Piwonia ∗ 10 najlepszych wskazówek dotyczących sadzenia i pielęgnacji

Pochodzenie i dystrybucja

Piwonie, znane również jako piwonie od ich łacińskiej nazwy Paeonia, to jedyny rodzaj z rodziny piwonii (Paeoniaceae). Istnieją piwonie krzewiaste i wieloletnie, chociaż tylko pierwszy wariant jest zdrewniały. Z drugiej strony, wieloletnie piwonie giną nad ziemią podczas zimy, aby ponownie wykiełkować następnej wiosny.

Niezależnie od tego, który z 32 gatunków jest: piwonie występują wyłącznie na półkuli północnej, ale prawie we wszystkich częściach świata z wyjątkiem Arktyki. Z wyjątkiem dwóch rodzajów piwonii, wszystkie inne pochodzą z Europy i Azji, z wieloletnimi piwoniami, takimi jak pospolita

Piwonia (Paeonia officinalis) pochodzi z górskich regionów południowej Europy. Krzew lub Z kolei piwonie drzewiaste (mieszańce Paeonia Suffruticosa) i szlachetne (mieszańce Paeonia lactiflora) pochodzą z Chin i są tam uprawiane od ponad 2000 lat.

Dzikie gatunki dzisiejszych hybryd kulturowych rozwijają się głównie w jasnych lasach górskich, a także w surowych regionach stepowych stref klimatycznych umiarkowanych i subtropikalnych.

posługiwać się

W Europie piwonia pospolita lub chłopska jest jedną z najstarszych roślin ogrodowych. Nie tylko proste, ale także podwójne odmiany z ich przeważnie różowymi do ciemnoczerwonych kwiatami są uprawiane od wieków. Tradycyjnie ta wieloletnia piwonia ze wspaniałymŻuraw dzióbek (Geranium x magnificum) i (Alchemilla mollis) sadzone razem, głównie w przydomowym ogródku lub na kwietniku. Może być również używany jako roślina towarzysząca, na przykład przy głównej ścieżce do drzwi wejściowych.

Z kolei hybrydy lactiflora sprowadzane wcześnie z Azji mogą być – tak jak inne Piwonie krzewiaste - bardzo dobre do wykorzystania w ogrodach w stylu azjatyckim, np. w połączeniu z hostami (Hosta) lub bambus. Ładnie wygląda Zabezpieczenie prywatności posadzony bambusowy gaj w towarzystwie różnych piwonii na pierwszym planie.

Ta ze stepów azjatyckich jest idealna na suche i słoneczne miejsca Piwonia siatkowa (Paeonia tenuifolia), najlepiej stosować samodzielnie w ogrodzie z kamienia lub żwiru przyjdź po zemstę.

Wygląd i postura

Wszystkie piwonie to wieloletnie, liściaste rośliny, które przy dobrej pielęgnacji mogą pozostawać w tym samym miejscu przez wiele dziesięcioleci. Kształt i wysokość wzrostu zależą w dużej mierze od tego, czy jest to krzew, czy piwonia zielna.

Piwonie krzewiaste tworzą do 200 cm długości, zdrewniałe pędy, które są zauważalnie grube. Jednak wyprostowane krzewy rozgałęziają się tylko nieznacznie i również rosną bardzo wolno. Z drugiej strony piwonie wieloletnie osiągają maksymalną wysokość około 60 do 100 centymetrów, a tym samym pozostają znacznie mniejsze. Nie jest to zaskakujące, ponieważ odmiany te co roku na wiosnę kiełkują od nowa, a poza tym zimują w bulwiastych korzeniach spichrzowych (tzw. kłączach) blisko powierzchni ziemi.

Stosunkowo młode hybrydy Itoh, które są krzyżówkami krzewów i wieloletnich piwonii, rozwijają raczej zielny, ale silny wzrost i większe kwiaty.

pozostawia

Wiosną wyrastają wieloletnie piwonie z charakterystycznymi, ciemnoczerwonymi pędami, z których wyrastają obie mocne Łodygi kwiatowe oraz długie ogonki liściowe z dużymi, naprzemiennie ułożonymi i odciętymi liśćmi rozwijać. Z drugiej strony piwonie krzewiaste mają zwykle dwupierścieniowe i jasnoniebieskie do niebieskozielonych liście, które również układają się naprzemiennie.

Kwitnie i okres kwitnienia

Bardzo duże kwiaty, mierzące w niektórych odmianach ponad 20 centymetrów, zawsze znajdują się na końcu długich, grubych szypułek. Zewnętrznie są podobne do płatków róż i mogą być pojedyncze, połowiczne lub pełne. Nawiasem mówiąc, największe kwiatostany rozwijają krzewiaste piwonie.

Kolorystyka kwiatów różni się głównie między różnymi odcieniami różu i czerwieni, ale istnieją również odmiany kwitnące w kolorze białym lub żółtym. Kwiaty niektórych odmian mają również intensywny zapach, dlatego suszone płatki tych piwonii są często używane do potpourri.

Większość odmian kwitnie wiosną lub wczesnym latem od maja do czerwca, ale tylko przez kilka tygodni.

owoc

Piwonie lubią motyle, Trzmiele i inne owady, które również zapładniają duże kwiaty. Następnie tworzą się duże mieszki włosowe, które otwierają się jesienią, gdy dojrzewają, odsłaniając ciemne nasiona o wielkości do jednego centymetra. Owoce z lśniącymi nasionami bez problemu utrzymują się na roślinie, zwłaszcza że nadaje to roślinie atrakcyjny i ciekawy wygląd nawet poza okresem kwitnienia.

Toksyczność

Piwonia była stosowana w naturopatii od czasów starożytnych. Korzenie, płatki i nasiona powinny pomóc złagodzić skurcze, a także problemy jelitowe i dnę moczanową. Nawet dzisiaj homeopatia zna korzenie piwonii jako lekarstwo na hemoroidy. W jakim stopniu te środki zaradcze są rzeczywiście skuteczne, to oczywiście inna sprawa.

Czasami delikatne płatki piwonii polecane są również do przygotowania i dekoracji sałatek, koktajli, deserów i innych potraw. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ wszystkie części rośliny zawierają toksyczne glikozydy oraz alkaloidy, które spożywane w dużych ilościach mogą prowadzić do typowych objawów zatrucia. Należą do nich skurcze żołądka i jelit, nudności, wymioty i biegunka.

Piwonie są tylko w niewielkim stopniu toksyczne dla człowieka, chociaż objawy zatrucia mogą, ale nie muszą wystąpić ze względu na indywidualny próg tolerancji – tutaj każdy reaguje inaczej. Z drugiej strony zaleca się ostrożność w przypadku małych dzieci i zwierząt domowych, ponieważ są one mniejsze i dlatego próg toksyczności jest niższy. W przypadku psów piwonie są nawet klasyfikowane jako wysoce toksyczne.

Która lokalizacja jest odpowiednia?

Większość piwonii i odmian preferuje stanowiska w pełnym słońcu, co jest szczególnie ważne w przypadku piwonii zielnych. Z drugiej strony piwonie krzewiaste dobrze czują się również w jasnym, częściowo zacienionym miejscu, pod warunkiem, że są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych w godzinach popołudniowych i wieczornych.

Nawiasem mówiąc, piwonie nie nadają się do sadzenia pod drzewami lub wysokimi krzewami, ponieważ Ze względu na głęboki system korzeniowy rośliny nie są w stanie wytrzymać presji korzeniowej i konkurencji Móc.
Kontynuuj czytanie

piętro

Ze względu na charakter gleby piwonie nie są bardzo wymagające. Gleba nie musi być zbyt bogata w próchnicę, a rośliny również czują się jak w glinie lub gleby piaszczyste – pod warunkiem, że są głębokie, przepuszczalne i świeże do mokry. Jedynie nasiąkanie wodą i wysoki poziom wód gruntowych są nieodpowiednie dla piwonii, ponieważ infekcje grzybicze i gnicie są nieuniknionymi konsekwencjami pod wpływem stałej wilgoci. Z drugiej strony susza jest dobrze tolerowana, ponieważ korzeń spichrzowy może magazynować wilgoć.

Przed sadzeniem glebę należy dokładnie i przede wszystkim głęboko spulchnić. Grube korzenie wbijają się na głębokość półtora, a nawet dwóch metrów, dlatego gleba w miejscu sadzenia nie może być zbyt ciężka ani zbyt twarda. Ciężki, magazynujący wodę Gleby ogrodowe można poprawić gruboziarnistym piaskiem i drobnymi kamykami.

Kultura doniczkowa

Piwonie można dobrze uprawiać w dostatecznie dużych donicach, które wymagają dobrego drenażu i dużej ilości gleby. Jako podłoże nadaje się mieszanka konwencjonalnych podłoży Ziemia doniczkowa, gruboziarnisty piasek i Granulki gliny. Wybierz szerokie i głębokie naczynia, aby było wystarczająco dużo miejsca na gęstą sieć korzeni. Należy również pamiętać, że piwonie krzewiaste mogą z biegiem lat dorastać do około 200 centymetrów, a także zajmować dużo miejsca na szerokość. Dlatego też rośliny te potrzebują dużo miejsca wokół siebie, nawet w hodowli kontenerowej, dlatego mały balkon nie jest zbyt odpowiedni.

Oprócz regularnego zaopatrzenia w wodę i składniki odżywcze należy również zapewnić zimowanie bez mrozu. Piwonie wieloletnie najlepiej zimować w chłodnym i mrozoodpornym miejscu, ewentualnie w piwnicy lub garażu. Korzeń spichrzowy nie może być odpowiednio chroniony przed zimnem ze względu na niewielką ilość podłoża i dlatego wymaga podparcia.

Posadź piwonię prawidłowo

W przypadku piwonii bylin i piwonii krzewiastych występuje duża różnica w zakresie nasadzeń: piwonie krzewiaste powinny być ułożone możliwie płasko w ziemi, a piwonie krzewiaste jak najgłębiej. Są ku temu dobre powody: podczas gdy byliny posadzone zbyt głęboko rozwijają tylko liście i nie mają kwiatów, zbyt płytkie krzewy obumierają po kilku latach. Rosnące gatunki krzewiaste są często szczepione na piwoniach zielnych, dlatego miejsce szczepienia musi być zakopane na głębokość od pięciu do dziesięciu centymetrów. Tylko w ten sposób piwonia krzewiasta może rozwinąć własne korzenie - jeśli nie jest w stanie tego zrobić, ponieważ sadzenie jest zbyt płytkie, ryż po pewnym czasie zostanie zrzucony.

Wykopać dołki na głębokość około dwóch łopat o średnicy co najmniej 60 centymetrów. Glebę gliniastą popraw gruboziarnistym piaskiem, granulkami gliny lub żwirem, a glebę piaszczystą wzbogacamy kompostem. Ostrożnie poluzuj dno dołka i w razie potrzeby dodaj warstwę drenażową - na przykład wykonaną z kamyków i piasku.

Jaki jest najlepszy czas na sadzenie?

Najlepszy czas na sadzenie piwonii to wczesna jesień od września do połowy października. W tym momencie rośliny przechodzą już w stan hibernacji. Jednak gleba i pogoda są wciąż na tyle ciepłe, że korzenie mogą wyrosnąć przed chłodami. Piwonie posadzone jesienią zawsze przykrywaj chrustem, aby chronić je przed mrozem, ponieważ młode rośliny uzyskują zimową ochronę dopiero po kilku latach stania. Alternatywnie sadzenie można przeprowadzić również wiosną.

Prawidłowa odległość sadzenia

Piwonie wieloletnie wymagają odległości sadzenia średnio 80 centymetrów, podczas gdy duże odmiany czasami muszą być umieszczane w odległości 100 centymetrów od sąsiedniej rośliny. Piwonie krzewiaste stają się znacznie większe i w związku z tym potrzebują więcej miejsca: w zależności od gatunku i odmiany zostaw to od 120 do 150 centymetrów przestrzeni, chociaż te warianty najlepiej wykazują przewagę jako pasjanse chodź.

Podlewanie piwonii

Konieczne może być okazjonalne podlewanie, zwłaszcza w pierwszym roku po posadzeniu i na suchych, piaszczystych glebach oraz podczas dłuższych okresów suszy w środku lata. Z reguły jednak dodatkowe podlewanie nie jest konieczne, gdyż dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu rośliny potrafią same o siebie zadbać. Tylko okazy hodowane w doniczkach są uzależnione od regularnego zaopatrzenia w wodę.

Prawidłowo nawozić piwonię

Sadzone piwonie w zasadzie nie muszą być nawożone, ponieważ gatunki te są ubogimi zjadaczami i dlatego mają tylko niewielkie zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Zbyt duża ilość nawozu - zwłaszcza nawozów azotowych - może nawet osłabić rośliny, co grozi chorobami i inwazją szkodników. Stosuj nawozy zawierające fosforany i potas, które w razie potrzeby stosuje się na wiosnę. Wióry rogów(32,93 € w Amazon *) i obornik nie nadają się do nawożenia piwonii, a kompost nadaje się tylko warunkowo.

Prawidłowo pokrój piwonię

Piwonie zielne należy ciąć tuż nad ziemią między październikiem a listopadem, kiedy łodygi stopniowo brązowieją i wysychają. Natomiast piwonie krzewiaste w zasadzie nie wymagają przycinania, tak pięknie rosną i nie zrzucają. Tylko w ostre, bardzo mroźne zimy mogą przymarzać gałązki, które odcina się wiosną po zakwitnięciu pąków. Jednak ważne jest, aby poczekać na pojawienie się pąków, aby przypadkowo nie usunąć również żywych, tworzących kwiaty pąków. Zwiędłe główki kwiatowe mogą, ale nie muszą być odcięte. Ten środek ma sens tylko w celu ochrony zagrożonych piwonii przed (odnowioną) infekcją grzybiczą.

Propaguj piwonię

Piwonie zielne można łatwo rozmnażać, dzieląc je. Powielanie jest trudniejsze w przypadku piwonii krzewiastych, ponieważ muszą one być szczepione na kawałki korzenia piwonii krzewiastych. Ogrodnik opisuje ten proces jako rozmnażanie pielęgniarek, w którym roślina wieloletnia jako pielęgniarka opiekuje się krzewem, dopóki nie wykształci on własnych korzeni. Jeśli jest to dla Ciebie zbyt skomplikowane, możesz również wypróbować lekko zdrewniałe pogłębiacze. Co więcej, rozmnażanie jest oczywiście możliwe również za pośrednictwem nasion, ale jest to żmudne i obarczone wieloma źródłami błędów.

Choroby i szkodniki

Piwonie są bardzo wrażliwe na choroby grzybowe, które występują głównie w wyniku nawożenia zbyt azotowego i/lub na glebach zasobnych w składniki odżywcze. Powszechnie występuje tak zwana peony botrytis (szara pleśń), która występuje głównie w okazach sadzonych na glebach bogatych w próchnicę.

Gatunki i odmiany

Na całym świecie istnieje około 40 różnych rodzajów piwonii, które różnią się nie tylko formą wzrostu, ale także formą i kolorem kwiatów. Istnieje niezliczona ilość odmian, z których większość kwitnie w odcieniach różu, czerwieni i bieli. Niektóre z najpiękniejszych wariantów do ogrodu to na przykład:

• 'Karl Rosenfield': Paeonia lactiflora, fioletowo-czerwone, kwiaty pełne, stara odmiana
• 'Sarah Bernhardt': Paeonia lactiflora, jasnoróżowe, pełne kwiaty, stara odmiana
• 'Alba Plena': Paeonia officinalis, białe, pełne kwiaty
• "Cora Louise": hybryda Itoh, kremowobiałe kwiaty z fioletowo-czerwoną plamką podstawową, półpełne
• „Garden Treasure”: hybryda Itoh, kwiaty jasnożółte z czerwonymi podstawowymi plamkami, półpełne
• 'Bartzella': hybryda Itoh, kwiaty cytrynowożółte, półpełne
• 'Otto Froebel': Paeonia peregrina, proste, różowe kwiaty
• 'Sunshine': Paeonia peregrina, proste, czerwone kwiaty
• 'Carina': Hybryda, półpełne, czerwone kwiaty
• 'Candy Stripe': Paeonia lactiflora, efektowne, wielobarwne kwiaty: białe z fioletowymi paskami, pełne