Eik, Quercus: plant een eik

De eik is een van de belangrijkste bomen in Duitsland. Met zijn karakteristieke bladeren en uitgestrekte groei stimuleert het al duizenden jaren de ideeën van mensen en is het van groot belang in lokale gebruiken. Heel wat mensen hebben een eik in de tuin staan ​​of overwegen een nieuwe te planten en daarmee uit te breiden. Gelukkig is de eik een onderhoudsvriendelijke boom met een uitstekend karakter en robuuste eigenschappen.

Kenmerken

• Familie: Beukenfamilie (Fagaceae)
• rechtopstaande bomen met een grote, asymmetrische kroon
• Hoogte: 15 tot 35 meter hoog
• Bladeren: duidelijk getand, eivormig of ovaal blad in intens groen
• Bloesem: naar beneden hangende katjes of aartjes in rood, groen of geel (afhankelijk van de soort)
• Bloeiperiode: april tot mei
• Herkomst: Noord-Afrika, Europa, Azië, Noord-Amerika, Colombia, Midden-Amerika, het Caribisch gebied
• vorstgevoelig tot winterhard (afhankelijk van de soort)
• kalk tolerant
• zomer of wintergroen (afhankelijk van de soort)

Koop favoriete planten

U heeft besloten een eik te planten en vraagt ​​u zich nu af welke soort geschikt is voor de omgeving? De eik is van oorsprong een plant uit het Middellandse Zeegebied die zich op het noordelijk halfrond heeft gevestigd en daar een typisch gezicht is. Vooral de bladeren trekken met hun karakteristieke vorm de aandacht. Door de oorsprong van de eiken zijn er maar een handvol soorten te vinden die echt geschikt zijn voor aanplant. Dit zijn de taxa die voldoende winterhard zijn:

• Engelse eik (bot. Quercus robur)
• Wintereik (Quercus petraea)
• Rode eik (Quercus rubra)
• Wintergroene eik (Querces turneri)

De winterhardheid van deze exemplaren varieert van -15 ° C voor de wintergroene tot -35 ° C, waardoor ze ideaal zijn voor Midden-Europese tuinen. Dus als je op zoek bent naar een geschikt exemplaar bij een kwekerij of online winkel, moet je meer doen om deze taxa en variëteiten te zoeken. Aangezien eiken niet in potten worden gehouden, dient u vooraf naar de betreffende boom te kijken, als je zeker wilt weten dat hij in je tuin past en niet tegen ongedierte besmet. Omdat eiken erg groot kunnen zijn en stambreedtes van meer dan tien meter, mogen ze alleen in voldoende grote tuinen worden geplant. Voordat u koopt, moet u controleren of de eik in contact zou komen met de volgende obstakels:

• gebouw
• Carports
• hekken
• Muren
• Lijnen in de grond
• Stichtingen

Eiken groeien niet alleen in de breedte en hoogte, maar door de diepe penwortel is het mogelijk dat waterleidingen of kelders beschadigd raken. Zorg ervoor dat u deze punten in uw selectie opneemt. Houd ook rekening met uw buren, want eiken kunnen snel schaduw werpen op andere eigendommen. Door hun grootte en vorm zijn eiken ideaal als zonwering.

Opmerking: De kurkeik (bot. Quercus suber) is ook een populaire soort, maar hij is niet helemaal winterhard en kan slechts tegen temperaturen tot -5°C voordat hij beschadigd raakt. Om deze reden is het vooral geschikt voor gebieden met milde winterse omstandigheden, vooral de lokale wijnbouwgebieden en Zuidwest-Duitsland.

Plaats

Aangezien de bomen pas na enkele jaren met een hoog risico verplant kunnen worden, moet u er een geschikte standplaats voor kiezen. Aan de gewenste eigenschappen kun je zien dat eik een lichte boomsoort is:

• Lichtbehoefte: zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw
• warm
• open ruimtes zijn ideaal
• genoeg ruimte

Wind en neerslag hebben niet echt invloed op de eik, omdat de planten extreem robuust zijn. Hierdoor kunnen ze eigenlijk overal geplant worden, zolang er maar genoeg zon en ruimte is. Ook is het belangrijk dat de afstand tot andere planten minimaal een meter is, beter nog meer.

Opmerking: Woon je in de buurt van een groot stadspark of bos, dan helpt de eik je dierenbezoekers houden van talloze vogels, waaronder de Vlaamse gaai, knaagdieren zoals de eekhoorn en zelfs Hert. Veel van de dieren zijn vooral in de winter blij met de noten.

vloer

Naast de juiste locatie mag u de aard van de bodem niet verwaarlozen. De eik wordt tot de weinig veeleisende planten gerekend, omdat hij op verschillende bodems gedijt, maar zijn enkele eigenschappen die meer geschikt zijn voor de Quercus-soort om de vitaliteit en groei te behouden steun. Deze in detail:

• vers
• rijk aan mineralen
• doorlaatbaar
• diepgaand
• leemachtig
• pH-waarde: 5,0 - 10,0

Op basis van deze eigenschappen is het duidelijk dat eiken graag vocht en voedingsstoffen ter beschikking heeft. Toch gedijt hij uitstekend op bodems die niet ideaal zijn voor de eik. Dit omvat zowel droge als verdichte grond over een langere periode. dat zou ernstige problemen veroorzaken voor andere planten. Bij dergelijke bodems is het van belang om de verzorging van de bomen hierop aan te passen en bijvoorbeeld meer water te geven of de bodemkwaliteit te optimaliseren door middel van toevoegingen. Een optimale bodem verbetert ook de weerstand tegen ziekten en plagen.

planten

Bij het planten moeten een paar punten in acht worden genomen, anders kan de boom beschadigd raken. Het tijdstip van planten is afhankelijk van de leeftijd van de boom. Terwijl een jonge eik in het voorjaar of in de herfst voor de eerste nachtvorst geplant kan worden, zou het alleen mogelijk moeten zijn om volwassen exemplaren in het voorjaar te planten. Jonge bomen kunnen zich in aanzienlijk kortere tijd op het terrein vestigen dan de oudere. Kies ook een dag waarop het niet regent. Het planten lukt op de volgende manier:

• Graaf de site goed op
• Graaf het plantgat
• Breedte plantgat: dubbel zo groot als de kluit
• Plantgatdiepte: minimaal als penwortel
• Zorg voor drainage in te vochtige bodems
• Afvoermateriaal: grind
• Laagdikte: ongeveer 5 cm
• Verrijk de uitgegraven aarde met bladeren of rijpe compost
• Zet de eik voorzichtig in het plantgat
• dit moet helemaal recht zijn
• De penwortel mag niet knikken
• Vul nu het plantgat
• de aarde vertrappen
• Rust jonge planten uit met steunpalen
• sluit hierbij aan
• Giet de grond grondig

Voor het intensief vullen van de standplaats gebruik je best de tuinslang, aangezien de eik veel vocht nodig heeft. Op deze manier vestigt het zich gemakkelijk in een korte tijd. Het is raadzaam om de eik met hulp van iemand anders te planten, vooral hoe groter het exemplaar. Als u een oud exemplaar verplant, moet u dit doen met een graafmachine of met de hulp van een professional Experts gebruiken het om schade aan de boom te voorkomen en om hem veilig naar de nieuwe locatie te verplaatsen promoten.

Opmerking: Het is absoluut noodzakelijk dat u een jonger exemplaar plant, omdat de penwortel nog niet zo goed ontwikkeld is. Dit verkleint de kans op eventuele schade die tijdens transport of aanplant kan ontstaan.

zorg

Als de eik is geplant of als u net eigenaar bent geworden van een eigendom met een eik, is de zorg voor de eik een belangrijk onderdeel van het behoud ervan. Eiken zijn vrij weinig veeleisende planten die op zijn best volledig zelfvoorzienend zijn. Vooral water geven en bemesten is heel eenvoudig en kost weinig moeite. Aan de andere kant zijn snoeien en ongediertebestrijding de belangrijkste aspecten van zorg. Afhankelijk van de leeftijd van de plant zijn deze zeer verschillend.

water geven

Een eik doet het goed zonder extra water te geven zodra hij zich op de site heeft gevestigd. Hoewel de planten altijd verse, vochtige grond nodig hebben, is langdurige droogte geen probleem. Maar dit geldt alleen voor oudere exemplaren die al een paar jaar bestaan. Jonge planten moeten regelmatig worden bewaterd, zodat de standplaats niet uitdroogt. Dit is belangrijk zodat de wortel niet uitdroogt, die op dit punt dieper in de aarde graaft om voldoende water uit de bodem te kunnen halen. Het wordt het beste uitgegoten over regenwater of ander water zonder grote hoeveelheden kalk. Hoewel de planten kalk vrij goed verdragen, moeten ze niet alleen met hard water worden gegoten.

Bevruchten

Uniek aan de eik is zijn zelfvoorziening. Door het bladverlies in de herfst stelt de loofboom hem in staat om het hele komende jaar zelf van voedingsstoffen te voorzien. Een groot aantal voedingsstoffen in de eikenbladeren werkt als een langzaam vrijkomende meststof en daarom heeft de plant zelfs geen compost nodig. Eikenbladeren rotten veel langzamer dan andere bladeren en geven daardoor de voedingsstoffen vrij die qua samenstelling ideaal zijn voor de beukenfamilie. U kunt de toevoer van voedingsstoffen via het blad nog optimaliseren:

• In de herfst de bladeren grondig in de grond werken
• beschadig de wortels niet
• alternatief: mulchen

Ja, je kunt de bladeren gemakkelijk als mulch gebruiken, wat vooral een ideale winterbescherming is voor jonge eiken. De warmte van het blad beschermt tegen de kou en voorziet de eik al in het begin van de lente van voldoende voedingsstoffen. Let er bij het inwerken op dat u de wortels niet beschadigt of vers geplante exemplaren loslaat. Je kunt er ook bladeren van andere bomen door mengen, maar dit mag niet worden aangetast door schimmels.

Overwinteren

Je hoeft een eik niet te overwinteren. Ook bij nieuwe aanplant kunnen de bomen zonder grote problemen de laagste temperaturen aan en hebben ze dus geen bescherming nodig. Bovendien, zoals hierboven al vermeld, fungeren de eigen bladeren als winterbescherming. Terwijl je oude exemplaren zomaar kunt achterlaten, moet je de jonge bomen mulchen met de eikenbladeren. Op deze manier kunt u aan de veilige kant zitten, vooral als er een strenge winter voor de deur staat.

Snee

Net als overwinteren zijn snoeimaatregelen bij een eik eigenlijk niet nodig. Eikenbomen ontkiemen niet intens in alle richtingen en behouden vanaf het begin hun vorm vrij goed. Omdat hij van nature op de hoge stam groeit, hoef je alleen tegen het einde van de winter scheuten of takken te verwijderen die de volgende groei of eigenschappen hebben:

• oversteken
• scheef
• opgedroogd

Door de hoge snijtolerantie is het eenvoudig te verwijderen. U moet er echter voor zorgen dat deze snoeimaatregelen vooral bij een jonge eik worden uitgevoerd, omdat deze veel gemakkelijker herstelt van de snoei. Bovendien is het zonder professionele hulp nauwelijks mogelijk om de veelal zeer dikke takken op de eik te verwijderen, laat staan ​​het dode hout dat vaak met de jaren verschijnt. Hoe ouder uw eik, hoe belangrijker het is om deze door een vakman te laten kappen, anders kunt u de boom onherstelbaar beschadigen. U kunt hier het beste advies over inwinnen, aangezien eiken niet elk jaar als ze oud zijn gesnoeid hoeven te worden.

Tip: Houdt u uw Quercus als heester of haag, dan hoeft u alleen in het najaar een jaarlijkse vormsnoei te doen. Dit lukt met de minste inspanning.

Vermenigvuldigen

Je kunt zelfs eikels uit het bos of een laan gebruiken voor vermeerdering als je er een paar hebt verzameld. Eikels die rijp zijn, d.w.z. glanzend en bruin van kleur, zijn het meest geschikt. Week ze ongeveer twaalf uur in water en gebruik alleen de eikels die op het oppervlak drijven. Deze zijn kiembaar. Ga dan als volgt te werk:

• Droge eikels
• In diepvrieszakjes doen
• wat zand toevoegen
• goed afsluiten
• in de koelkast bewaren
• Duur: ongeveer 6 weken
• Potten vullen met tuinaarde
• Steek de eikel hierin
• Diepte: 2 cm
• zorg ervoor dat je het vochtig houdt
• Locatie: licht, warm

Elke eikel ontspruit op een ander tijdstip. Als je scheuten herkent, kun je de bijbehorende exemplaren in het voorjaar buiten planten. Kies de standplaats en bodem zoals bij volwassen eiken.

Tip: Vermeerdering via stekken is ook mogelijk als de eiken nog geen zeven jaar oud zijn. Deze schieten het beste wortel als ze onder de polytunnel worden gekweekt en krijgen veel vocht uit de lucht, omdat de stekken het al vochtig willen hebben.

Plagen en ziekten

Als u eigenaar bent van een eik, zult u blij zijn met het robuuste karakter van de bomen. Een eik is alleen in de meest zeldzame gevallen ziek en zichzelf Ongedierte verschijnen niet vaak als de locatie goed is. Desalniettemin kan het afkomstig zijn van een plaag door de volgende plagen:

1. Eikengalwesp (Cynips quercusfolii): Op de gallen, die maximaal drie millimeter groot zijn, is een aantasting door de eikengalwesp te zien. Ze zitten aan de onderkant van eikenbladeren en beroven de boom van veel energie.
2. Eikenmot (Tortrix viridana): De rupsen van deze vlinder smullen van de eikenbladeren, wat te herkennen is aan de schade veroorzaakt door het eten. Als de besmetting erg hoog is, kunnen de eiken al hun bladeren verliezen en daardoor de eik ernstig verzwakken.
3. Eikenprocessierups (Thaumetopoea processionea): Deze vlinders eten ook de eikenbladeren en laten alleen de middelste rib over. De besmetting kan eiken ernstig verzwakken.

Deze kunnen allemaal worden bestreden met een brouwsel van brandnetel als spray of het gebruik van bacteriën (Bacillus thuringiensis) die het ongedierte laten omkomen. Het is meestal voldoende om de bacteriën eenmaal te verspreiden terwijl de brandnetelspray regelmatig wordt toegediend totdat de besmetting is onder controle.

Het wordt gevaarlijk wanneer eikenmotten echte meeldauw binnenbrengen. Echte meeldauw kan, in combinatie met de gevreesde eikenvuurspons (Fomitiporia robusta), een schimmel, laat de boom zelfs vergaan. Herken je echte meeldauw op de bladeren en geel- tot lichtbruine, soms roodbruine, sponzen die uit de stam steken, dan zul je de aangetaste delen helaas helemaal moeten verwijderen. Deze worden alleen met het restafval afgevoerd. Als je veel vogels en nuttige insecten in de tuin hebt, zullen ze effectief fungeren als roofdieren tegen het ongedierte.