Is de Cotoneaster giftig? Informatie over cotoneaster-soorten

Vanwege hun winterhardheid en groenblijvende bladeren behoren cotoneaster-soorten tot de meest populaire struiken in Duitse tuinen. Naast de bladeren vormt de cotoneaster vruchten die de hele winter in mooie kleuren schitteren en zo afleiden van het winterse grijs. Zoals bij veel andere planten die bessen produceren, rijst bij de rozenplanten de vraag of ze giftig zijn en zo ja, welke delen van de plant het grootste risico op vergiftiging opleveren.

Is de Cotoneaster giftig?

De Cotoneastern is een rozenfamilie, waarvan geslachten zoals de appels (bot. Malus) of rozen (bot. Rosa) behoren. In vergelijking hiermee wordt de plant echter licht giftig geclassificeerd omdat het twee ingrediënten bevat die bijvoorbeeld worden gevormd door de soort van het geslacht Prunus, trefwoord abrikoos en kersenpitten.

ingrediënten

1. Amygdalin

Amygdaline is een cyanogeen glycoside, een plantengif op basis van koolhydraten en alcohol. Het glycoside bevat ook een groep nitrillen, die van suikeralcohol een bekende, zeer giftige stof maken: waterstofcyanide of blauwzuur (HCN). Blauwzuur heeft een zeer toxisch effect op tal van levende wezens, met uitzondering van planten en bepaalde dierfamilies, en wordt in grote hoeveelheden extreem gevaarlijk. Blauwzuur wordt door de plant gebruikt als bescherming tegen eten en komt pas vrij als delen van de plant beschadigd zijn. Vooral de vruchten en zaden bevatten grote hoeveelheden amygdaline.

2. Prunasin

Prunasin is ook een cyanogeen glycoside, maar het heeft een iets andere samenstelling en draagt ​​ook een andere nitrilgroep. Prunasine en amygdaline lijken echter erg op elkaar wat betreft hun toxische effecten. Prunasin bevat grote hoeveelheden mandelonitril, een nitril van amandelzuur. Amandelzuur is nauw verwant aan blauwzuur en werkt op een vergelijkbare manier, waardoor de vergiftigingsverschijnselen van prunasine en amygdaline bijna identiek zijn. Amandelzuur komt echter slechts in enkele planten voor, terwijl blauwzuur een grotere groep vormt. In tegenstelling tot andere planten komt het niet voor in de zaden.

Verschillen in toxiciteit

De dwergmispel is in alle delen van de plant giftig en daarom bijzonder gevaarlijk voor zoogdieren die zich tegoed doen aan de bessen of aan de bladeren knabbelen. Zelfs de bloemen bevatten minstens één van deze stoffen. Dit is wat de dwergmispel zo gevaarlijk maakt, omdat ze zeker een van de twee vergiften hebben. Niet alle soorten van de dwergmispel zijn echter even giftig en er zijn vijf taxa die in vergelijking met de andere worden vergeleken hoge toxiciteit hebben:

• Glans cotoneaster (bot. Cotoneaster lucidus)
• Peking cotoneaster (bot. Cotoneaster acuifolius)
• Japanse cotoneaster (bot. Cotoneaster horizontalis)
• Doosbladige cotoneaster (bot. Cotoneaster praecox)
• Cotoneaster insignis

Omdat de gewone en glanzende katoenen loquat tot de meest populaire taxa van het geslacht behoort, worden ze vaak gevonden in Duitse tuinen en worden er talloze variëteiten aangeboden. Dus dat zou je absoluut moeten doen Preventieve maatregelen ontmoeten als je een van deze planten in je tuin hebt. In de winter, wanneer de bessen zich in al hun pracht laten zien, treedt vaak vergiftiging met de plant op.

tip: De gifstoffen van de dwergmispel hebben geen effect op vogels, waardoor ze de ideale voederplant zijn voor de winter. Hoe meer exemplaren u van de bodembedekker kweekt, hoe meer vogels u in de winter naar uw tuin kunt lokken.

Effect op mensen

Aangezien de bestanddelen van de cotoneaster een vorm van blauw en amandelzuur zijn, wordt de consumptie van de plant niet aanbevolen. De plant is geclassificeerd als slechts licht giftig, omdat de ingrediënten alleen in grotere hoeveelheden werken en daarom treden vergiftigingsverschijnselen niet onmiddellijk op. Bij gezonde, volwassen mensen worden de eerste symptomen merkbaar na een hoeveelheid van tien tot twintig bessen, bij kinderen na ongeveer vijf. Symptomen van vergiftiging zijn moeilijker te beoordelen na consumptie van de volgende delen van de plant, omdat de bessen het hoogste toxiciteitsgehalte hebben:

• bladeren
• wortel
• bloesems
• zaden

Symptomen

De scheuten zelf bevatten slechts kleine hoeveelheden gif, maar consumptie moet ook worden vermeden. Omdat alle delen van de cotoneaster echter een zeer onaangename smaak hebben, worden grotere hoeveelheden meestal niet geconsumeerd. Vooral als je kinderen hebt, moet je voor de planten in de tuin zorgen, omdat de vruchten door hun kleur erg aantrekkelijk zijn. Gevoelige mensen moeten het ook niet consumeren, omdat de gifstoffen sterker kunnen toeslaan. De volgende symptomen zijn te verwachten na het consumeren van de bovenstaande hoeveelheid:

• hoofdpijn
• Braken diarree
• Braaksel
• Lippen zwellen op
• buikpijn
• de binnenkant van de mond brandt

De concentratie van blauw en amandelzuur in de cotoneaster is niet hoog genoeg om een ​​levensbedreigende vergiftiging te veroorzaken. Blauwzuur werkt in grote hoeveelheden direct op de mens in Energiemetabolismedie volledig is uitgeschakeld. Dit kan zelfs tot de dood leiden, wat met de lage concentratie niet mogelijk is. Om dit te doen, zou je opzettelijk zoveel mogelijk bessen moeten consumeren.

Eerste hulp

Als je eenmaal teveel van de plant hebt gegeten, volg dan deze stappen om actie te ondernemen tegen de vergiftiging:

1. Solliciteer onmiddellijk Geactiveerde koolstof Bij. Dit bindt de gifstoffen en leidt ze probleemloos terug uit het lichaam. Per kilogram lichaamsgewicht wordt één gram steenkool gebruikt.

2. Neem voor de zekerheid contact op met iemand nadat je de houtskool hebt gegeven als je een grote hoeveelheid consumeert dokter. Dit is vooral belangrijk voor kinderen, omdat ze door de ingrediënten aan een hoger risico worden blootgesteld.

Zolang je niet op de plantendelen van een cotoneaster kauwt, is er geen risico op vergiftiging. Je hoeft zelfs geen handschoenen of bescherming te dragen tijdens onderhoud, aangezien de glycosiden eerst door enzymen moeten worden afgebroken om effect te hebben. U kunt dus gewoon doorgaan met het onderhoud. Zorg er bij het zaaien voor dat u geen van de zaden doorslikt, omdat ze aan uw huid kunnen kleven.

Kleine kinderen en baby's worden blootgesteld aan het grootste gevaar van de plant omdat hun organisme nog in ontwikkeling is. Als je in de tuin speelt, moet je extra voorzichtig zijn met wat je protégé oppakt.

tip: Het maakt niet uit in welke vorm je de plant houdt, het toxiciteitsniveau blijft hetzelfde. Dit betekent dat zelfs als je een loquat-bonsai hebt, de hoeveelheid gif in de plant niet verandert.

Effect op dieren

katten

De cotoneaster is ook giftig voor katten en werkt zelfs sneller dan mensen. De reden hiervoor is het organisme van de kat, omdat huistijgers over het algemeen gevoeliger zijn voor gifstoffen. Samen met de gewoonte van de fluwelen pootjes om op alle planten in hun omgeving te kauwen, vormen de rozenplanten een groot gevaar voor het dier. Katten stoppen niet eens bij de bessen en genieten van de vruchten uit pure nieuwsgierigheid. Zelfs kleine hoeveelheden van de plant leiden tot het volgende: Symptomen:

• Moeite met ademhalen
• Braaksel
• hartkloppingen
• misselijkheid

In sommige gevallen worden de dieren zelfs waanzinnig als ze een extreem grote hoeveelheid hebben geconsumeerd. Typisch voor waterstofcyanide leiden de toxines dan tot de dood, omdat de zuurstof in het bloed niet langer aan de cellen kan worden afgegeven. Dit staat bekend als interne verstikking. Zorg er daarom voor dat uw kat geen contact heeft met de planten.

tip: Dezelfde informatie geldt ook voor knaagdieren en konijnen. Aangezien deze dieren meestal een nog kleiner organisme hebben, zijn zelfs kleine hoeveelheden voldoende

honden

Niet alleen katten en knaagdieren moeten afzien van het eten van de coton loquat. Consumptie kan ook erg gevaarlijk zijn voor honden, aangezien honden extreem gevoelig zijn voor waterstofcyanide en zelfs kleine hoeveelheden kunnen de volgende symptomen veroorzaken:

• Gastro-intestinale pijn
• speekselvloed
• Braaksel
• Rode verkleuring van de slijmvliezen
• Kortademigheid
• koorts
• krampen
• zwakheid

Als een dodelijke dosis wordt ingenomen (afhankelijk van het ras en het gewicht van de hond), treedt de dood door inwendige verstikking op. In vergelijking met katten hebben honden het voordeel dat hun smaakpapillen meer uitgesproken zijn en dus de dwergmispels kunnen worden vermeden na een keer geprobeerd te hebben. De situatie is anders bij honden die al een senior of een puppy zijn of die lijden aan gezondheidsbeperkingen met betrekking tot hun zintuigen. Maar geef uw hond nooit takken van de plant om op te kauwen, daar deze ook gif bevatten.

tip: Zorg er ook voor dat uw paard in de winter geen grote hoeveelheden cotoneaster-bessen consumeert. Blauwzuurvergiftiging kan dodelijk zijn voor paarden en aangezien de dieren een grote eetlust hebben, wordt een van de struiken snel weggevreten.

Bron: http://www.gizbonn.de/248.0.html

Opmerking: Houd er rekening mee dat dit artikel op geen enkele manier een bezoek aan de dokter vervangt. Er is geen garantie dat medische verklaringen correct zijn.
U vindt gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over antigifcentra hier.