Moerasiris, Iris pseudacorus: verzorging van A tot Z

De moerasiris groeit als een meerjarige, kruidachtige plant met een hoogte van ca. 100 cm. Naast zijn zwaardvormige bladeren, die tot 90 cm lang worden, maakt hij vooral indruk met zijn typische, rijkgele irisbloemen, die hij presenteert tussen mei en begin juli. Dankzij zijn kruipende en aanhoudende wortelstok vormt hij in korte tijd grote stands, mits de standplaats en verzorging aan hun eisen voldoen.

Kenmerken

• Plantenfamilie: irisfamilie (Iridaceae)
• Botanische naam: Iris pseudacorus
• Duitse naam: wateriris, gele iris, vijverlelie, moeraslelie
• Groei: aanhoudende, kruidachtige, horizontaal kruipende wortelstok
• Hoogte van de groei: 60-100 cm
• Bloeiperiode: mei tot juli
• Bloemen: enkele bloem, gele kathedraal en hangende bladeren, zwartbruine aftekeningen in het midden
• Blad: breed zwaardvormig, puntig, bladverliezend
• Kalktolerantie: Kalktolerantie
• Toxiciteit: Giftig in alle delen

Plaats

Zoals de naam al doet vermoeden, voelt deze iris zich thuis in een moeras of in een moeras. het meest comfortabel in de moerassige zone van een tuinvijver. Het moet in een zonnig tot gedeeltelijk schaduwrijk deel van de tuin staan. Onder moeraszone wordt in dit geval verstaan ​​in een waterdiepte van 10 tot maximaal 20 cm.

Een plaats aan de rand van een vijver, een kunstmatige beek of in het algemeen in tuinen met modderige of constant vochtige grond is ook geschikt. Over het algemeen kan deze plant ook goed overweg met wisselende waterstanden en waterdieptes tot 40 cm, maar de bloei is dan beduidend lager. Even neemt ze genoegen met een droger plekje aan de rand van de oever.

Vloer

De moerasiris is een typische moerasplant en gedijt daarom het beste op zware en natte kleigrond. Hij kan beter overweg met zure tot licht alkalische bodems dan met te kalkrijke bodems, hoewel hij een zekere kalktolerantie heeft. Zolang de grond permanent vochtig tot nat is en goed vocht kan vasthouden kan hij ook goed in de tuingrond staan. Bovendien moet de grond rijk zijn aan humus en voedingsstoffen.

planten

De beste tijd om de vijverlelie (Iris pseudacorus) te planten is in maart en van augustus tot half oktober. Bij het planten kunt u de wortelstok horizontaal net onder de bovenste laag grond gebruiken of vooraf in een plantenmand. Dit laatste heeft als voordeel dat de planten zich niet teveel kunnen verspreiden omdat ze erg groeikrachtig zijn.

Daarnaast zijn ze makkelijker uit de vijver te halen en worden minder competitieve naburige planten beschermd. Ongeacht het type beplanting reken je ongeveer twee planten per vierkante meter uit. Planten in een mand vereist een plantenmand, wat vlies, gewassen, kalkvrije kiezelstenen en een speciaal vijversubstraat.

• Verkooppot niet geschikt voor permanente vijverbeplanting
• Plantenmand van draadgaas ideaal
• Moet iets groter zijn dan de baal of de wortelstok
• Gebruik planten direct na aankoop
• Dompel de moeraslelie bij vertraging onder in water en bewaar ze in een plastic zak
• Mandje als bescherming tegen uitspoelen eerst met fleece bekleden
• Vul dan wat vijveraarde aan en zet er vijverlelies in
• Vul met aarde tot 2,5 cm onder de rand van de mand
• Commerciële pot of potgrond te voedzaam
• Overtollige voedingsstoffen zouden de algengroei stimuleren
• Om het te verzwaren, vult u grind in als de bovenste laag
• Plaats de mand langzaam in de vijver op de juiste diepte
• Let op de maximale plantdiepte, anders bestaat er kans op rot
• plantafstanden van ca. houd 40cm aan

zorg instructies

Met de juiste verzorging heeft ook de moerasiris een lang en gezond leven.

water geven en bemesten

Eenmaal geworteld is de vijverlelie niet veeleisend en gemakkelijk te verzorgen. Specimens in de vijver worden meestal niet bewaterd of bemest. Als de plant buiten een vijver staat, op geschikte grond, is het belangrijk om hem regelmatig te bemesten. Trouwens, moerasirissen zijn stikstofminnend. Het beste is om in het voorjaar, wanneer de knopvorming begint, voldoende humus of rijpe compost te geven. Het wordt zo gegoten dat de grond constant vochtig is en niet volledig en permanent uitdroogt.

snijden en overwinteren

Een normale snoei zoals bij andere planten is bij de moeraslelie niet mogelijk en ook niet nodig. In de meeste gevallen is het voldoende om in het voorjaar oude bladeren van de plant af te knippen. Ze moeten overwinteren. In het najaar worden alle verdorde en verdroogde delen van de plant, inclusief de vruchtzetting, verwijderd om ongecontroleerde verspreiding te voorkomen. Als je zaden nodig hebt voor vermeerdering, laat dan wat zaden op de plant rijpen. Wat betreft de vorstbestendigheid is deze plant, die voorbestemd is voor moerassen of vijvers, winterhard tot min 29 graden. Daardoor kan hij heel goed overweg zonder enige winterbescherming.

vermenigvuldigen

Er zijn verschillende manieren om de moerasiris te vermenigvuldigen, hier lees je hoe je het moet doen.

zaaien

Een vorm van voortplanting is door zaden. Je kunt ze in de winkel kopen of in de herfst halen uit de rijpe fruitcapsules van reeds bestaande planten. Ze moeten zo snel mogelijk na de oogst worden gezaaid.

• Beste tijd om te zaaien van oktober tot december
• Oogst zaden zodra de rijpe fruitpeulen openbarsten
• Laat vervolgens 4-5 dagen weken in kamerwarm water
• Zaden hebben een koude prikkel nodig om te ontkiemen (vorstkiemen)
• Zaai hiervoor in kleine potten met een zand-leemsubstraat of zand
• Bevochtig vervolgens de ondergrond
• Plaats potten enkele weken in de koelkast of direct buiten
• Vorstblootstelling in de winter belangrijk voor kieming
• Bedek indien nodig met sneeuw indien beschikbaar
• Zaad mag niet uitdrogen tot het ontkiemt
• Kieming vindt plaats in het volgende voorjaar
• De eerste zaadjes ontkiemen vaak al na ongeveer een maand

Zodra de zaailingen een grootte van 3-4 centimeter hebben bereikt, kunnen ze worden gescheiden in voedingsrijk substraat. U kunt ze tot het voorjaar in een vorstvrije ruimte blijven telen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat het substraat gelijkmatig vochtig wordt gehouden. Of je zet de potten in een kom met voldoende water, die je af en toe bijvult. In mei/juni kunnen de jonge plantjes dan in plantenmanden en daarna in de tuinvijver gezet worden. Het kan drie tot zes jaar duren voordat planten voor het eerst van zaadje tot bloem worden vermeerderd.

divisie

De moeraslelie is een van de meest productieve vaste planten uit het moeras, dus het kan nodig zijn om het te verdelen om naburige planten niet te veel te verdringen. Of je verdeelt ze juist om ze op verschillende plekken uit te kunnen planten. De beste tijd om dit te doen is tijdens de rustperiode van het voorjaar. De dikke vlezige wortelstokken zijn verdeeld.

• Divisie aanbevolen om de 3-4 jaar
• Anders zal de iris uiteindelijk lui bloeien
• Beste tijd, in het voorjaar
• Graaf de plant eerst royaal op
• Of til hem met de mand uit de vijver
• Haal hem uit de mand en verwijder eventuele vuilresten
• Eventueel afspoelen met een tuinslang
• Verwijder beschadigde en afgestorven worteldelen
• Verdeel de wortelstok met een spade of een scherp mes
• Elke sectie moet wortels hebben
• Plant nieuw verkregen planten apart
• Bij aanplant zonder mand is een plantafstand van 40 cm aan te raden

ziekten en plagen

Als de Iris pseudacorus op de juiste plek staat en voldoende vocht krijgt, is er geen angst voor aantasting door plagen of ziekten. De omstandigheden zijn echter vaak allesbehalve optimaal, wat de sluisdeuren opent voor ongedierte. Als de plant geen vocht heeft, kan dit problematisch zijn. Hij groeit niet of nauwelijks en de bloei kan helemaal mislukken. Het ongedierte dat deze iris kan besmetten, omvat met name de iriskever en de irisbladwesp.

iris snuitkever

De iriskever wordt tot vijf millimeter groot en heeft witte stippen op zijn rug. Het komt vooral voor in de zomermaanden. Maar het echte ongedierte zijn hun larven. Ze boren zich in de knoppen om ze systematisch uit te hollen. Als je goed kijkt, zie je de ingang van de voergang als een donkerbruine stip. Directe controle is in de meeste gevallen niet nodig. Normaal gesproken is het voldoende om de kevers af te lezen.

Iris bladwesp

Het zijn ook de larven van de irisbladwesp die lelijke vraatsporen achterlaten op de bladeren van de moerasiris. Afhankelijk van de ernst van de aantasting kunnen ze deze planten helemaal kaal eten. Er zijn geen geschikte middelen om ze te bestrijden, hoewel deze dieren in sommige deelstaten zelfs op de rode lijst van bedreigde diersoorten staan. Het enige wat je kunt doen is de wespen eraf halen en de afgeknaagde bladeren van de plant afknippen. In vijvers met vissen kunnen de larven ook met een sterkere waterstraal worden afgespoten, omdat ze een gewilde delicatesse zijn voor vissen.

Goede metgezellen voor de moerasiris

Met de juiste gezelschapsplanten komt de moerasiris goed tot zijn recht. Let er bij het kiezen van de juiste planten op dat ze niet te hoog worden en niet te veel schaduw werpen. Ze mogen zelf geen sporen vormen, om elkaar niet te vernauwen. Voor de vochtige water- of vijverrand cq het oevergebied is geschikt, bijvoorbeeld de ca. 20 cm hoge penny kattestaart, de 80 cm hoge valse Cypriotische graszegge en andere klompvormende carexsoorten. Daarnaast zijn de kattestaart (Lythrum salicaria), die tot 150 cm groot kan worden, en kleinere moerasbiessoorten (Eleocharis) geschikte plantenburen.

Uitzonderlijke capaciteiten van deze indrukwekkende plant

De moerasiris Iris pseudacorus is een zogenaamde responsplant. Dit betekent dat het enerzijds wordt gebruikt als opslagplaats voor oeverstabilisatie en met name voor waterzuivering. Ze dienen als natuurlijke bodemfilter in tuin-, zwem- en koivijvers en in aangelegde wetlands. Ze nemen schadelijke stoffen uit het water op en breken ze langzaam weer af. Zo dragen ze bij aan een voedingsbalans in de tuinvijver. Hun wortelstelsel biedt ook tal van kleine waterbewoners een leefgebied.

Meer informatie over vijverplanten