Plagen en ziekten van stokrozen

 Oorspronkelijk was de Alcea (stokroos) inheems in het Oosten. In Midden-Europa komen ze in het wild voor in woestenijen, bij vuilnisbelten of bermen, maar ook als tuin- en cultuurvorm.

Enkele van de ca. 60 soorten zijn erg populair bij thuis- en hobbytuiniers. Het is een typische plant voor de cottagetuin.

Stokroosziekte: kaasjeskruidroest

De stokroos laat in de nazomer zijn vele kleurrijke bloemen zien. Helaas wordt deze zomerpracht vaak bedreigd door ziekte. De stokroos is erg gevoelig voor kaasjeskruid en elke tuinliefhebber moet in dit geval snel handelen. De plantenziekte wordt veroorzaakt door een schimmel (Puccinia malvearum). De aantasting, die al in het voorjaar begint, is te herkennen aan de bijna aandoenlijke gele tot bruine vlekken aan de bovenzijde van de bladeren. Later verschijnt aan de onderkant van de bladeren een oranjerode tot bruine uitslag. Een typisch teken zijn de gaten in de bladeren. Later sterven de bladeren af ​​en vallen ze af. Ook bladstelen en stengels kunnen worden aangetast.

Aan het begin van de ziekte helpt het gebruik van een spuitmengsel. Daarnaast ca. Meng een halve liter compost met ruim twee liter water. Laat de pap een paar dagen staan ​​en roer elke dag om. Filter de afgewerkte bouillon door een zeef en besproei de planten en de aarde er elke drie tot vier dagen mee. Sproeien is vooral geschikt nadat de bouillon is weggespoeld na een stortbui of nadat er nieuwe bladeren zijn gegroeid die nog niet zijn besproeid. Een andere spuitvloeistof kan worden gemaakt van de plantendelen van knoflook, ui, heermoes, scherpgif en boerenwormkruid. Week de plantendelen gedurende 24 uur, kook zachtjes gedurende 30 minuten en giet daarna afgekoeld door een zeef.

Aan de andere kant is het gemakkelijker om fungiciden op basis van zwavel te gebruiken. De paddenstoelen gedijen goed op natte en zware grond, daarom is het aan te raden om de grond rond de stokroos regelmatig los te maken met een schoffel en te bemesten met kalium. Vochtige, donkere hoeken van de tuin bevorderen de groei van schimmels. Stokrozen houden sowieso van een luchtige en zonnige standplaats. Als er een schimmelaantasting wordt gevonden, helpt ook een krachtige snoei van de aangetaste delen.

Het opgraven en weggooien van de hele plant is de juiste beslissing als alle delen besmet zijn en je niet wilt dat de sporen zich verspreiden. Deze moeten dan direct worden verbrand of in de vuilnisbak worden gegooid. Ze mogen niet op de compost worden geplaatst omdat ook andere tuingewassen kunnen worden aangetast door kaasjeskruidroest. Dit geldt ook voor bladeren die er al afgevallen zijn en op de grond liggen. Gooi deze ook weg, anders kan de schimmel op de bladeren overwinteren en de plant volgend voorjaar weer besmetten. Om schimmelaantasting te voorkomen, helpt een afstand van minimaal 50 cm tussen de afzonderlijke planten, zodat de lucht ertussen kan passeren.

Verwelking op stokrozen

Een andere ziekte is verwelking. De oorzaak is een verstoorde waterhuishouding. De watervaten in de plant worden vernietigd door een schimmel. De bladeren beginnen te verdorren en vallen later af. De hele plant kan worden aangetast, inclusief de stengels. In het late stadium sterft de hele plant. Zodra de ziekte is geïdentificeerd, moeten de plant en zijn wortels royaal worden opgegraven en samen met de omringende grond worden vernietigd. In vochtige zomers kan een aantasting door roestschimmels optreden. De schimmel tast de plant niet aan, maar is wel erg lelijk door rode, gele of donkerbruine roestpuisten.

Bescherm stokrozen tegen ongedierte

De stokroos is niet alleen erg populair bij hobbytuiniers, maar ook bij vraatzuchtige plagen zoals: slakken, kevers, bladwespen, spintmijten, luizen of rupsen. Als ze nog vrij zeldzaam zijn, worden ze gewoon afgelezen. Ook de beschadigde en aangevreten bladeren worden verwijderd. Anders, als het aantal plagen groot is, is het noodzakelijk om insecticiden te gebruiken.

kaasjeskruid vlo

Je herkent de vlo als de bladeren in het midden veel kleine voergaatjes hebben en de bladnerf intact is. De kever zelf is blauw, groen of zwart en heeft rode poten. Tegenmaatregel is de grond losmaken en water geven. Een lucifer ondersteboven in de grond steken kan ook helpen.

kaasjeskruid

Het handelsmerk van de kever is zijn spitse snuit en het eten aan de toppen van de plantenscheuten. Hij legt zijn eieren in de stengels. De kevers zijn vrij zeldzaam.

slakken

Naaktslakken en slakken belasten de stokroos soms zwaar, vooral door van de jonge bladeren te eten. Het geven van slakkenkorrels of slakkenlinzen in het vroege voorjaar biedt uitkomst.

bladluizen

Een goed middel tegen bladluis is brandnetelmest. Om dit te doen, hakt u verse brandnetelbladeren fijn en giet u regenwater in een grote bak, zet u deze een paar dagen in de zon en roert u dagelijks. De afgewerkte vloeibare mest ruikt een beetje onaangenaam, maar het is een effectief bio-middel tegen de kruipende wezens. Het wordt in een verdunning van 1:10 gebruikt en 's morgens op de plant gespoten. Een andere mogelijkheid is zeepwater gemaakt met wrongelzeep. Besproei de insecten ermee en herhaal dit meerdere keren, omdat ze de eerste keer niet allemaal op dezelfde manier doodgaan.

Conclusie

De kleurrijke en rechtop groeiende stokroos mag in geen enkele tuin ontbreken. Hij past altijd als achtergrondplant, aan de schutting voor een huismuur of zelfs als kuipplant. Ook het nageslacht laat niet lang op zich wachten. De zaden vallen bijna vanzelf uit hun droge peulen. De plant is makkelijk te verzorgen, niet veeleisend en verrast met een uitbundige en kleurrijke bloeibereidheid. Geplant samen met margrieten en blauwe delphiniums komt de stokroos echt tot zijn recht.

Tips voor snelle lezers

Door de lange bloeiperiode van zomer tot herfst is de stokroos een magneet voor hommels en bijen. Helaas, de stokroos heeft vaak last van kaasjeskruidroest. Deze ziekte komt vooral in de zomer voor. Kaasjeskruid roest wordt veroorzaakt door een schimmel genaamd Puccinia malvearum. De aantasting is in eerste instantie - en dat al in het voorjaar - te herkennen aan geelbruine vlekken die opeengepakt zitten aan de bovenzijde van het blad. Aan de onderzijde van het blad daarentegen zie je witte wratjes die later oranjerood tot bruin verkleuren. Ernstige plagen kunnen ervoor zorgen dat de bladeren afsterven en eraf vallen. Ook de bladstelen en stengels kunnen worden aangetast.

• De strijd tegen kaasjeskruid moet al bij het planten van de stokrozen worden opgepakt, omdat er veel kan worden gedaan door preventie.
• Omdat de kaasjeskruidroest wordt veroorzaakt door een schimmel, die op zijn beurt de voorkeur geeft aan vochtige gebieden, de Planten staan ​​ver genoeg uit elkaar zodat de lucht goed kan circuleren en de bladeren beter drogen kan.
• Er zijn ook preventieve maatregelen gewasbeschermingsmiddelen, die regelmatig worden aangebracht op zowel de boven- als onderkant van de bladeren.
• Als je toch besmette bladeren aan de plant aantreft, moeten deze direct worden verwijderd en verbrand of bij het huisvuil worden gegooid.
• De bladeren mogen in geen geval in de tuin blijven, want niet alleen de stokrozen kunnen worden aangevallen door kaasjeskruidroest, maar ook door andere tuinplanten.
• Een andere effectieve preventiemethode is om de vaste planten vlak na de bloei vlak boven de grond af te knippen.
• Een kleine hoeveelheid grond moet dan rond de plant worden opgestapeld om deze te beschermen. Deze wordt in het voorjaar weer verwijderd. De eerste 4 tot 6 bladeren moeten dan worden vernietigd.
• Als er ondanks alle preventieve maatregelen een besmetting is opgetreden, zijn er chemische middelen om de schimmel te vernietigen. Een ecologische aanpak is het verwijderen en vernietigen van de aangetaste bladeren.

Een andere ziekte die stokrozen kan treffen, is verwelking. Dit wordt ook veroorzaakt door schimmels. Afhankelijk van het type schimmel worden verschillende delen van de plant aangetast. De watervaten in de plant worden vernietigd door de ziekteverwekker. In de meeste gevallen sterft de plant. Als een plant wordt aangetast door de verwelkingsziekte, moet u de hele plant en de grond eromheen opgraven en volledig vernietigen.

slakken, kever, bladwespen en ook rupsen kunnen enthousiast zijn over de stokroos. Met een kleine besmetting, de ongedierte planten gewoon worden opgehaald. Als er al bladeren beschadigd zijn, worden deze ook verwijderd. Als de plaag echter al de overhand heeft gekregen, brengt vaak alleen het gebruik van één met zich mee insecticide het gewenste succes.

Meer informatie over vaste planten