de essentie in het kort
- Bedwantsen zijn geen insecten.
- Bedwantsen hebben slurf, vleugels en geurklieren, voeden zich uitsluitend met vloeistof en produceren nimfen als nakomelingen.
- Kevers hebben bijt- en kauwgereedschap, gepantserde vleugels, eten vast en vloeibaar voedsel, ruiken niet en produceren larven als nakomelingen.
Bedwantsen zijn geen insecten - 5 verschillen.
Kijk maar eens naar de onderstaande tabel en je zult nooit meer insecten en kevers op één hoop gooien. Volgens een algemene classificatie als insecten (Insecta), subklasse vliegende insecten (Pterygota), de wegen van de twee hexipoten gaan al uiteen in bedwantsen (Heteroptera) en kevers (Coleoptera). Deze botanische indeling komt tot uiting in 5 significante verschillen, die zelfs een leek niet kan verbergen.
lees ook
- Identificeer rood-zwarte kevers - herken 10 inheemse soorten
- Rode kevers identificeren - zijn ze schadelijk, vervelend of nuttig?
- Groene kever - Hoe het type kever te bepalen?
| verschillen | Bedmijt | Kever |
|---|---|---|
| monddelen | slurf | Bijt- en kauwgereedschap |
| Vliegmachine | vleugel | Tanks bedekken vleugels |
| geurklieren | Ja | Nee |
| voedsel | vloeistof | vast en vloeibaar |
| nakomelingen | Nimfen | larven |
Houd er rekening mee dat deze tabel niet claimt wetenschappelijk relevant te zijn. Er zijn talloze uitzonderingen op de regel onder meer dan 40.000 soorten insecten en 360.000 soorten kevers op onze planeet. Het doel van deze tabel is om insectenliefhebbers een informatief overzicht te geven van de opvallende verschillen tussen bedwantsen en kevers.
Onderscheidend kenmerk van de orale tool
Bedwantsen hebben een slurf die ze gebruiken om hun voedsel binnen te krijgen
Bedwantsen hebben een slurf. Het zogenaamde rostrum bestaat uit twee dunne buizen en wordt meestal onder het lichaam gevouwen. De slurf schuift uit om voedsel op te nemen. De bug injecteert spijsverteringssap in zijn voedsel via een van de buizen. Het voedsel valt uiteen en wordt via de tweede buis opgenomen.
Kevers gebruiken bijt- en kauwgereedschap om te eten.
Vliegmachine maakt het verschil
Het belangrijkste verschil tussen bedwantsen en kevers is het vliegapparaat. De vleugelstructuur van de kever bestaat uit twee paar vleugels. De stevige, pantserachtige of zacht bedekkende vleugels beschermen een filigraan, transparant paar vleugels. De huidvleugels zijn alleen zichtbaar als de kevers vliegen. Bij loopkevers zijn de verharde dekvleugels vaak samengegroeid, zoals bij de meeste of sommige loopkevers snuitkevers.
De vleugels van bedwantsen zijn daarentegen altijd zichtbaar en bestaan uit twee delen. De voorvleugels zijn aan de achterkant zacht, aan de voorkant licht geil en worden daarom halfdekveren genoemd. De zachte achtervleugels kunnen insecten in een waaiervorm uitvouwen.
Verklikkende geurklieren
Bedwantsen communiceren via en volharden met geurklieren
Een speciale geur is typisch voor bedwantsen. De ingebouwde geurklieren vervullen meerdere taken. Bij gevaar wordt de aanvaller tegengegaan met een afweersecreet dat erg kan stinken. Talloze beestjes verspreiden een fruitige geur om op deze manier met soortgenoten te communiceren.
Criterium voor voedselinname
De structuur van hun monddelen suggereert het al. Bedwantsen eten alleen vloeibaar voedsel. Kevers eten ook vast voedsel. Voor veel soorten bedwantsen staan plantensappen op het menu, vaak de voedzame vloeistof van rijpe zaden. Alleen de gevreesde bedwantsen voeden zich met bloed. Het dieet van kevers is veel variabeler. Het spectrum varieert van kruidachtige planten tot hout, leer en voedsel tot aas en levende insecten.
Verschillende nakomelingen
Kleine nimfen komen uit insecteneieren. Bij elke vervelling gaan de mini-insecten meer op hun ouders lijken. Daarentegen ondergaan kevernakomelingen een complete verandering die metamorfose wordt genoemd. Uit de eieren komen minuscule larven, waardoor er geen conclusies kunnen worden getrokken over het type keverouder. Pas na de verpopping komt een afgewerkte kever uit de schaal.
Uitweiding
Bugs ugh de duivel? - vanwege ongedierte
Identificeer binnenlandse bug-look bugs.
Een aantal huiskevers leiden de leek op het zwarte ijs en komen in een keveroutfit. Toonaangevende kever-dubbelgangers in Duitsland zijn vijf soorten bedwantsen die altijd inheems zijn geweest of zijn geïntroduceerd. De volgende tabel laat zien welke kenmerken u kunt gebruiken om bedwantsen betrouwbaar te identificeren:
| Keverachtige insecten | brand bug | Strip bug | Gemarmerde stinkwants | Groene stinkwants | Amerikaanse keverkevers |
|---|---|---|---|---|---|
| maat | 6-12 mm | 8-12 mm | 12-17 mm | 10-14 mm | 16-21 mm |
| kleur | vuur rood | rood | Gemarmerde oker | groente | bruin |
| Kleur poten | zwart | zwart | oker tot bruin | Groen-bruin | bruin |
| lichaamsvorm | ovaal | plat, afgerond | plat, bladvormig | breed-ovaal | langwerpig-ovaal |
| Speciale eigenschap | zwart patroon | rood-zwart gestreept | lange, witgerande antennes | buik met donkere vlekken | witte zigzagtekening |
| botanische naam | Pyrrhocoris apterus | Graphosoma lineatum | Halyomorpha halys | Palomena prasina | Leptoglossus occidentalis |
| Midden-naam | Vuurkever | Gestreepte kever | Stinkende kever, stinkkever | Gemeenschappelijk groen lichaam | Amerikaanse kegelwants |
| familie | Brand bugs | Stinkende insecten | Stinkende insecten | Stinkende insecten | Edge-bugs |
De volgende korte portretten bieden meer gedetailleerde informatie voor een competente identificatie van deze keverachtige insecten.
Vuurwants (pyrrhocoris apterus)
de brand bug wordt vaak aangezien voor een kever
Vuurwantsen zijn de meest voorkomende insecten die worden aangezien voor kevers. Voor een goede reden. Het platte, ovale, rode lichaam is versierd met een artistiek, zwart patroon. Zes zwarte poten worden gebruikt voor voortbeweging omdat vuurkevers niet kunnen vliegen. Het wordt gekenmerkt door een trapeziumvormig, felrood pronotum met een vierkante, zwarte fout in het midden. Als een vuurwants op zijn mooie rug valt, vertoont hij een zwarte onderkant zonder noemenswaardige kenmerken. Overigens lijkt de vuurwants bedrieglijk veel op zijn beroemde soortgenoot, de ridderwants (Lygaeus equestris). De laatste kan worden onderscheiden door de witte vlekken op het rode en zwarte patroonlichaam.
- Wanneer te vinden: april tot september
- Waar te vinden: onder bomen en allerlei soorten kaasjeskruid
Onderstaande video nodigt je uit om een wandeling te maken door het fascinerende leven van vuurwantsen.
Youtube
Stripbug (Graphosoma lineatum)
De stripbug is een goed voorbeeld van een bug met een kever-look. Zes zwarte verticale strepen sieren de rode of oranjerode bovenkant. Een aantal zwarte stippen sieren het rode lichaam aan de onderzijde. Als je te dicht bij ongevaarlijke stripbeestjes komt, geven de insecten een defensieve afscheiding af die naar appels ruikt.
- Wanneer te vinden: april tot september / oktober
- Waar te vinden: in de tuin op zonnige locaties met schermbloemige planten
Gemarmerde stinkwants (Halyomorpha halys)
de Gemarmerde stinkwants is mooi om naar te kijken, maar wees voorzichtig: je geurende afscheiding heeft het allemaal!
De gemarmerde stinkwants is gemakkelijk te herkennen op een ondoorzichtig deel van de vleugelkappen met donkere tot okerkleurige marmering en geringde, lange antennes. Op het transparante deel van de achtervleugels zijn zwarte lijnen te zien. Op het schild tussen de vleugels en vaak op het halsschild bevinden zich lichte, geelachtige tot oranjekleurige eeltplekken.
- Wanneer te vinden: maart tot november
- Waar te vinden: in de tuin, in het bos, in het appartement
Tips
Kom er in de nazomer Gemarmerde stinkwantsen in gebouw op zoek naar winterverblijf. Er is een noodtoestand in het appartement omdat de stinkwantsen hun naam eer aan doen. Met de glastruc kun je ongenode gasten weer naar buiten manoeuvreren zonder stinkende verdedigingsafscheidingen vrij te geven. Zet gewoon een glas over de insecten, schuif er een stuk papier onder, neem het mee naar buiten en laat het los.
Groene stinkwants (Palomena prasina)
De groene stinkwants ziet je op het eerste gezicht groene kever verwarrend vergelijkbaar met de groene schildpadkever. Een donkere vlek op de buik is nuttig voor een gefundeerde vaststelling. Bovendien verraadt een zeer delicate stip op het grasgroene, niet-glanzende lichaam dat je een gemeenschappelijk groen lichaam voor je hebt. Als de temperaturen in de herfst dalen, krijgen de beestjes een paar maanden een bruine kleur voor een betere camouflage.
- Wanneer te vinden: mei tot november
- Waar te vinden: in loofbomen, boomgaarden, aan de rand van het bos
Amerikaanse kever (Leptoglossus occidentalis)
De Amerikaanse kever kan uitstekend vliegen
Amerikaanse keverkevers zijn sinds 2006 in opkomst in Duitsland. De opvallend grote beestjes zijn beduidend langer (16-21 mm) dan breed (5-7 mm). In de oog zeer lange voelsprieten en achterpoten vallen met een opvallende bladachtige verwijding. De insectenkevers kunnen uitstekend vliegen. Bij geopende vleugels is een geeloranje tekening van het achterlijf te bewonderen. De roodbruine vleugelkappen zijn versierd met een smal, wit zigzagpatroon.
- Wanneer te vinden: het hele jaar door
- Waar te vinden: in de tuin op coniferen (zomer), in huis, op zolder (winter)
Veel Gestelde Vragen
Kunnen alle insecten en kevers vliegen?
Nee, het vermogen om te vliegen is geen duidelijk onderscheid tussen bedwantsen en kevers. Er zijn vliegbare en looploze exemplaren in beide insectencategorieën. De keverachtige vuurwantsen kunnen niet vliegen, maar de meeste stinkwantsen zijn echte vliegacrobaten. Veel snuitkevers blijven graag op de grond. Dit belet natuurlijk niet dat de gevreesde bastkevers als onderfamilie uitgebreid gaan zwermen tijdens de paartijd.
Zijn er insecten die op bedwantsen lijken?
In beide richtingen bestaat het risico van verwarring tussen insecten en kevers. Een begrijpelijk voorbeeld is de 10 mm kleine groene schildpadkever (Cassida viridis) uit de Familie van bladkevers en de al even grote groene stinkwants (Palomena prasina) uit de familie van Stinkende insecten. Beide insecten zijn groen, breed ovaal en leven het liefst op loofbomen.
Tips
Roofzuchtige bugs korte metten maken met bladluizen, Spintmijten, Trips en witte vlieg. De roofzuchtige bedwantsen zijn zo succesvol in biologische ongediertebestrijding dat ze speciaal voor de verkoop zijn gefokt. Er zijn 100 per 50 vierkante meter besmettingsgebied Roofzuchtige bugs nodig om een plaag in de tuin, kas, serre of huis te vernietigen. Het insecteneskader wordt als levende insecten aangeleverd in een biocontainer met speciaal dragermateriaal en op de dag van aankomst op de plaats van de actie gepositioneerd.
