Zwemvijver met vissen: zo werkt de combinatie

Een zwemvijver met vissen vereist een integrale planning en een passende verzorging van het natuurlijke zwembad. Als u het echter op de juiste manier aanbrengt, kan het een veel gemakkelijker te onderhouden alternatief zijn voor een zwembad en is het ook zachter voor de huid. Dit geldt echter alleen als rekening wordt gehouden met bepaalde factoren.

Wettelijke voorwaarden

Om een ​​zwemvijver met vissen aan te leggen en succesvol te onderhouden is een diepte van minimaal 1,5 meter en een zo groot mogelijk watervolume nodig. Als gevolg hiervan kan de vijver in sommige deelstaten een vergunning nodig hebben. Een globale uitspraak over de benodigde aanvragen en bevestigingen kan daarom niet worden gedaan. In plaats daarvan moet aan de verantwoordelijke bouwautoriteit worden gevraagd welke afmetingen zijn toegestaan ​​en waarop bij de uitvoering moet worden gelet.

Maat

Als het gaat om de grootte van de zwemvijver geldt: hoe groter hoe beter. Grotere hoeveelheden water zijn makkelijker schoon te houden en in een gezonde balans te houden. Dit is bijvoorbeeld ook heel duidelijk zichtbaar in meren, die in tegenstelling tot kleine tuinvijvers geen filtering nodig hebben.

Als vuistregel De vijver moet minimaal 1,5 meter diep zijn. Enerzijds is dit nodig voor het drijfvermogen en zwemmen, anderzijds komt het ook de vissen ten goede, die in vijvers van deze diepte gemakkelijk kunnen overwinteren. Een uitzondering vormen koi, die in de winter niet in de vijver mogen blijven.

Bij het aanleggen van de zwemvijver dient u daarom zo groot mogelijk te denken. Dat is ook nodig vanwege de verschillende zones in de vijver, die enerzijds dienen voor filtratie en anderzijds als bescherming voor de vissen.

folie

Als geschikte ondervloer voor de vijver dient een duurzame en robuuste folie gekozen te worden. Ideaal is bijvoorbeeld EPDM-folie van minimaal 1,5 millimeter dik. Ook dit is probleemloos beloopbaar en blijkt duurzaam en veerkrachtig te zijn. Toch is het flexibel genoeg om zich goed aan te passen en relatief gemakkelijk te kunnen leggen.

ruimtes en voorzieningen

De zwemvijver moet worden opgedeeld in verschillende gebieden zodat deze enerzijds door mensen kan worden gebruikt en anderzijds als leefgebied voor vissen. Een indeling in drie delen is ideaal. Een zwemgedeelte, een ondieper oevergedeelte voor de vissen en een zogenaamde filter- en regeneratiezone.

De verschillende ruimtes vervullen elk verschillende functies en moeten daarom anders worden ingericht:

zwemgedeelte

Om het zwemmen niet te belemmeren, moet dit gebied vrij, diep en groot zijn. Het zwemgedeelte omvat ook een veilige in- en uitgang. Hiervoor moeten vlakke, stroeve treden worden gecreëerd. Als toevoeging kan ook een reling worden bevestigd. Om de natuurlijke uitstraling van de zwemvijver niet te verstoren, kan de leuning of het zichtbare deel daarvan gemaakt worden van dikkere takken met schors.

oever gebied

Een vlakker en beplant oevergebied dient als beschermingsgebied voor de vissen en als voedselbron. Voor de winterslaap moet er minimaal een diepte van 80 centimeter zijn, die continu of geleidelijk kan toenemen. Dit komt ook de variëteit aan planten die in het oevergebied geplant kan worden ten goede. Deze moeten verschillende hoogten hebben en een zo breed mogelijk spectrum aan soorten bestrijken. Enerzijds ontstaat hierdoor al een uitgebreide, natuurlijke filterprestatie. Omdat de planten voedingsstoffen nodig hebben en die uit het water halen. Hoe meer soorten er zijn, hoe meer verschillende voedingsstoffen worden verwijderd.

Filter- en regeneratiezone

De filter- en regeneratiezone wordt gebruikt voor een gerichte reiniging van het water. In deze zone mag alleen een geschikt substraat worden aangebracht, zodat noch delen van de plant, noch de vloerbedekking worden opgeschud. Deze procedure helpt ook om het inlaatgebied van het filter vrij te houden. Een vloerbedekking van zeoliet met een dikte van minimaal 20 centimeter kan al een goede filterwerking hebben. In het substraat kunnen zich namelijk micro-organismen nestelen, die voedingsstoffen afbreken en zo het water verhelderen.

Plant

Water- en oeverplanten zijn een essentieel onderdeel van de zwemvijver met vissen. Ze zijn een bron van voedsel voor de vissen. Ze hebben ook een filterende werking. Bij de aanplant van de zwemvijver gelden echter speciale eisen en zorgmaatregelen. Dit zijn:

In manden doen

De ervaring heeft geleerd dat het zinvol is om de waterplanten in manden te zetten en pas daarna in de vijver. Dit betekent dat de planten eenvoudig en zonder veel moeite kunnen worden verwijderd voor het overwinteren en schoonmaken van de vijver. Dit vergemakkelijkt ook de verzorging van de planten en vermindert de vervuiling van het water. Een ander voordeel is dat het substraat van de plant minder gebruikt hoeft te worden. Hierdoor ontstaat er minder mulch in de vijver.

Verwijder wat beschadigd is

Beschadigde delen van de planten moeten onmiddellijk worden verwijderd. Anders kunnen afbraakprocessen de waterkwaliteit aanzienlijk verminderen. Dode en afgebroken plantendelen moeten daarom netjes worden afgesneden en zo snel mogelijk worden afgevoerd.

Veelzijdig maar zuinig

Meerdere verschillende waterplanten zijn zinvol, omdat hierdoor een breder scala aan voedingsstoffen uit het water kan worden opgenomen. Het aantal en de massa planten mag echter niet uit de hand lopen. Want ook dit kan de waterkwaliteit aantasten.

vloeren

Zeoliet is ideaal als vloerbedekking voor de oever- en regeneratiezone. Om uitglijden op de folie te voorkomen, kunnen ook grindmatten worden geplaatst. Zowel grind als zeoliet zorgen ervoor dat micro-organismen zich gemakkelijker kunnen vestigen. Deze micro-organismen zorgen er op hun beurt voor dat het water wordt geklaard. Daarnaast is de ondergrond ideaal voor vissen die graag in de bodem graven. Dus veiligheid, zuivering en voedselbron kunnen worden geboden door grind en zeoliet.

filteren en zuiveren

Ook als de juiste vloerbedekking en de juiste beplanting al een reinigende werking hebben, moet de zwemvijver toch een filtersysteem hebben. Het is ideaal als hiervoor ook verschillende niveaus beschikbaar zijn. Een systeem met de juiste capaciteit en UV-licht om algen te bestrijden is daarom een ​​basisvereiste. Een andere hulp bij het schoonmaken van zwemvijvers kan een schoonmaakloop zijn. Het water wordt uit dieper gelegen gebieden aangezogen, loopt door het filtersysteem en wordt naar boven gepompt. Een van boven naar beneden stromend beekje laat het water weer door grind lopen.

Enerzijds wordt hierdoor het wegspoelen van bezinksel vermeden en anderzijds wordt een verhoogde reinigingsprestatie gegenereerd. Ook met deze maatregel kan echter niet volledig worden vermeden dat sedimenten worden afgezet. Daarom moet er regelmatig een verdere reinigingsmaatregel plaatsvinden.

basis schoonmaak

De basisreiniging is het opzuigen van slib. De afzetting kan ook slib of modder worden genoemd. Het is in ieder geval onproblematisch in kleine hoeveelheden, maar kan leiden tot een "doorslaan" van de balans. Dit gebeurt onder meer door rottingsprocessen in het slib. Bij grotere zwemvijvers kan de sliblaag relatief dik worden voordat dit een negatief effect heeft op de waterkwaliteit. Toch dient deze laag regelmatig verwijderd te worden. In het voorjaar kan dit eenvoudig met een mulmstofzuiger. Automatische apparaten kunnen zonder enige actie of inspanning de bodem van de zwemvijver schoonhouden.

vis soorten

Als er vissen in een zwemvijver gehouden moeten worden, heeft dat voor- en nadelen. Voordelen zijn onder andere:

• Vissen kunnen algen, planten en waterinsecten verminderen
• De vijver dient zowel om in te zwemmen als als biotoop
• Vijver is natuurlijker aangelegd en moet het doen zonder chemicaliën

De nadelen zijn onder meer dat de vissen zelf metabolische afvalproducten produceren en zo het water kunnen vervuilen. Dit kan op zijn beurt de concentratie van voedingsstoffen in het water verhogen en zo leiden tot meer algengroei en tot kantelen van het water. Daarom moeten aan de ene kant de juiste vissoorten en aan de andere kant slechts enkele exemplaren worden gebruikt.

Inheemse bitterling(Rhodeus amarus)

• wordt slechts 10 centimeter lang
• voedt zich met plantendelen en kleine dieren

voorn(Cyprinus phoxinus L.)

• wordt tot 12 centimeter,
• voedt zich met vliegende insecten en gronddieren

goudvis(Carassius auratus)

• kan lengtes tot 100 centimeter bereiken
• woelt de grond deels om, dus slechts beperkt geschikt

doornhaai(Umbra)

• groeit tot ongeveer 15 centimeter
• is robuust en aanpasbaar

koi(Cyprinus carpio)

• bereikt lengtes tot 120 centimeter
• is zowel gevoelig als veeleisend
• daarom slechts voorwaardelijk geschikt voor de zwemvijver

roer(Scardinius erythrophthalmos)

• wordt tot 30 centimeter lang
• voedt zich met planten en kleine dieren

sluierstaart(Carassius gibelio forma auratus)

• bereikt lengtes tussen de 10 en 20 centimeter
• relatief langzame zwemmer

stekelbaars( Gasterosteidae )

• slechts tot 10 centimeter lang
• ziet er erg levendig uit

Hoewel goudvissen en koi erg populair zijn als vijvervissen, zijn ze niet de beste keuze voor de gecombineerde vijver. Kois zijn gevoelig en hebben zowel speciaal voedsel als zeer geavanceerde waterfiltratie nodig. Goudvissen daarentegen planten zich snel voort, kunnen de grond flink omwoelen en produceren ook grote hoeveelheden uitwerpselen. Met de juiste voorzorgsmaatregelen kunnen ze echter ook in kleine aantallen in de zwemvijver gehouden worden.

Meer informatie over vijverdieren