Drzewo pudełkowe w informacyjnym przeglądzie
- Nazwa botaniczna: Buxus
- Popularne nazwy: Buchs, Bux
- Rodzina roślin: Bukszpan (Buxaceae)
- Występowanie: Europa, Azja, Afryka, Ameryka Północna i Południowa
- Rodzaje: około 30
- Lokalizacja: Półcień, Słońce
- Wysokość: w zależności od rodzaju i odmiany od 50 centymetrów do 6 metrów
- Pokrój: mały krzew lub drzewo
- Wiek: 500 lat i więcej
- Forma korzeni: płytkie korzenie, gęsta sieć korzeni
- Zimozielony/letni zielony: wiecznie zielony
- Liście: jajowate, długości od 1 do 2,5 cm
- kwiaty: niepozorny, tylko u starszych okazów
- Okres kwitnienia: od marca do maja
- Owoce: owoce czarnej kapsułki
- Toksyczność: wszystkie części rośliny są trujące
- Zimotrwalosc: wysoka (z wyjatkiem gatunków obcych)
- Zastosowanie: żywopłot, Granica, Topiary, samotny, bonsai
Charakterystyka, rodzaje i odmiany
Z wyjątkiem Australii, Nowej Zelandii oraz bieguna północnego i południowego gatunki bukszpanu występują niemal na całym świecie. Większość z około 30 gatunków pochodzi z tropików i subtropików. Z kolei w Europie rodzime są tylko dwa gatunki: bukszpan pospolity (Buxus sempervirens) pochodzi z regionu Morza Śródziemnego i była uprawiana jako roślina ogrodowa już w starożytnym Cesarstwie Rzymskim około 2000 lat temu. Bukszpan balearski (Buxus balearica) również występował (i nadal jest) jako roślina uprawna w wielu ogrodach w regionie Morza Śródziemnego. W Europie Środkowej gatunek ten nie odgrywa jednak roli, w przeciwieństwie do pochodzącego z Dalekiego Wschodu Buxus microphylla, bukszpanu drobnolistnego czy japońskiego. Od wieków jest to część tradycyjnych ogrodów japońskich, ale od jakiegoś czasu jest również rozkoszą w naszym ogrodzie.
też przeczytaj
- Najpopularniejsze rodzaje bukszpanu do ogrodu
- Wzrost bukszpanu zależy od odmiany
- Bukszpan jest łatwy w utrzymaniu
Popularne odmiany do ogrodu przydomowego
W tym kraju tylko Buxus sempervirens i Buxus microphylla mają znaczenie jako drzewa ogrodowe. Wśród najpopularniejszych sortuje przynależeć:
- „Faulkner”: B. mikrofila, błyszczące, ciemnozielone liście, szersze niż wysokie, mało wrażliwe na choroby grzybowe
- „Herrenhausen”: B. mikrofila, dość niska ze stosunkowo dużymi liśćmi, kolor liści od jasnozielonego do żółtawego, mało wrażliwy na choroby grzybowe
- "Angustifolia": B. sempervirens, ciemnozielone liście, do 90 cm wysokości
- „Argenteo variegata”: B. sempervirens, złotożółte brzegi liści
- „Niebieski Heinz”: B. sempervirens, niebiesko-zielone liście, niski wzrost
- „Globosa”: B. sempervirens, naturalnie kulisty wzrost
- „Graham Blandy”: B. sempervirens, wzrost kolumnowy, do trzech metrów wysokości, pozostający wąski
- „Handworthiens”: B. sempervirens, szybko rosnąca, do pięciu metrów wysokości
- „Marginata”: B. sempervirens, jasnozielone liście z żółtą krawędzią
- "Rotundifolia": B. sempervirens, do 100 centymetrów wysokości
- „Suffruticosa”: B. sempervirens, ulistnienie jasnozielone, niskie, do 50 cm wysokości
Porady
Niskie odmiany 'Blauer Heinz' i 'Suffruticosa', popularne na obrzeża, są szczególnie podatne na infekcję grzybem Cylindrocladium buxicola.
