Gewone viburnum: planten, verzorging & Co

De gewone viburnum maakt indruk met zijn bloemen, decoratieve bessen en winterhardheid. Het is ook een inheemse boom, ideaal voor een natuurlijke tuin.

Heeft u een geschikte locatie voor de gewone sneeuwbal (Viburnum opulus) of gewone viburnum heeft de struik niet veel verzorging nodig. Van de teelt en verzorging tot de vermeerdering en het gebruik van deze winterharde plant: hier vindt u alle belangrijke informatie.

Gemeenschappelijke sneeuwbal: oorsprong en kenmerken

De gewone viburnum, ook bekend als de gewone viburnum, is een plantensoort uit de muskuskruidfamilie (Adoxaceae). De gewone sneeuwbal komt oorspronkelijk uit Europa, Noord-Afrika en West-Azië en is wijdverspreid in veel gematigde streken van de wereld.

De gewone viburnum is een bladverliezende struik die een hoogte kan bereiken van 2 tot 4 m. Het wordt gekenmerkt door zijn opzichtige bloemen en felrode vruchten. De geurige viburnumbloemen verschijnen van mei tot juli in de vorm van grote, bolvormige paraplupluimen bestaande uit kleine, witte bloemen. De vruchten zijn aanvankelijk groen en kleuren later rood. De drielobbige, getande bladeren van de gewone viburnum zijn tegenovergesteld gerangschikt en hebben een prachtige herfstkleur in verschillende roodtinten.

De mooiste soorten

Het geslacht Viburnum biedt nog een aantal andere mooie exemplaren Sneeuwbal soorten, zoals dit Winterse sneeuwbal (Viburnum x bodnantense). Hier presenteren we eerst een selectie van prachtige variëteiten van de gewone viburnum.

• ‘Roseum’ is een van de meest populaire en bekende soorten met een hoogte van 3 tot 4 m. De steriele witte bloembollen hebben tijdens het bloeien een delicaat roze kleur en geven deze variant de naam dubbele sneeuwbal.

• De verscheidenheid ‘Compactum’ wordt gekenmerkt door zijn compacte groei en bereikt een hoogte van 2 m. Hij is daarom zeer geschikt voor kleinere tuinen of als haagplant. De bloemen, waaruit later rode vruchten ontstaan, zijn wit en geurig.

• Met de variëteit ‘Nanum’ het is een dwergvariant van de gewone viburnum. Hij blijft compact en klein, vaak slechts ongeveer 1 m hoog, en heeft een dichte groei.
• ‘Notcutt’s variëteit’ kenmerkt zich door de opvallende rode vruchten, die in de herfst en winter lang aan de plant blijven. Over het geheel genomen wordt deze soort tussen de 3 en 4 m hoog en heeft geurige, witte bloemen.

Gemeenschappelijke viburnum planten

De gewone viburnum groeit het liefst op verse tot vochtige grond en wordt vaak aangetroffen op bosranden, struiken en rivieroevers. In de tuin dient hij daarom op een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke plek te staan. De beste tijd om Viburnum opulus Hij moet in de herfst of het vroege voorjaar worden geplant, wanneer de grond goed bevochtigd is en de plant nog voldoende tijd heeft om zich te vestigen. Containergoederen daarentegen kunnen het hele jaar door worden geplant. Zodra je een geschikte locatie hebt gevonden, is het tijd om te planten:

• Graaf een plantgat dat ongeveer tweemaal zo groot is als de kluit van de plant.
• Als de locatie de neiging heeft om drassig te zijn, raden we aan een drainagelaag van grind of steenslag aan te leggen.
• Plaats de plant vervolgens in het plantgat en vul deze met aarde. Er moet op worden gelet dat de kluit goed bedekt is met aarde.
• Om de sneeuwbal optimale startomstandigheden te bieden, kan een langzaam vrijkomende meststof zoals de onze worden gebruikt Plantura biologische bloemenmeststof opgenomen in het bodemoppervlak. Hierdoor wordt de plant tot wel 3 maanden lang voorzien van belangrijke voedingsstoffen.
• Druk de grond licht aan en geef grondig water om te voorkomen dat er holtes rond de wortels ontstaan.

Als alternatief kunt u uw gewone viburnum ook in een emmer kweken. Zorg ervoor dat u een voldoende grote plantenbak kiest, ongeveer tweemaal zo groot als de kluit. Als substraat is hoogwaardige en structureel stabiele plantengrond, zoals die van ons, geschikt Plantura biologische potgrond. Deze is turfvrij en bevat geëxpandeerde klei, wat zorgt voor een doorlatende structuur en dus drainage.

De belangrijkste zorgmaatregelen

Het bewateringsritme en de juiste hoeveelheid water voor Viburnum opulus hangt vooral af van de locatie. Zonnige en warme plaatsen hebben over het algemeen meer water nodig. Het is belangrijk om de grond en het containersubstraat regelmatig te controleren op het vochtgehalte door met uw duim stevig op het oppervlak van de grond te drukken. De optimale tijd om water te geven is wanneer het grondoppervlak enigszins droog is. Volledige uitdroging van de plantgrond moet worden vermeden. In de zomer moet het water geven idealiter vroeg in de ochtend of avond worden gedaan als er geen direct zonlicht op de sneeuwbal valt.

Snoeien is niet noodzakelijkerwijs nodig. Als u uw sneeuwbal echter in vorm wilt snijden, kan een vormsnoei worden uitgevoerd. Dit moet na de bloeiperiode worden gedaan om de vorming van nieuwe bloemknoppen voor het volgende seizoen niet te beïnvloeden. Bemesting kan tussen maart en augustus worden toegepast om de bloemvorming te ondersteunen. Het is voldoende om tweemaal per jaar een langdurige meststof te gebruiken, zoals onze voornamelijk biologische Plantura biologische bloemenmeststof in de aarde te verwerken. Als u uw viburnum in een emmer heeft gekweekt, kunt u elke twee weken een vloeibare meststof zoals die van ons gebruiken Plantura biologische bloemen- en balkonmeststof Eenvoudig aan te brengen via gietwater. Ook is het raadzaam om de plant elke 3 jaar te verpotten of uiterlijk wanneer de huidige pot te klein wordt. Een teken hiervan kan zijn dat de stabiliteit van de plant niet meer gegarandeerd is of dat de wortels door het drainagegat dringen.

Is de gewone viburnum winterhard?

Ja, een gevestigde viburnum is winterhard en kan temperaturen tot -30°C verdragen. Vers geplante bomen of bomen die in potten worden gekweekt, moeten in vlies of jute worden gewikkeld en indien nodig tegen een beschermende huismuur worden geplaatst om vorstschade te voorkomen.

Voortplanting

Een zeer eenvoudige, veelbelovende methode, Viburnum opulus Vermeerderen gebeurt via stekken. Hier is een stapsgewijze handleiding:

• Selecteer gezonde en halfhoutachtige scheuten van ongeveer 10 – 15 cm lang.
• Snijd met een scherp mes of een snoeischaar de takken van de moederplant af en verwijder de bladeren van de onderste helft van de stek.
• Vul kweekpotten met goed gedraineerd groeisubstraat, zoals ons voedingsarme groeimedium Plantura biologische kruiden- en zaadgrond.
• Steek de stekken ongeveer halverwege in het substraat en druk ze lichtjes aan, zodat ze goed contact maken met de grond.
• Nu wordt de teelt goed bewaterd, zodat de grond vochtig maar niet drassig is.
• Zet de potten of bakken op een warme en lichte plek met een temperatuur van rond de 20°C, maar vermijd direct zonlicht.
• Het kan enkele weken tot maanden duren voordat de stekken wortels vormen.
• Als je de eerste nieuwe bladeren ziet, is de vermeerdering geslaagd en kunnen de stekken worden verpot in aparte potten met gewone potgrond.

Is de gewone viburnum giftig?

De gewone viburnum is geclassificeerd als licht giftig tot giftig. Hoewel de aantrekkelijke rode bessen niet bijzonder smakelijk zijn, worden ze in Oost-Europa vaak gepureerd met heet water en honing en gebruikt om verkoudheid te behandelen. Consumptie in grote hoeveelheden kan echter leiden tot braken en diarree vanwege de alkaloïde lycorine die het bevat.

De Natuurlijke tuin in de herfst brengt veel nieuwe taken met zich mee. In ons tuinpraktijkartikel hebben we samengevat wat deze precies zijn.