Is Vuurdoorn giftig? Informatie over gevaren voor kinderen en dieren

De vuurdoorn is een tuinstruik die wijdverbreid is in de lokale klimaten. De plant is vooral populair vanwege zijn aantrekkelijke uiterlijk. In het voorjaar is hij versierd met witte bloemen, waaruit in de loop van het jaar oranje tot rode ronde vruchten groeien. Deze zeer verleidelijk uitziende vruchten blijven lang aan de struik hangen, zelfs in de winter. De fraaie sierheester is wintergroen. Het is te vinden als haag in openbare voorzieningen en dus steeds vaker in de buurt van speelplaatsen voor kinderen. Maar wees voorzichtig: delen van de vuurdoorn zijn giftig, al is het maar zwak.

Toxiciteit

Giftige delen van de plant

De stengels, scheuten en bladeren van de vuurdoorn zijn niet giftig en dus ongevaarlijk. De besvormige steenvruchten zijn op zich ook niet giftig. Wanneer ze worden geconsumeerd, smaken ze echter nogal onaangenaam melig-zuur. Ze zijn daarom niet geschikt voor rauwe consumptie.

In de kleine, ronde nootachtige vruchten zitten echter tussen de twee en vijf zaden in de vorm van kleine korrels. Deze zaden bevatten sporen van toxines uit de groep van cyanogene glycosiden. Dit toxine komt vrij bij het kauwen en later bij de vertering en heeft een zwak toxisch effect op het menselijk organisme en toxisch tot zeer toxisch bij dieren.

Toxine absorptie

Zo komt het gif in het lichaam

Het aanraken van de delen van de plant kan zonder problemen omdat ze niet giftig zijn. Dit geldt ook voor de zaden die het gif bevatten. Het is ook niet gevaarlijk om je hand naar je mond te brengen nadat je de vrucht met de zaden hebt aangeraakt. Het gif wordt opgenomen door alleen de vrucht te eten.

Tip: Zelfs als het effect voor volwassenen slechts zwak is: eet de vruchten niet rauw. De struik is echter een alternatief voor duindoorn en wordt daarom veel in de keuken gebruikt. Zorg er bij het koken van jam voor dat de saus vrij is van zaden. De glycoside in de zaden overleeft het koken. Hoewel de hoeveelheden van deze stof klein zijn, is het veiliger om de pitten/zaden te verwijderen.

Belangrijk: wat u moet weten over cyanogene glycosiden

• cyanogene glycosiden worden veel gebruikt als plantentoxines
• ze bestaan ​​uit suiker in de combinatie van koolhydraten en alcohol
• gehecht aan de koolstofverbinding is een nitrilgroep
• bij consumptie vindt de zogenaamde enzymatische splitsing plaats
• daarbij komt waterstofcyanide vrij
• Waterstofcyanide is beter bekend onder de populaire naam blauwzuur

Giftig effect

De concentratie van deze gifstoffen in de bessen is zo laag. Bij volwassenen treden vergiftigingsverschijnselen niet of zeer zelden op, zelfs niet na het nuttigen van grote hoeveelheden.

bij peuters

Kinderen opgelet: versterkt effect

De consumptie van rauwe vuurdoornvruchten is echter een probleem voor gevoelige mensen en vooral kinderen. Kleine kinderen verdragen kleine hoeveelheden niet goed.

De gevolgen:

• Ongemak in maag en darmen
• misselijkheid
• Braaksel
• diarree

Het toxische effect van de glycoside treedt niet onmiddellijk in na het nuttigen van de vuurdoornvrucht. Omdat cyanogene glycosiden zelf geen toxisch effect hebben. Het waterstofcyanide komt pas vrij als het molecuul wordt gesplitst.

Het gevaarlijke blauwzuur wordt enzymatisch afgebroken. Dit betekent dat pas wanneer de enzymen die belangrijk zijn voor de spijsvertering inwerken op het gekneusde fruit in het speeksel en later in de maag of darmen, het toxische effect ontstaat. Er kunnen tien tot twintig minuten verstrijken tussen consumptie en de eerste symptomen, vooral als het kind de bessen heel heeft ingeslikt en niet heeft gekauwd.

bij katten

Giftig effect op katten

Terwijl de bessen en zaden van de vuurdoorn bij mensen lichte vergiftigingsverschijnselen veroorzaken en niet tot de dood leiden, is het effect op katten bedreigend. Dit komt omdat het waterstofcyanide dat vrijkomt door de cyanogene glycosiden zeer giftig is en daarom verwoestend voor het dier.

• Oorzaak: Blauwzuur grijpt in op de stofwisseling en binnen zeer korte tijd wordt de energiestofwisseling verlamd

Deze symptomen duiden op vergiftiging:

• beginnende kortademigheid
• progressieve ademhalingsmoeilijkheden
• verhoogde speekselvloed
• toenemende hartslag
• koorts
• Hartkloppingen

Eerste hulp bij vergiftiging met vuurdoorn:

• snel handelen in geval van blauwzuurvergiftiging aangezien de vergiftiging snel vordert
• als het dier uit zichzelf stikt, irriteert u mechanisch het spijsverteringskanaal
• dit zal hem helpen de bessen die hij heeft gegeten kwijt te raken voordat de enzymatische verwerking begint
• geef het dier niets vloeibaars
• Aandacht: geen melk, geen olie en ook geen water
• onmiddellijk een dierenarts raadplegen

Met honden

Gevaar voor honden

Ook honden, vooral kleinere exemplaren, reageren sterk op cyanogene glycosiden. Ook bij hen is de energiestofwisseling in korte tijd verlamd. Daarom moeten bij honden snel maatregelen worden genomen bij vergiftigingsverschijnselen.

• Mechanisch braken opwekken
• geef geen vloeistof
• zie snel een dierenarts

preventie

Maatregelen om voorzorgsmaatregelen te nemen

• Kattenbezitters onthouden zich van het planten van vuurdoorn
• als de struik al bestaat, moet de kat uit de buurt worden gehouden
• Honden moeten ook op een "educatieve" manier duidelijk worden gemaakt om weg te blijven

Tip: Vuurdoorn heeft stekels. Door de dieren lichtjes met de plant te 'porren', laten ze zien dat het onaangenaam is om ze aan te raken. Dit houdt huisdieren, vooral intelligentere honden, weg.

Eerste hulp

Eerste hulp bij branddoornvergiftiging

• geef het kind in geen geval melk te drinken
• Het toedienen van thee is ook contraproductief
• Reden: Vloeistoffen stimuleren de spijsvertering en daarmee het effect van enzymen op de cyanogene glycosiden
• zich onthouden van het opwekken van braken

Wist je eigenlijk:

... dat de kans groter is dat u een kind kwaad doet als u het laat overgeven. Vooral kleine kinderen verliezen daarbij veel vocht. Voor hen is uitdroging een risico.

alternatieve planten

Een goed alternatief voor de vuurdoorn is de duindoorn. Het draagt ​​ook kleine, ronde vruchten. Deze zijn lichter en glanzen in geel tot oranje.