Hoe rubberen vijverfolie op de juiste manier te leggen en te repareren

Er zijn folies van natuurlijk rubber en de zojuist genoemde van synthetisch rubber. EPDM moet worden gebruikt om natuurlijke hulpbronnen te beschermen. De film gemaakt van synthetisch rubber is qua chemische structuur en fysische eigenschappen vergelijkbaar met die gemaakt van natuurlijke materialen. Qua technische eigenschappen overtreft het zelfs het natuurproduct.

EPDM vijverfolie is verkrijgbaar in verschillende diktes en breedtes. De afzonderlijke rijstroken kunnen met elkaar worden verbonden, waardoor een groot gebied ontstaat. Als u de breedste folie gebruikt, is een naadloze installatie tot 930 m² mogelijk, wat al een grote vijver is. De vakhandel biedt meestal voorgesneden of geassembleerde vijverfolies aan, die alleen maar uitgespreid hoeven te worden.

Eigenschappen van de EPDM vijverfolie

• Lange levensduur
• Extreem goed bestand tegen UV-straling
• Hoge ozonbestendigheid
• Vervuilend neutraal
• Milieuneutraal
• Biologisch onschadelijk
• Zeer flexibel, rekbaar, elastisch en soepel
• Lichter dan veel andere vijverfolies
• Compatibel met vissen en planten
• Zonder weekmaker
• Bevat geen giftige stoffen
• Eenvoudig te verwerken
• Geschikt voor alle soorten vijvers
• Bestand tegen natuurlijk voorkomende chemicaliën
• Niet wortelstokbestendig
• Rolbreedte tot 15 m
• Bij professionele plaatsing kunnen er materiële garanties zijn tot 20 jaar (afhankelijk van de verkoper). Houdbaarheid wordt gegeven als 30 jaar.
• Er is één nadeel, de hogere prijs in vergelijking met andere films.

vijver plannen

Voordat de vijverfolie wordt gelegd, moet de vijver natuurlijk goed worden gepland. Ook moet de juiste plek in de tuin worden gevonden waar de vijver komt te staan. Natuurlijk zijn de vorm en grootte van de geplande vijver en vooral de diepte bepalend. Een vijver hoeft niet heel groot te zijn, al is het natuurlijk wel belangrijk om te onthouden dat hoe kleiner hij is, hoe moeilijker het is om een ​​biologisch evenwicht te vinden en te behouden. Als u vissen in de vijver wilt en u wilt dat ze daar overwinteren, moet u voldoende diepte plannen. Het moet minimaal 80 centimeter zijn, maar 100 centimeter en meer is beter, zodat de vijver in de winter niet tot de bodem bevriest en de vissen vast komen te zitten.

voorbereidende werkzaamheden

Een van de voorbereidingen is natuurlijk het graven van de vijver. Het grondplan wordt op de tuinvloer "getekend" met zand, zaagsel of touw. Kleinere vijvers kunnen uitgegraven worden met een schop en/of spade, voor grotere kan men beter een kleine graafmachine lenen. Het is belangrijk om de verschillende niveaus nauwkeurig uit te graven. Een natuurlijk ogende vijver moet een moeraszone, een ondiepwaterzone en een diepwaterzone hebben. De terrassen moeten zo vlak mogelijk zijn, maar de muren mogen steil zijn. Nadat de vijver is gegraven, moet de grond goed worden aangedrukt. Alle stenen en wortels kunnen tegelijkertijd worden verwijderd. Alles wat de folie zou kunnen beschadigen moet weg. Na bevestiging mag de aarde niet meer wegglijden en van boven naar beneden druppelen. Regen is ongunstig, het kan alle inspanningen ongedaan maken. Op de geprefabriceerde vijver wordt vervolgens een vijvervlies gelegd. Dit dient als bescherming als wortels of stenen de film bedreigen. Het is belangrijk om het vlies in de tegenovergestelde richting van de filmstroken te leggen, zodat er niets wegglijdt. De fleeces zijn verkrijgbaar op rol. Ze worden in reepjes uitgerold. De afzonderlijke stroken moeten elkaar ongeveer 5 cm overlappen. Zodat het vlies niet wegglijdt wanneer de folie wordt neergelegd, moet het aan de randen worden verzwaard met stenen.

Berekening van de hoeveelheid folie

Om de hoeveelheid folie te berekenen worden de lengte, breedte en tweemaal de diepte van de vijver plus een meter voor de rand bij elkaar opgeteld. Als je niet weet hoe je moet rekenen, kun je het meten. Het is het beste om een ​​touwtje te nemen en dit bovenaan de vijver te plaatsen. Vervolgens wordt het over alle niveaus geleid en aan de andere kant van de vijver weer omhoog. Het is belangrijk dat het constant in contact is met de grond en plat ligt. Vervolgens wordt het snoer gemeten. Bij de waarde wordt een meter voor de rand opgeteld. Het proces moet een keer worden herhaald voor de lengte en een keer voor de breedte. Zo krijgt u de exacte afmetingen van de vijverfolie.

Rubberen vijverfolie leggen

De lay-out van de rubberfolie verschilt nauwelijks van die van andere folies. Houd er rekening mee dat de vijverfolie behoorlijk zwaar is, vooral als u voor een sterke folie hebt gekozen. Voor grote vijvers moet u voldoende helpers bij de hand hebben. Voor elke 70 kilo folie is één extra persoon nodig.

• Zorg er bij het aanleveren van de folie voor dat de pallet zo dicht mogelijk bij de vijver wordt geplaatst. Bij middelgrote en grote vijvers is het nauwelijks mogelijk om de pallet met fysieke kracht te transporteren. De film kan enkele honderden kilo's wegen.
• Leg de folie zo plat mogelijk neer zonder spanning. Het mag niet uitgerekt of geknikt zijn. Het wordt zorgvuldig uit- of uitgevouwen, afhankelijk van hoe het is afgeleverd.
• Begin altijd met het uitrollen op het vlies bovenaan de vijver. Vouw de folie open en trek deze de vijver in. Het vlies mag niet wegglijden. Bij gerolde goederen aan de rand van de vijver beginnen, in de lengte de vijver inrollen en aan beide zijden van de vijverdijk weer omhoog trekken.
• Laat de folie minimaal een uur rusten.
• Plaats de folie, d.w.z. leg het zoals gepland. Het is belangrijk dat hij rijkelijk overleeft aan de randen van de vijver.
• Breng de nodige aansluitingen aan voor vloerafvoeren, buisdoorvoeringen, pompaansluitingen en dergelijke.
• Kreukels zijn bij het leggen niet te vermijden. Het is dan gunstig om kleinere plooien richting het bekken zo naar elkaar toe te trekken dat daar een grote plooi ontstaat. Vouw ze terug.
• Er kan nu water in. Het is belangrijk om niet de hele vijver in één keer te vullen. In het begin is een derde voldoende.
• De folie trekt zich nu vanzelf in de juiste positie en kan ook weer een beetje wegglijden. Als dat gebeurt, moet het een beetje worden aangedraaid.
• Nu kan de vijver vol gelaten worden. Veel vijverbezitters planten de planten van tevoren omdat het makkelijker is als er maar weinig water in de vijver staat. Iedereen kan voor zichzelf beslissen.
• Het is beter om de vijver een paar dagen met rust te laten om tot rust te komen.
• Het is belangrijk om een ​​capillaire barrière te installeren om het verlies van water te voorkomen dat automatisch optreedt wanneer het vijverwater in contact komt met de omringende bodem.
• Het aanleggen van een kleine richel rond de vijver is effectief gebleken. Direct erachter is een sloot. Het vlies en de vijverfolie moeten over de terp en door de sloot worden gelegd. De sloot is meestal gevuld met grind of rivierkiezels.
• Als alternatief kan de vijverfolie met zand of stenen aan de rand worden bevestigd. De rand moet vrij breed zijn.

Foliestroken in elkaar zetten

Rubberfolie is ook verkrijgbaar op rol, geleverd per meter. Wie de zware banen niet tot aan de rand van de vijver kan laten afleveren, b.v. B. als er geen toegang tot de tuin is voor een voertuig, kan het ook werken met de afzonderlijke rails en ze samenvoegen. In tegenstelling tot de andere foliesoorten zijn de banen niet gelijmd of gelast, maar gevulkaniseerd. U hebt een tweecomponentenlijm nodig en moet de instructies nauwkeurig volgen. Het is eigenlijk niet zo ingewikkeld als het klinkt.

• Het gebied waar de aansluiting is gepland, moet worden schoongemaakt en gemarkeerd. De banen moeten ca. overlapping van 7 tot 8 cm, hier moet rekening mee worden gehouden.
• Leg beide folies droog op elkaar. Spanningen moeten ten koste van alles worden vermeden.
• Vouw de bovenste folie eroverheen.
• Reinig beide binnenoppervlakken.
• Als de ondergrond niet schoon is, is het beter om meteen een scheidingsvlies te leggen. Vijvervlies verhoogt de levensduur van de folie. Het vlies voorkomt dat er vuil op het werkoppervlak komt.
• Primer aanbrengen op beide oppervlakken.
• Plak de tape erop. Gebruik de palm van je hand om de zogenaamde verbindingstape lichtjes op het onderste oppervlak van de film te drukken.
• Vouw het tweede gegronde gebied om.
• Trek de beschermfolie van de tape aan de zijkant eraf. Doe dit heel voorzichtig. Er mogen geen resten op de tape achterblijven.
• Druk beide oppervlakken stevig aan. Rol er dan overheen met een roller.

Conclusie

Rubberen folie is de meest duurzame van alle vijverfolies. Een groot pluspunt is het ontbreken van weekmakers, die helaas nog vaak in andere folies voorkomen. Kleine vijvers kunnen eenvoudig worden aangelegd met deze EPDM folie. Bij grote vijvers zijn er soms moeilijkheden door het hoge gewicht. Helpers zijn hierbij belangrijk. De hogere prijs van de folie is een nadeel, maar de meerprijs is het waard als je kijkt naar de lange houdbaarheid.

Meer informatie over het aanleggen van een vijver