Właściwa lokalizacja
ten Montbretie pochodzi z Republiki Południowej Afryki i dlatego preferuje ciepłe i pełne słońca miejsce. Szczególnie dobrze rozwija się w pobliżu ścian, które w nocy nadal wydzielają trochę ciepła i dają schronienie przed wiatrem.
też przeczytaj
- Którą lokalizację wolisz Montbretia?
- Prawidłowo posadź mrozoodporną Montbretia
- Jak prawidłowo zimować Montbretia?
Kiedy sadzisz?
Kłącza Montbretie można wystawiać na zewnątrz od początku kwietnia. Przykryj miejsce sadzenia warstwą kompostu o grubości od trzech do czterech centymetrów, aby chronić kiełkujące rośliny przed późnymi przymrozkami.
Jakie podłoże preferuje montbretia?
Montbretians preferują gleby bogate w składniki odżywcze i dobrze przepuszczalne. Z tego powodu grunty ciężkie lub mocno zagęszczone należy zwiększyć przepuszczalnością poprzez dodanie niewielkiej ilości piasku. Kilkucentymetrowa warstwa drenażowa z piasku lub żwiru zapewnia dobry odpływ wody.
Jak jest sadzone?
Wykop osobny otwór o głębokości około czterech cali dla każdej bulwy. Odległość sadzenia powinna wynosić co najmniej trzydzieści centymetrów.
Kiedy kwitnie montbretia?
Montbretie zachwyca roślinami bulwiastymi niezwykle długi czas kwitnienia, która rozciąga się od lata do jesieni.
Czy Montbretians trzeba regularnie przesadzać?
Ponieważ Montbretie jest jednym z najżarciej jedzących, w zależności od charakteru gleby, może być konieczne przeniesienie go w nowe miejsce co trzy do czterech lat. Użyźniać Jeśli rośliny są wystarczające, przesadzanie jest zawsze konieczne, gdy masz małe cebulki chcesz usunąć lub stwierdzić, że roślina jest zielona w środku i tylko na obrzeżach Kwiaty.
Jak można pomnożyć montbretia?
Kłącza Montbretie kiełkują liczne bulwy, które ostrożnie usuwasz i wykorzystujesz wzrost aby móc korzystać. Jednak te kwitną dopiero po około dwóch do trzech latach. Czasami Montbretianie produkują również nasiona, które można zbierać i siać.
Porady
Należy zachować ostrożność przy wszelkich pracach ogrodniczych w bezpośrednim sąsiedztwie kłączy. Bulwy, które znajdują się blisko powierzchni ziemi, są bardzo wrażliwe na urazy i często przestają kiełkować, jeśli zostały przypadkowo uszkodzone.