Hagedissen in Duitsland »Soorten, voedsel, voortplanting en meer

de essentie in het kort

• Alleen deze vier soorten hagedis komen voor in Duitse tuinen: muurhagedis, Zandhagedis, Groene hagedis en boshagedis
• Hagedissen houden van droog en zonnig en leven, afhankelijk van de soort, in droge stenen muren, boswielen of heidevelden
• De paartijd is tussen maart en juli
• Vanaf september / oktober (mannetjes al vanaf augustus) gaan hagedissen in winterhardheid

Hagedissen in Duitse tuinen

als jij Hagedissen in de tuin je wilt vestigen, moet je een divers mozaïek van verschillende habitats maken. De reptielen vinden goede leefomstandigheden in een zo natuurlijk mogelijke omgeving, waarbij elke soort zijn eigen behoeften heeft. Hoe meer soorten de tuin is, hoe comfortabeler niet alleen hagedissen, maar ook insecten zich voelen. Zo creëer je een gevarieerd voedselaanbod voor de nieuwe tuinbewoners.

Hagedissen voelen zich hier thuis:

• Stenen met de hele dag bruining
• vegetatievrije bermen
• Dood hout met schuilplaatsen
• dichte bramen
• losse zandgrond

Deze hagedissen zijn te vinden in onze tuinen in Duitsland:

muur hagedis

Met droge stenen muren, rotstuinen of stapels steen bied je deze soort een ideaal levensonderhoud. Hoe zonniger en warmer het leefgebied, hoe comfortabeler de muurhagedis zich voelt. Hij verschuilt zich tussen de stenen of in scheuren in de muur, waar hij ook zijn eieren legt van maart tot juni. Gedurende deze tijd moeten de stenen landschappen onaangeroerd blijven om de dieren niet te storen of het legsel te beschadigen.

Zandhagedis

Laat een deel van uw tuin zijn natuurlijke gang gaan, zodat er na korte tijd een wilde en natuurlijke habitat ontstaat. Vooral de zandhagedis voelt zich hier thuis. Op dit gebied kunt u het onderhoud volledig stopzetten. Tussen maart en oktober mogen de gebieden niet worden verstoord, zodat de reptielen niet schrikken. Met muurtjes of stapels stenen bied je de soort ideale plekken om te zonnebaden.

Groene hagedissen

De soort blijft het liefst op hellingen, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan vochtigere habitats. Laat glooiende waterranden, op het zuiden gerichte terrashellingen of holten hun gang gaan, zodat natuurlijke vegetatie ontstaat. Hoe meer gestructureerd de vegetatie, hoe betere leefomstandigheden de reptielen zullen vinden. Droge stenen muren en stapels stenen zorgen voor goede zonnevlekken en schuilplaatsen.

Bijzonder geschikte habitats:

• Semi-aride gazon met struiken
• Gaspeldoornheide en braamstruiken
• Weiden met sleepruimen
• Boomgaarden

Boshagedis

De soort geeft de voorkeur aan habitats die rijk zijn aan vegetatie met verschillende lagen. Ze voelt zich bijzonder op haar gemak in marginale samenlevingen en vestigt zich op open plekken in het bos en Dijken. Omdat boshagedissen meer vocht nodig hebben dan hun verwanten, moet u ze in de tuin van water voorzien. De dieren kunnen bij gevaar door het water zwemmen. Overwoekerde plekken die zijn losgemaakt met stapels leesstenen vertegenwoordigen waardevolle en ongestoorde leefruimtes in de tuin.

Kleur verandering

Als u de dieren een ongestoord gebied biedt, kunt u tijdens de paartijd iets bijzonders waarnemen. Mannetjes hebben meestal een geelgekleurde onderkant. Een oranje buik geeft aan dat het mannetje klaar is om te paren. In zeldzame gevallen is de buik rood gekleurd.

achtergrond

Staartuitval

Over het dier

Hagedissen zijn reptielen die behoren tot de schaal reptielen. In de lagere classificatie omvat de familie ongeveer 300 soorten, waaronder zandhagedissen, muurhagedissen en boshagedissen. De leeftijd van de dieren is variabel en hangt af van de individuele leefomstandigheden. In gevangenschap zijn de reptielen veel ouder dan in het wild. Zandhagedissen kunnen tot twaalf jaar in het terrarium leven, hoewel de dieren in het wild meestal niet ouder worden dan zes jaar.

soort

De ongeveer 300 verschillende soorten hagedissen komen voor van Europa tot het Midden-Oosten en Zuidoost-Azië. Ze koloniseren tropische en subtropische habitats in Afrika. Hagedissen zijn afwezig op de Australische en Amerikaanse continenten. Er zijn grote soorten die bijna drie voet lang kunnen worden. Kleine dieren zijn zo groot als de afstand tussen duim en pink in gestrekte positie. De grootte van de reptielen varieert tussen de twaalf en 90 centimeter.

algemene karakteristieken

Hagedissen hebben vier korte ledematen, elk met vijf tenen, die op een langwerpig lichaam zitten. U kunt uw ogen sluiten met oogleden. Opvallend zijn de trommelvliezen die op de schedel zichtbaar zijn. Tussen de keel en de borst zit een met schubben bedekte kraag. De buikschubben zijn gerangschikt in regelmatige langs- en dwarsrijen. Deze zijn groter dan de schubben op je rug. In tegenstelling tot veel andere reptielen ontwikkelen hagedissen geen keelzakken, plakkerige tenen of rugkammen.

Hagedissen ontwikkelen seksueel dimorfisme. De mannetjes zijn levendiger gekleurd dan de vrouwtjes, wier lichamen beter worden gecamoufleerd door onopvallende kleuren en patronen. Bij sommige soorten, zoals de boshagedis, verandert de buik van kleur, waardoor het mannetje aantrekkelijker wordt voor vrouwtjes.

Uitweiding

drakenhagedis

De juiste naam voor dit reptiel is Giant Belt Tail (Smaug giganteus). De Duitse volksnaam is misleidend omdat deze soort geen hagedis is maar een verwante soort. De reptielen staan ​​bekend als miniatuurdraken vanwege hun opvallend grote, doornachtige schubben.

De drakenhagedis lijkt echt op een minidraak

skelet

De lichaamsbouw van de dieren is zeer slank, wat hen een hoge mate van wendbaarheid geeft. De reptielen zijn verdeeld in kop, romp en staart. Je skelet heeft een ruggengraat die het lichaam ondersteunt. De schedel kan worden gescheiden van andere reptielen door de symmetrische schilden aan de bovenkant. Kenmerkend zijn een jukbeenboog en afgedekte tempelopeningen. Hagedissen hebben zogenaamde pleurodontische tanden, waarbij de tanden zonder wortels op een richel in de kaak zitten. Er zijn twee tot vier knobbels op de zijtanden.

voortbeweging

De dieren bewegen door hun lichaam te slingeren en hun ledematen te bewegen. Vanwege deze meanderende kruipende manier van voortbewegen, worden hagedissen gerekend tot de reptielen, die ook wel reptielen worden genoemd.

Voortplanting en manier van leven

De paartijd van de inheemse reptielen loopt van maart tot juli. De mannetjes scheiden een wasachtige substantie af van de glandulaire schubben op hun dijen. Als ze de juiste partner hebben gevonden, gaan ze allebei op paringsmars. Na een succesvolle bevruchting zoekt het vrouwtje steeds vaker zonnige plekken om de ontwikkeling van het nageslacht te bevorderen. In zeldzame gevallen kunnen hagedissen zich voortplanten zonder voorafgaande bevruchting.

Zo zien jonge dieren van de boshagedis eruit:

• 30 tot 40 millimeter lang
• donkere bronskleur
• Zwarte kleuring blijft gedeeltelijk behouden bij oude dieren ("Schwärzlinge")

vijanden

Bij diverse dieren staan ​​jonge dieren op het menu. Ze worden bejaagd en belaagd door kleinere zangvogels zoals roodborstjes. Kevers kunnen ook gevaarlijk zijn voor de pas uitgekomen hagedissen. De vijanden van de volwassen dieren zijn onder meer roofvogels en torenvalken. Kraaien en ooievaars jagen ook op hagedissen. Soms worden ze het slachtoffer van het jachtinstinct van huiskatten.

Waar hagedissen leven

De reptielen geven de voorkeur aan habitats die overwegend droge omstandigheden bieden. Zonnige plekken waar de dieren zich kunnen warmen zijn belangrijk. Tegelijkertijd hebben ze schuilplaatsen nodig in uitgeholde boomstronken, gaten in de grond of spleten in de rots. In de dichte begroeiing zoeken hagedissen bescherming tegen te veel hitte. Dankzij hun schubben kunnen de hagedissen onafhankelijk van het water leven.

overwintering

In augustus gaan de mannetjes naar hun winterverblijf. Vrouwtjes trekken zich terug in september, terwijl de jongen actief blijven tot oktober. Voordat de winter begint, zoeken de reptielen een veilige schuilplaats tussen Boomwortels, in spleten en gaten in de grond of in holtes onder stenen platen en dood hout. Als er geen geschikte toevluchtsoorden zijn, graven hagedissen hun eigen holen.

In de winter gaan hagedissen in één Doof gevoel. Anders dan dat Winterslaap de strengheid van de winter wordt alleen beïnvloed door de buitentemperatuur. Wanneer de luchttemperatuur daalt, past de lichaamstemperatuur zich aan.

Zo overleven hagedissen de winter:

• ogen geopend
• Hartslag en ademhaling vertragen
• geen bewegingen mogelijk
• geen voedselinname

Wat hagedissen eten?

Het dieet van de hagedissen omvat voornamelijk wormen en insecten zoals muggen en vliegen. Ze eten gearticuleerde dieren en minachten geen zaden of fruit. Sommige soorten voeden zich met kleine ongewervelde dieren.

Prooi vangen

Het prooivanggedrag van de hagedissen is indrukwekkend. Ze liggen op de loer om hun prooi te zien. Zodra ze zich op een insect hebben gericht, beginnen de reptielen te flikkeren. De tong glijdt met snelle bewegingen in en uit de mond. Hagedissen kunnen met hun tong geuren van prooien opnemen en doorgeven aan een zintuig in de mondholte. De hagedissen vangen hun prooi al springend. Het wordt verpletterd door de beweging van de kaak voordat het wordt verslonden.

Verschillen tussen gekko en hagedis

Gekko's zijn reptielen die, net als hagedissen, een eigen familie vormen. Sommige soorten gekko's worden ten onrechte hagedissen genoemd. Deze omvatten de luipaardhagedis, waarachter de Pakistaanse dikstaartgekko zich verschuilt. Hoewel gekko's en hagedissen verwant zijn, verschillen ze in veel opzichten.

Verschillen tussen hagedis en salamander

Salamanders zijn amfibieën die zijn aangepast aan een leven onder en boven het wateroppervlak. De staartamfibieën zijn dus slechts in de verte verwant aan de hagedissen, hoewel hun uiterlijk in veel opzichten vergelijkbaar is. Salamanders hebben geen vinranden. Hun lichaam is langwerpig en heeft een lange staart.

In tegenstelling tot hagedissen hebben salamanders geen schubben. U wordt beschermd door een gladde huid. De amfibieën hebben ook het vermogen om weefsel te regenereren. Deze eigenschap geldt echter niet alleen voor de staart. Salamanders zijn in staat om alle ledematen te regenereren.

Inheemse soorten:

• Vuursalamander: zwart en geel gevlekt
• Alpensalamander: lak zwart
• Bergsalamander: blauwe rug, zwart-wit gestippelde flanken

De vuursalamander komt ook voor op onze breedtegraden

Als huisdier houden

Vanwege hun spannende manier van leven en de verschillende kleuren worden exotische hagedissen vaak in het terrarium gehouden. Om ze te houden is enige specialistische kennis en speciaal voer nodig, zodat de dieren een voor de soort passend leefgebied kunnen worden geboden. Ze komen uit totaal verschillende klimatologische streken. Deze voorwaarden moeten thuis worden gewaarborgd.

Pityuse hagedis

De dagelijkse hagedis voedt zich met insecten en geleedpotigen. Het eet ook voedselresten en delen van planten. Deze hagedis is bijzonder aantrekkelijk vanwege zijn rugkleur. De mannetjes ontwikkelen heldere blauwe tinten met een groene tint. De soort wordt als strikt beschermd beschouwd. Slechts een paar eigenaren fokken de dieren legaal.

Zeslijnige langstaarthagedis

Deze soort is te herkennen aan zijn onevenredig lange staart, die ongeveer 5/6 van de gehele lichaamslengte beslaat. De mannetjes hebben meestal witte flanken en zwarte verticale strepen, hoewel de kleur variabel is en vaak bruine tinten bevat. Er zijn enkele populaties met lichtgroene flanken.

Blauwstaarthagedis

De hagedis, tot twaalf centimeter lang, heeft een crèmekleurige rug met een zwart patroon. De naam van de soort is de opvallende staart, die aan de bovenkant blauw gekleurd is en zwarte dwarsbanden heeft. Het leeft in bushland en bossen, waarbij de dieren er de voorkeur aan geven om op boomstammen te blijven. In hun natuurlijke verspreidingsgebied kunnen vliegende exemplaren vaker worden waargenomen. Door hun sterk afgeplatte lichaam kunnen de reptielen over korte afstanden glijden.

Kunst en cultuur

De reptielen zijn populaire motieven voor decoratieve elementen, tatoeages, cliparts en kleurplaten. Hagedissen staan ​​als metalen figuur in de tuin en dienen als sjabloon voor sieraden. De dieren hebben een bijzondere symbolische kracht, die keer op keer indruk maakt op mensen.

Maori hagedis

In Polynesische culturen wordt de hagedis gezien als een verschijning van de goden. Het kan zowel goede als kwade krachten symboliseren. In de Maori-mythologie vertegenwoordigt de hagedis een afgezant van de god Whiro. Het is de God van de doden die het kwaad belichaamt en heerser is over de duisternis. Hij inspireert mensen om slechte daden te doen.

Toen andere goden een persoon wilden doden, lieten ze een hagedis het lichaam binnendringen. Toch beschouwden de Maori de hagedis als een bewaker en beschermer. Het krachtdier heeft dit belang tot op de dag van vandaag behouden. Sierlijk houtsnijwerk dient als geluksbrenger die de vervoerder zou moeten beschermen.

Droom interpretatie

De hagedis is een veelvoorkomend symbool in dromen, waarvan de betekenis kan variëren afhankelijk van de individuele context. Het reptiel staat vaak voor een keerpunt in verschillende levenssituaties dat leidt tot verbetering. Hagedissen hebben ook een waarschuwende taak in de droomwereld. Ook de kleur van het dier is belangrijk.

Wat de kleur zegt:

• groene hagedissen: Misverstanden
• grijze reptielen: Ruzie en woede
• kleurrijke hagedissen: Variabiliteit en aanpassingsvermogen

Filmaanpassingen en komedies

Hagedissen worden vaak gebruikt als personages in films vanwege hun kenmerken en manier van leven. Bill the Lizard is een fictief personage uit het kinderboek "Alice in Wonderland" die het harde werk doet voor het witte konijn. De figuur is gebaseerd op de behendige kenmerken van de hagedissen.

Het personage Jean-Claude verschijnt in Helge Schneider's komedie "00 Schneider - In de tropen van de hagedis" Pillemann, die door de sissende sissende geluiden en zijn slanke mobiliteit "de hagedis" wordt genoemd.

Sterrenbeeld

Het sterrenbeeld Hagedis bestaat uit een keten van sterren die slechts zwak schijnen. Het ligt tussen de zwaan en het opvallende sterrenbeeld Kassiopeia. In het noordelijke gebied wordt het doorkruist door de Melkweg. In 1929 werd een object waargenomen in de hagedis, waarvan de helderheid onregelmatig verandert. Onderzoekers ontdekten later dat dit object een actieve kern van een sterrenstelsel is (Engels: Active Galactic Nucleus, kortweg AGN).

Literatuur en geschiedenis

Sommige gebeurtenissen in het verleden hebben het positieve beeld dat mensen van de hagedis hebben geschaad. Een gebruik van de naam voor oorlogsschepen, huiveringwekkende beschrijvingen in literatuur of Discussies over soortbescherming uit het recente verleden maakten de hagedis met negatieve gedachten is geassocieerd.

Geelgevlekte hagedis van "gaten"

De roman van Louis Sachar dateert uit 1988 en beschrijft een hagedis wiens beet dodelijk is. Ze woont op een droog meer in het midden van een met karst bedekte woestijn in het binnenland in Texas. Maar het beschreven dier behoort niet tot de hagedissenfamilie. Daarachter verbergt de Gila-Krustenechse, die in droge en hete woestijngebieden leeft. Het heeft gifklieren op zijn onderkaak en kan zijn prooi met één beet doden.

Stuttgart 21

De hagedis veroorzaakte opschudding in het bouwproject Stuttgart 21. Duizenden muurhagedissen leven op de grindgebieden en oevers van oude spoorlijnen in het stedelijke gebied van Stuttgart. Veel van deze leefgebieden zijn tijdens de bouwwerkzaamheden al vernietigd. Vervangende leefgebieden zouden de dieren een nieuw leefgebied moeten bieden, maar de eisen voor soortbescherming blijven in discussies komen omdat de implementatie ervan bijna onmogelijk lijkt.

Duitse LSM "Lizard Class"

De LSM-klasse (Engels: Landing Ship Medium) was een klasse van landingsschepen waarvan de schepen troepen en voertuigen konden herbergen. Sommige van deze schepen kregen extra namen zoals krokodil, hagedis, salamander en adder. Ze werden gegroepeerd als de hagedisklasse. Tegenwoordig zijn er modelkits van Revell voor de originele hagedis.

Grappige feiten

De "Lizard Peeling Treatment" is een zalf die zowel salicylzuur als allantonine en vaseline bevat. Het wordt gebruikt om likdoorns, eelt en eelt te bestrijden en heeft behalve de naam weinig met het reptiel te maken.

In het spel Little Alchemy kan de hagedis worden gevormd uit de bronnen "moeras" en "ei". Combineer je ze met schoenen, dan krijg je een salamander.

In het Saarland worden pallettrucks die worden gebruikt voor het transport van pallets ook wel hagedissen genoemd. Elders worden de apparaten een mier genoemd.

Zelfs in yoga is er de hagedis. Deze positie beschrijft een heupopener die de romp versterkt en de heupgewrichten mobiliseert.

Veel Gestelde Vragen

Leggen hagedissen eieren?

De meerderheid van alle hagedissen zijn ovipaar, d.w.z. leggen eieren. De hagedissen komen de eieren niet uit. Je legt de eieren in een kuiltje in de grond en laat ze door de zon uitkomen.

Er zijn enkele uitzonderingen, zoals de boshagedis. Ze behoren tot de levendbarende reptielen, waarbij de jongen direct na de geboorte in een zachte eierhuid worden gewikkeld. Het kan enkele minuten tot enkele uren duren voordat de reptielen zich van het eiervlies hebben losgemaakt. Dit gedrag wordt beschreven als ovovivipaar. Minder vaak komt het voor dat de schaal in de baarmoeder wordt doorboord. Dit fenomeen beschrijft de werkelijke levendigheid.

Hoeveel soorten zijn er in Duitsland?

Van de ongeveer 300 soorten uit 40 geslachten komen er in Duitsland slechts vijf voor:

• Muurhagedis (Podarcis muralis)
• Boshagedis (Zootoca vivipara)
• Zandhagedis (Lacerta agilis)
• Westerse groene hagedis (Lacerta bilineata)
• Oost-groene hagedis (Lacerta viridis)

Een reden voor de landelijke verspreiding van de boshagedis is dat de jongen levend geboren worden. De reptielen zijn minder afhankelijk van langdurige zonnestraling dan verwante soorten, waarvan de eieren constant aan de zon moeten worden blootgesteld. Met de eieren in de maag kan de boshagedis koelere leefgebieden koloniseren, daarom komt de soort ook in Scandinavië voor.

Waarom zijn er zo weinig soorten in Duitsland?

Hagedissen zijn koelbloedige dieren die hun lichaamstemperatuur niet zelf kunnen regelen. Ze gebruiken de warmte van de zon om hun lichaamstemperatuur te verhogen. In Duitsland zijn de temperaturen voor de meeste soorten te laag.

Waarom zijn hagedissen kleiner in het noorden dan in tropische gebieden?

Exotische reuzenhagedissen leven in speciale habitats op de Canarische Eilanden. Inheemse soorten daarentegen zijn echte mini-edities. Dit heeft te maken met de temperatuur, want alle reptielen zijn koudbloedig en hebben de zon nodig om op te warmen.

Voor koudbloedige dieren is het voordeliger om in koudere streken kleiner te zijn. U kunt de beperkte warmte effectiever gebruiken als uw lichaamsvolume zo klein mogelijk is en het lichaamsoppervlak in verhouding tot het volume zo groot mogelijk is. Daarom hebben de soorten hun grootte in de loop van de evolutie aangepast aan de verspreidingsgebieden.

Hoe heet de hagedis in andere talen?

In sommige talen is de term voor de hagedis afgeleid van de wetenschappelijke naam Lacertidae, wat staat voor de familie van echte hagedissen:

Dit is de naam van de hagedis op:

• Turks: kertenkele
• spaans: lagarto
• Italiaans: lucertola
• Engels: hagedis