk verward worden met de cornel.
Kenmerken van rode kornoelje:
- roodbruine schors
- witte bloemen
- Bloemen gegroepeerd in grotere pseudoschermen
- Vruchten bolvormig en blauwzwart
De Rode kornoelje is in ieder geval oneetbaar in alle delen. Met name de bessen bevatten flavonoïden die maagklachten kunnen veroorzaken. Contact met het plantensap, bijvoorbeeld door gebroken bladeren, kan bij gevoelige mensen leiden tot huidirritatie. Vooral kinderen kunnen sterk reageren op het sap of de bessen die ze eten. Als de bessen per ongeluk door kinderen worden gegeten, moet u zeker een arts raadplegen.
Veel Gestelde Vragen
Kornalijnkersen zijn rijp als ze intens gekleurd zijn en gemakkelijk los kunnen komen. Sommige cultivars beginnen al in augustus te rijpen. Gemiddeld begint het oogstseizoen voor kornalijnkersen in september. Het oogsten kan enkele weken duren omdat het fruit ongelijkmatig rijpt.
Ja, je kunt de cornel inclusief steen invriezen. De vrucht zelf wordt iets zoeter als hij wordt ingevroren. Bevroren fruit kan later gemakkelijk worden verwerkt tot jam, chutney of sap. Een populaire delicatesse is fruitleer gemaakt van kornalijnkersen, dat lang houdbaar is. Invriezen is ook ideaal voor het verzamelen van grotere hoeveelheden voor verwerking, aangezien het fruit gedurende een lange periode geleidelijk rijpt.
Je kunt kornalijnkersen in het vroege voorjaar planten als er geen vorst is. Het is beter om de planten in het najaar te planten, rond eind september. De planten hebben genoeg tijd om wortel te schieten in de grond voordat de winter komt. Daarnaast is de onderhoudsinspanning in het najaar lager doordat de temperaturen milder zijn en de bodemvochtigheid hoger. Dit verkleint de kans dat de planten in de bewortelingsfase uitdrogen.
