inhoudsopgave
- Soorten muizen in Duitsland
- A tot F
- G naar O
- R naar Z
- Veel Gestelde Vragen
Hoewel muizen schattig zijn, zouden sommige soorten een probleem kunnen worden in Duitsland. Sommige muisachtige zoogdieren brengen gevaarlijke ziekten over en kunnen aanzienlijke schade aanrichten aan grote populaties. Een blik op onze lijst van 19 soorten muizen onthult welke dit zijn.
In een notendop
- Om muizensoorten in verschillende families te vinden, zoals muizen uit de oude wereld of holen
- De meeste muizen zijn ongeveer 10 cm lang en wegen tussen de 20 en 40 gram
- veel muizensoorten zijn tussengastheer voor infectieziekten die via sporen van ontlasting op voedsel kunnen worden overgedragen
- Soorten spitsmuizen zijn over het algemeen nuttige insecten en zijn gemakkelijk te herkennen aan hun spitse snuit
- veel soorten muizen leven in speciale biotopen zoals natte weiden en vermijden menselijke nabijheid
Soorten muizen in Duitsland
Hieronder vindt u een overzicht van de soorten muizen die in Duitsland leven. Het bevat informatie over hun uiterlijk, waar ze voornamelijk te vinden zijn en welke gevaren ze kunnen opleveren.
A tot F
Alpenspitsmuis (Sorex alpinus)
- Lichaamslengte: 62 tot 85 mm
- Staartlengte: 54 tot 75 mm
- Gewicht: 5,2 tot 7,7 g
- Eigenschappen: boven- en onderkant grijs-zwart, voeten wit bovenaan, roze romptip
- Habitat: endemisch en beschermd in Duitsland, bergen met mosgroei
- Schadelijk effect: geen, eet slakken, wormen en verschillende insecten
Alpenbosmuis (Apodemus alpicola)
- Lichaamslengte: 9 tot 12 cm
- Staartlengte: 10 tot 12 cm
- Gewicht: 20 tot 38 g
- Eigenschappen: bruine bovenkant, grijswitte onderkant, gele vlek op de keel
- Habitat: in Duitsland alleen inheems in het zuidoosten, bossen, grasvelden
- Schadelijk effect: geen, insecten, zaden
Beierse muis met korte oren (Microtus bavaricus)
- Lichaamslengte: 88 tot 106 mm
- Staartlengte: 32 tot 44 mm
- Gewicht: 18 tot 28 g
- Kenmerken: geelbruine vacht, oren erg klein en bijna niet herkenbaar
- Habitat: leef voornamelijk in ondergrondse gangen
- Schadelijk effect: geen
Opmerking: Er werd een tijdje gedacht dat dit type muis uitgestorven was. In 2008 werd echter voor het eerst een genetisch type van deze soort bevestigd. Daarom zijn er hoogstwaarschijnlijk andere populaties.
Vuurmuis (Apodemus agrarius)
- Lichaamslengte: 75 tot 115 mm
- Staartlengte: 60 tot 92 mm
- Gewicht: 14 tot 35 g
- Kenmerken: roodbruine vachtkleur, zwarte ruglijn
- Habitat: open bossen, natte weiden, hoogveen
- Schadelijk effect: bij voedseltekort dringen ze landbouwgebieden binnen en stoppen ze niet bij opslagplaatsen
Aardmuis (Microtus agrestis)
- Lichaamslengte: 95 tot 133 mm
- Staartlengte: 26 tot 47 mm
- Gewicht: 20 tot 47 g
- Eigenschappen: bovenzijde donkerbruin, onderzijde wit tot geelachtig
- Habitat: open bossen, open plekken, natte weiden
- Schadelijk effect: af en toe een bosplaag in een grote populatie
Opmerking: De aardmuis staat bovenaan de lijst van bosongedierte onder knaagdieren. Dit type muis reproduceert extreem snel en veroorzaakt grote schade, vooral bij herbeplanting.
Veldmuis (Microtus arvalis)
- Lichaamslengte: 90 tot 120 mm
- Staartlengte: 25 tot 38 mm
- Gewicht: 18 tot 40 g
- Eigenschappen: bovenzijde grijs, onderzijde wit tot geelachtig
- Habitat: weiden, weiden, velden
- Schadelijk effect: schade aan fruitbomen, jonge planten, gaten in de graszode
Spitsmuis (Crocidura leucodon)
- Lichaamslengte: 65 tot 85 mm
- Staartlengte: 28 tot 43 mm
- Gewicht: 7 tot 15 g
- Eigenschappen: bovenzijde bruingrijs, onderzijde witgrijs, spitse neus
- Habitat: braakliggend land, bermen, velden
- Schadelijk effect: geen, eet ongedierte zoals larven of slakken
G naar O
Tuinspitsmuis (Crocidura suaveolens)
- Lichaamslengte: 50 tot 75 mm
- Staartlengte: 25 tot 40 mm
- Gewicht: 4 tot 7,5 g
- Kenmerken: bovenzijde grijsbruin, onderzijde en flanken geel tot bruingrijs
- Habitat: braakliggend land, randen van velden en wegen, tuinen, droge stenen muren, puinhopen
- Schadelijk effect: geen, nuttige organismen in de tuin
Geelhalsmuis (Apodemus flavicollis)
- Lichaamslengte: 88 tot 130 mm
- Staartlengte: 90 tot 135 mm
- Gewicht: 26 tot 36 g
- Eigenschappen: roodbruine bovenkant, witte onderkant, gelige kraag aan de onderkant
- Habitat: weiden, weiden, velden
- Schadelijk effect: schade aan bosgewassen, eet zaailingen van zaden, bewezen Nestkasten van vogels door hun voorraden erin op te slaan
Relmuis (Muscardinus avellanarius)
- Lichaamslengte: 80 tot 90 mm
- Staartlengte: 53 tot 81 mm
- Gewicht: 15 tot 30 g
- Kenmerken: oranjebruine bovenzijde, crèmegele onderzijde, witte vlek op de keel, lange en dik behaarde staart
- Habitat: Bossen met zware struikgroei, heggen
- Schadelijk effect: geen, eet insecten, zaden, bessen, noten
Huismuis (mus musculus)
- Lichaamslengte: 7 tot 11 cm
- Staartlengte: 7 tot 10 cm
- Gewicht: 20 tot 25 g
- Eigenschappen: bovenzijde muisgrijs tot grijsbruin, onderzijde iets lichter
- Habitat: culturele volgers, in en rond gebouwen
- Schadelijk effect: opslagplaag, tussengastheer voor Borrelia
Kortoormuis (Microtus subterraneus)
- Lichaamslengte: 77 tot 105 mm
- Staartlengte: 24 tot 40 mm
- Gewicht: 13 tot 23 g
- Eigenschappen: bovenzijde bruingrijs, onderzijde witachtig
- Habitat: Hellingen met losse grond en begroeiing voor beschutting
- Schadelijk effect: Wortelplagen in groenten en fruit, groot schadelijk effect in agrarische fruitgewassen en soms wijngaarden
Oostelijke watermuis (Arvicola amphibius)
- Lichaamslengte: 130 tot 240 mm
- Staartlengte: 50 tot 146 cm
- Gewicht: 65 tot 320 g
- Eigenschappen: glanzende vacht, bovenzijde licht tot donkerbruin, onderzijde witachtig tot geelachtig
- Habitat: weiden, braakland, oevergebieden, moerassen
- Schadelijk effect: voedselplagen in landbouw en tuinen, drager van ziekten
In het overzicht van ongedierte in de tuin staan woelmuizen naast slakken en bladluizen het grootste probleem. Ze zijn een van de soorten muizen die verse groenten en fruit in de tuin kunnen besmetten.
R naar Z
Veldmuis (Myodes glareolus)
- Lichaamslengte: 7 tot 13 cm
- Staartlengte: 3 tot 6.5 cm
- Gewicht: 12 tot 35 g
- Kenmerken: bovenzijde roodbruin tot vosrood, onderzijde en op de flanken witachtig tot grijs
- Habitat: loof- en gemengde bossen, heggen, bijna natuurlijke tuinen, schuren, bergingen, vaak in de buurt van rivieren
- Schadelijk effect: bosplaag op loofbomen, eet zaailingen, drager van het Hanta-virus
Opmerking: Er zijn regionale ondersoorten van de oeverwoelmuis die qua uiterlijk kunnen verschillen.
Moerasmuis (Microtus oeconomus)
- Lichaamslengte: 95 tot 135 mm
- Staartlengte: 39 tot 64 mm
- Gewicht: 20 tot 64 g
- Kenmerken: bovenzijde geelgrijs, onderzijde witachtig
- Habitat: natte weiden, bosveen, oeverzones
- Schadelijk effect: zelden in de buurt van oeverzones door ondergrondse gangen, eet gras, zegge en diverse kruiden
Bosberkmuis (Sicista betulina)
- Lichaamslengte: 50 tot 72 mm
- Staartlengte: 76 tot 108 mm
- Gewicht: 5 tot 11 g
- Eigenschappen: bovenzijde geelgrijs, opvallende zwarte ruglijn, onderzijde lichtgrijs
- Habitat: in Duitsland voornamelijk in zuidelijke regio's, bossen, heidevelden, natte weiden
- Schadelijk effect: geen, eet bessen, graszaden, insecten
Bosmuis (Apodemus sylvaticus)
- Lichaamslengte: 8 tot 11 cm
- Staartlengte: 7 tot 11,5 cm
- Gewicht: 13 tot 36 g
- Kenmerken: bovenzijde bruingrijs met hier en daar een gelige zweem, onderzijde witachtig
- Habitat: hagen, sloten, oeverzones, naden langs velden, goede klimmers en huizen doordringen door begroeiing op de gevel
- Schadelijk effect: bosplaag, eet zaailingen
Bosspitsmuis (Sorex araneus)
- Lichaamslengte: 65 tot 85 mm
- Staartlengte: 35 tot 47 mm
- Gewicht: 6,5 tot 14,3 g
- Eigenschappen: bovenzijde zwartbruin, flanken lichtbruin, onderzijde grijs
- Habitat: vochtige bossen, natte weiden, spleten, zandduinen
- Schadelijk effect: geen, eet regenwormen, slakken, insecten en soms kleinere gewervelde dieren
Opmerking: De bosspitsmuis is de meest voorkomende soort spitsmuis in Duitsland en wordt momenteel als veilig beschouwd.
Oogstmuis (Micromys minutus)
- Lichaamslengte: 55 tot 75 mm
- Staartlengte: 50 tot 75 mm
- Gewicht: 5 tot 7 g
- Eigenschappen: roodbruine bovenkant, witte onderkant
- Habitat: hoog gras, riet, af en toe velden en heggen
- Schadelijk effect: zelden in graanschuren
Opmerking: De oogstmuis is een van de soorten muizen waarvan de leefgebieden in verval raken. Hierdoor dringen ze vaak door in velden waar ze vaak het slachtoffer worden van oogstmachines. In Duitsland staat het op de lijst van bedreigde muizensoorten en staat het al onder regionale bescherming.
Veel Gestelde Vragen
Ziektes bij muizen kunnen bijvoorbeeld via de ontlasting worden overgedragen. Besmet voedsel moet daarom onmiddellijk worden weggegooid.
Een gemakkelijke manier om van muizen af te komen, is door ze geen leefgebied te geven. Vooral het gebrek aan voedsel is een van de redenen voor muizen om weg te gaan. Als muizen besmet zijn, moet u daarom eerst en vooral mogelijke voedselbronnen verwijderen.
In principe worden alle zoogdieren in Duitsland als beschermd beschouwd. Sommige soorten muizen, zoals de oogstmuis of regionale ondersoorten genieten speciale bescherming en mogen niet worden gedood, zelfs niet in het geval van een sterk voorkomen met mogelijk schadelijke gevolgen. Als beschermde soorten een probleem worden, moet u contact opnemen met de dichtstbijzijnde milieudienst voor passende oplossingen, zoals verplaatsing van populaties.
Hiervoor zijn een aantal uiterlijke kenmerken. Ratten zijn meestal veel groter dan muizen. Bovendien lijken ze donkerder door hun donkergrijze vacht. Hun kale, geschubde staart is ook heel anders dan de korte, harige staarten van de muizen.