Een houten terras Douglasspar Net als elk ander hout heeft het zijn voor- en nadelen, die de bouwer van tevoren moet overwegen.
De voordelen van Douglas spar
De Douglasspar behoort tot de Coniferopsida-klasse, wordt toegewezen aan de coniferen en behoort tot de dennenfamilie. In Europa kan de groenblijvende boom zo'n 60 meter hoog worden en kan de stam een diameter bereiken van zo'n vier meter.
Het is een snelgroeiende boom die niet veeleisend is aan de grond en slechts licht vers en diep is, en een gemiddelde voedingsbehoefte heeft.
Het hout van de Douglas-spar is veelzijdig en uiterst vormvast, ook als het gedroogd of buiten wordt gebruikt. Bij benadering
De kernkleur is gelijkmatiger dan die van lariks en varieert van roze tot rood. Door zijn hoge sterkte is het hout van de Douglasspar bij uitstek geschikt als constructiehout.
De nadelen van de Douglas-spar
Een nadeel van Douglasspar is het lagere aandeel kernhout in vergelijking met lariks. Ook de jaarringen van de boom zijn vaak breder dan zes millimeter. Een ander nadeel is te merken bij het inslaan van spijkers, omdat het hout heel gemakkelijk scheurt.
Net als alle andere soorten naaldhout is ook de Douglasspar niet perfect geschikt voor gebruik in contact met de grond. Het kan ook
Lariks houten terras
Op dit moment is Europese lariks met een roodachtige kern vooral in de handel te koop. Het komt van verschillende locaties in de lokale bosbouw. Maar ook de Siberische lariks met een gelige kern wordt aangeboden, die van de westelijke Siberië ontstaat, mogelijk door overexploitatie en door het kappen van de onvergelijkbare oerbossen bedreigd.
Er wordt aangenomen dat ongeveer 30 procent van het hout uit West-Siberië afkomstig is uit illegale of verdachte bronnen. Om deze reden zou de Siberische lariks zich moeten concentreren op de FSC-certificaat Wees gerespecteerd.
De Siberische lariks is erg populair en zou duurzamer zijn. De inheemse lariks uit de lager gelegen gebieden doet echter op geen enkele manier onder voor de Siberische. Het is nog duurzamer
De lariks behoort tot de dennenfamilie en is een loofboom. De lariks laat in de late herfst zijn naaldvormige bladeren vallen. De Europese exemplaren bereiken een hoogte van ongeveer 40 meter.
Sterkte en duurzaamheid van de lariks
Kracht en duurzaamheid hebben niets met elkaar gemeen, zoals velen aannemen. Alleen de kernmaterialen die in het kernhout zijn opgeslagen, zijn verantwoordelijk voor de duurzaamheid. De dichtheid van de jaarringen heeft invloed op de sterkte van het hout, maar niet op de duurzaamheid.
De lariksen, die uit de plaatselijke bosbouw komen, zijn met hun brede jaarringen gelijk te stellen aan die van de Siberische met smalle jaarringen.
De Siberische lariks en de inheemse, gecultiveerde larikssoorten zijn perfect in duurzaamheid hetzelfde, ze zijn onderverdeeld in duurzaamheidsklasse drie tot vier, die matig tot minder duurzaam is is gelijk aan.
De alpine lariks daarentegen heeft een hogere duurzaamheid door de opslag van kernmaterialen, is ingedeeld in duurzaamheidsklasse drie en is matig duurzaam.