Mallows in de tuin: zaaien, planten en verzorgen

Geef je zomertuin een sfeervol kleurtje met mallows. De pittoreske vaste planten zijn gemakkelijk te zaaien, te planten en te verzorgen. Deze groene gids heeft zich tot taak gesteld u de deskundige teelt in alle praktische stappen uit te leggen. Als je op zoek bent naar de mooiste winterharde soorten, dan vind je die hier.

Zaaien achter glas

De beste tijd om kaasjeskruid te zaaien is in maart en april. De kiem- en schimmelresistentie van het zaad wordt versterkt door de zaden vooraf 24 uur te weken in lauwwarm water of kamillethee. Terwijl de zaden hun bad nemen, wordt het groeimedium gedesinfecteerd. Doe de zaadaarde in een vuurvaste schaal, besproei het substraat met water en doe de deksel er losjes op. Bij 150 graden boven- en onderwarmte worden alle ziekteverwekkers binnen 30 minuten vernietigd. Volg deze stappen:

• Vul kleine potjes met de gekoelde zaadaarde met een gietrand van 1 cm
• Doe 1 tot 2 zaden per pot 0,5 tot 1 centimeter diep in het substraat en druk licht aan
• Bevochtig de potgrond met zacht water
• Plaats op een gedeeltelijk schaduwrijke, warme stoel bij het raam
• De kiemtijd bij 15 tot 20 graden Celsius is 2 tot 3 weken

Houd de ondergrond constant licht vochtig. De zaailingen krijgen op dit moment nog geen kunstmest. Na ontkieming gaat de groei snel. Boven de twee zaadlobben gedijen de eerste echte, dun behaarde kaasjeskruidbladeren op de stijf rechtopstaande stengel. Tot het begin van het plantseizoen nemen uw pupillen plaats aan het zonnige raam op het zuiden.

Plaats

Mallows willen een standplaats met veel zon. De bloemschoonheden accepteren gracieus kortstondige penumbra. Onder invloed van een permanent gebrek aan licht blijft de bloemenpracht ver achter bij de verwachtingen. Het volgende overzicht vat de perfecte omstandigheden voor mallows in de tuin samen:

• Volle zon tot schaduw, warme standplaats
• Korte penumbra wordt getolereerd
• Ideaal beschermd tegen wind en regen

Met deze wensen voor de locatie zijn mallows voorbestemd voor het mediterrane tuinontwerp. Een plein voor de zonverwarmde zuidmuur van het huis lokt een zomers bloesemfestival uit bij de vaste planten. In de romantisch-weelderige cottagetuin hebben de prachtige bloemen een vaste plek in het beplantingsplan veroverd om het houten hekwerk kleurrijk in de kijker te zetten. Als schuttingkijkers krijgen de majestueuze bloemen een nuttige ondersteuning zonder verdere actie van de tuinman.

bodem kwaliteit

Een zonnige standplaats alleen is niet genoeg om mallows van hun mooiste kant te laten zien. De combinatie met een voedselrijke, vers vochtige tot matig droge en goed doorlatende grond rondt de perfecte standplaats af. Het scharnierpunt voor een optimale bodemkwaliteit is bescherming tegen wateroverlast. Een kaasjeskruid met natte voeten is gedoemd. Twijfelt u of op de geselecteerde locatie aan de randvoorwaarden wordt voldaan? Verrijk de grond tot een derde met zand of fijn gruis om de doorlaatbaarheid te optimaliseren.

planten in bed

Als de meteorologen in mei geen nachtvorst meer voorspellen, plant dan je vroege of kant-en-klare mallows in de tuin. Daarvoor doorlopen de jonge planten een fase van uitharding. Hiervoor blijven ze een week op de gedeeltelijk schaduwrijke, wind- en regenbeschermde locatie op het balkon of in de tuin staan. Voor de koele nachten verhuizen de planten naar binnen. Na acclimatisatie verloopt het planten in de volgende stappen:

• Week potkluiten in water totdat er geen luchtbellen meer opkomen
• Grond goed losmaken, harken en onkruid wieden
• Graaf kleine plantkuiltjes 25 tot 30 centimeter uit elkaar
• Verrijk de uitgraving tot een derde met compost en hoornkrullen
• Verpot en plant kaasjeskruid met behoud van de vorige plantdiepte in de zaadpot

Druk de grond stevig aan met beide handen voor een goed grondcontact met de kluit. Geef de kaasjeskruid vervolgens grondig water zonder wateroverlast. Een mulchlaag van bladeren of grove compost is gunstig om de grond warm en vochtig te houden.

Steunstang beschermt tegen wind

De meeste mallows gedijen als meerjarige, kruidachtige planten en strekken zich uit tot 100 centimeter naar de hemel. Dit brengt het risico van windworp met zich mee. In de meeste gevallen breekt de hoofdsteel, waarvan de bloemen niet herstellen. Met een steunstok kun je de bloemenramp effectief voorkomen. Steek als onderdeel van het planten een stok in de grond, waarvan de lengte overeenkomt met de verwachte groeihoogte. Parallel aan de groei achtereenvolgens de stengel met zachte slangklemmen aan de steun bevestigen. Plantenbanden van draad, rubber of plastic kunnen in het zachte stengelweefsel snijden.

Giet

Regelmatig water geven speelt een sleutelrol in het ongecompliceerde verzorgingsprogramma. Controleer de grond dagelijks met uw vinger. Als u geen vocht voelt in de bovenste laag grond, is water geven vereist. Laat het water langzaam op de wortelschijf lopen. Vermijd het besproeien van bloemen en bladeren met de waterslang. Vochtige bladeren vormen een ideaal doelwit voor schimmelpathogenen en tal van soorten ongedierte.

Bevruchten

Door de grond te verrijken met compost en hoornkrullen in verband met de aanplant, wordt de eerste 4 tot 6 weken voorzien in de voedingsbehoefte. U kunt in de periode die volgt een vloeibare bloemenmeststof toedienen of rijpere compost en hoornkrullen in de grond werken. Bemest uw kaasjeskruid in principe spaarzaam. Een teveel aan stikstof vergroot de bladmassa ten koste van de overvloed aan toppen.

Snee

Aan het einde van de bloeiperiode worden meerjarige soorten kaasjeskruid tot op de grond teruggesnoeid. De timing hangt ervan af of zelfzaaien gewenst is of niet. Wacht met snoeien tot de bloemen in capsules zijn veranderd. Rijpe peulen springen open en verspreiden de zaden door de tuin voor zelfvermeerdering. Knip uitgebloeide bloemen direct af om zelfzaaien te voorkomen. Dit heeft als voordeel dat de plant meer bloemen produceert en de bloeiperiode aanzienlijk langer is.

overwinteren

IJzige temperaturen zijn geen probleem voor het overwinteren van meerjarige kaasjeskruid. Als de planten na de winter niet uitlopen, zijn de meest voorkomende oorzaken vorst of permanente winternat. Met een simpele winterbescherming voorkom je de schade. Bedek na de herfstsnoei de wortelschijf met bladeren en naaldstruiken.

Winterharde variëteiten

Voor sommige soorten kaasjeskruid is de teelt in de tuin een thuisspel, zoals de wilde kaasjeskruid (Malva sylvestris). Verschillende soortgenoten zijn thuis in streken met winterse omstandigheden die vergelijkbaar zijn met die in Midden-Europa. Hieronder staan ​​aanbevolen, winterharde soorten uit binnen- en buitenland met bloeitijd en groeihoogte:

• Musk kaasjeskruid(Malva moschata) van juni tot september, goede bijenweide, 50 tot 60 cm hoog
• roze populier(Malva alcea) van juni tot september, populaire cottage garden bloem, 80 tot 100 cm hoog
• prairie kaasjeskruid(Sidalcea malviflora) van juni tot augustus, ideaal voor open ruimtes, 80 tot 100 cm hoog
• Thüringer struikpopulier(Lavatera thuringiaca) Juli tot september, bijzonder winterhard, 100 tot 150 cm hoog
• wilde kaasjeskruid(Malva sylvestris) van mei tot augustus, tweejarig of meerjarig, 120 tot 150 cm hoog
• struik kaasjeskruid(Lavatera olbia) van juli tot september, struikachtig, houtachtig, 130 cm tot 150 cm hoog
• Vijgenbladige stokroos(Alcea ficifolia) van juni tot september enorme komvormige bloemen, 150 tot 200 cm hoog
• stokroos(Alcea rosea) van juni tot september, ideaal voor boerderij- en cottagetuinen, 200 tot 250 cm hoog

Uit de genoemde kaasjeskruidsoort is een groot aantal prachtige variëteiten voortgekomen met enkelvoudige, halfgevulde en rijkelijk gevulde bloemen. Wat de winterhardheid betreft, handelt de ervaren tuinier volgens de vuistregel: hoe weelderiger de bloemen, hoe beperkter de vorsthardheid. Voor tuinieren betekent dit dat de inheemse rozenpopulier 'Fastigiata' met eenvoudige komvormige bloemen op locaties met milde winters overleeft het koude seizoen zonder beschermende maatregelen, terwijl de dubbele stokroos 'Pleniflora' afhankelijk is van een dikke bladerlaag is.

Laat je niet verwarren door de verschillende botanische namen. Minimale verschillen op moleculair genetisch niveau hebben ertoe geleid dat botanici de kaasjeskruidstam (Malvaceae) hebben onderverdeeld in talrijke geslachten, zoals Malva, Lavatera en Alcea. De definitieve indeling van het complex is nog steeds onderwerp van controverse onder experts. De geslachten en verwante soorten lijken verwarrend veel op elkaar en verschillen alleen in de mate van winterhardheid. Als het gaat om zaaien, planten en verzorgen, trekken alle kaasjeskruiden samen.

Meer informatie over zomerbloemen