Szczypiorek: charakterystyka, zimowanie i zbiór

W dzisiejszych czasach prawie w każdej kuchni jest garnek szczypiorku. Bardziej szczegółowo przedstawimy Ci klasyczną kuchnię i podpowiemy Ci, jak można zbierać plony, zimować i rozmnażać.

Jednym z najpopularniejszych i najbardziej rozpowszechnionych ziół kuchennych jest szczypiorek (Allium schoenoprasum). Podpowiemy, jak zapewnić obfite zbiory i odpowiednio przechowywać szczypiorek. Przedstawiamy również krótki profil rośliny oraz wskazówki dotyczące prawidłowego rozmnażania. Jak najlepiej dbać o rośliny szczypiorku dowiesz się z naszego specjalnego artykułu na temat Pielęgnacja szczypiorku czytać.

Szczypiorek: pochodzenie i właściwości

szczypiorek (Allium schoenoprasum) jest, jak sama nazwa wskazuje, blisko spokrewniona z porem (Allium) związane z. Należy do rodziny amarylis (Amaryllidaceae). Popularne u nas zioło kuchenne jest szeroko rozpowszechnione, czy to jako dekoracja na talerzu, do obfitych dań, czy po prostu na chlebie z masłem.
Ma wiele różnych nazw regionalnych, takich jak por szuwarowy, por trawiasty, Jacobszwiebel czy Grusenich.
Nie wiadomo skąd pochodzi zioło i jak długo było uprawiane. Szczypiorek ma w Europie Środkowej długą tradycję i był uprawiany od czasów starożytnych. Podobnie mówi się, że zioło było używane w Chinach już 3000 pne. Chr. być zasadzonym. O tym, że szczypiorek jest szczególnie twardy, świadczy również jego rozmieszczenie: czasami można nawet znaleźć dziką roślinę ani w strefach subarktycznych lub na dużych wysokościach w wysokich górach półkuli północnej, a także na równinach zalewowych, na brzegach jezior i na wilgotne łąki.

Wieloletnia roślina zielna może dorastać do 50 cm wysokości, wyrastając z cienkich, jajowatych lub cylindrycznych cebul. Na cebulce szczypiorku tworzy się jeden lub dwa zielone liście, które są wewnątrz puste jak rurka. Szczypiorek rozmnaża się poprzez cebulki potomne, dlatego często pojawia się naturalnie jako wielolistna kępa. Kwiaty fioletowe do purpurowych, rzadko białe lub lekko niebieskawe, tworzą się między majem a sierpniem. Łodyga kwiatostanu jest podobna w kształcie i kolorze do liści szczypiorku, ale rośnie i jest bardziej stabilna. Ostatecznie pseudobaldachowaty kwiat o łącznej średnicy do 8 cm wyrasta z około 30 do 50 pojedynczych kwiatów. W zależności od odmiany rośliny różnią się wyglądem i smakiem. Możesz przeczytać o ich cechach w naszym artykule o różnych z nich odmiany szczypiorku czytać.

Kwitnie szczypiorek: co robić?

Kiedy szczypiorek zaczyna kwitnąć między majem a sierpniem, pojawia się pytanie, jak wykorzystać kwiaty. Kwiaty szczypiorku są jadalne i dla wielu przysmakiem, ponieważ zawarty w nich nektar smakuje nie tylko intensywnie aromatycznie, ale również lekko słodko. Z kolei łodyga kwiatostanu jest twardsza i prawie bez smaku ze względu na gęsty wzrost.
Nektar z kwiatów szczypiorku przyciąga również wiele owadów, takich jak motyle, pszczoły czy trzmiele i dlatego jest uważany za szczególnie przyjazny pszczołom.

Czy szczypiorek jest odporny?

Szczypiorek jako roślina zielna wysycha jesienią, by wiosną ponownie wykiełkować z cebulek. Roślina nie jest zimozielona, ​​ale odporna na mróz dzięki bulwom w ziemi. Służą one jako narząd przetrwania dla szczypiorku. Cebula zwykle bez problemu znosi temperatury do -25 °C. Jako środek ostrożności można zastosować warstwę ochronną ze ściółki lub chrustu.

Jeśli szczypiorek jest uprawiany w doniczkach, należy go również zimować w chłodnym, ale bez mrozu. Jako roślina o umiarkowanych szerokościach geograficznych potrzebuje co roku dłuższej fazy chłodzenia zimą – tak jak my, ludzie, każdego dnia potrzebujemy snu. Jeśli szczypiorkowi nie pozwala się odpoczywać zimą, traci on dużo sił witalnych. Jeśli nadal chcesz zbierać szczypiorek zimą, możesz zastosować tzw. technikę pędzenia szczypiorku:

Instrukcja forsowania szczypiorku na świeży szczypiorek zimą:

• Nie zbieraj jednej lub więcej roślin szczypiorku od połowy lata.
• Przestań podlewać od września, z ziemi lub wyjmij doniczkę, usuń ziemię, usuń liście i pozwól strąkom cebuli wyschnąć w chłodnym, suchym miejscu, aby zapewnić im resztę, na jaką zasługują.
• Na początku listopada cebulki wrzucamy do świeżej ziemi, podlewamy ciepłą wodą i umieszczamy w mieszkaniu.
• Cebule wkrótce zaczną ponownie kiełkować i można je ponownie zbierać od grudnia/stycznia.
• Jak najszybciej posadź szczypiorek na zewnątrz lub postaw doniczkę na zewnątrz.

pomnożyć szczypiorek

Siew szczypiorku jest stosunkowo nieskomplikowany i obiecuje wysoki wskaźnik sukcesu. Oprócz klasycznego siewu istnieją inne sposoby rozmnażania ziela ogrodowego, które przedstawimy poniżej.

Rozmnażanie szczypiorku przez nasiona

Jeśli szczypiorek nie zostanie pocięty, zakwitnie. Daje to możliwość zebrania nasion i ponownego wykorzystania ich do siewu na wiosnę. Nasiona powstają około drugiego tygodnia kwitnienia, po zapyleniu fioletowych kwiatów przez owady, takie jak trzmiele i pszczoły. Nasiona znajdują się na szypułkach nasiennych kwiatów i można je łatwo odepchnąć kciukiem i palcem wskazującym. Zebrane nasiona należy wysuszyć na papierze kuchennym, a następnie przechowywać w suchym i ciemnym miejscu. W ten sposób zapobiega się przedwczesnemu kiełkowaniu, a nasiona można bez wahania przechowywać przez dwanaście miesięcy. Jak sadzić nasiona szczypiorku w przyszłym roku dowiecie się z naszego specjalnego artykułu na temat procedury Sadzenie szczypiorku.

Wskazówka: Czy chciałbyś wyhodować własny ogródek ziołowy do kuchni? Szczegółowe instrukcje i wszystkie niezbędne narzędzia do siewu szczypiorku znajdziesz w naszym Zestaw do uprawy ziół Plantura. Wraz z czterema innymi, wszechstronnymi ziołami kuchennymi możesz w mgnieniu oka wyhodować własne zioła.

dzielić szczypiorek

Alternatywą dla rozmnażania szczypiorku z nasion jest rozmnażanie wegetatywne poprzez podzielenie rośliny szczypiorku. W tym celu istniejącą roślinę można usuwać z ziemi mniej więcej co trzy lata - najlepiej w kwietniu - i podzielić na dwie części wraz z korzeniem szczypiorku. Obie części należy następnie ponownie posadzić i dobrze podlać, aby same się ukorzeniły i ponownie zakwitły.

Zbiór szczypiorku: czas i procedura

Szczypiorek z parapetu można zbierać i jeść przez cały rok. Ale szczypiorek z ogrodu można bez problemu zbierać również od wiosny do jesieni. W przypadku obu wariantów ważne jest, aby zebrać tylko tyle, aby nie uszkodzić rośliny. Kiedy potrzeba jest duża, lepiej uprawiać jedną lub dwie rośliny więcej, niż niszczyć pojedynczą roślinę przez nadmierne zbiory. Oznacza to, że możesz cieszyć się rośliną przez wiele lat. Aby pokroić szczypiorek jak najbliżej ziemi, najlepiej użyć ostrego noża lub nożyczek. Szczypiorek można następnie spożywać na surowo lub wykorzystać jako przyprawę do gotowania.

Prawidłowo przechowuj szczypiorek

Szczypiorek najlepiej zbierać świeży iw razie potrzeby. Chcąc zaopatrzyć się w zapasy na zimę, należy energicznie przyciąć roślinę wczesną jesienią. Pokażemy Ci, jakie są możliwości dłuższego przechowywania. Nawiasem mówiąc, szczypiorek można przechowywać wilgotny w lodówce przez około tydzień.

Czy można zamrozić szczypiorek?

Tak, mrożenie to najczęstszy sposób przechowywania szczypiorku. W tym celu szczypiorek należy dobrze umyć i wysuszyć. Następnie pokrój łodygi na małe kawałki. Jeśli zostaną one umieszczone w woreczku lub puszce do zamrażarki i zamrożone, będą przechowywane przez wiele miesięcy. Zaletą zamrażania jest zachowanie smaku pomimo długiego okresu przechowywania.

suszenie szczypiorku?

W zasadzie możliwe jest suszenie szczypiorku w celu dłuższego przechowywania. Chociaż ziele kuchenne trwa w ten sposób długo, suszony szczypiorek traci smak. Dodatkowo przyprawa traci konsystencję i bardziej przypomina słomę niż świeże zioła.

Składniki i zastosowanie szczypiorku w kuchni

Szczypiorek uważany jest za zioła lecznicze. Zawiera dużo witaminy C oraz wtórnych substancji roślinnych – głównie związków siarki – a także olejki eteryczne. Aby skorzystać z cennych substancji, szczypiorek najlepiej spożywać na surowo. Szczególnie popularne jest stosowanie szczypiorku w śmietanie, maśle ziołowym i twarogu oraz dipach ziołowych. Zioło jest również dobre w naleśnikach i zupach ziemniaczanych lub sałatkach.

Powszechne choroby i szkodniki szczypiorku

Szczypiorek jest łatwy w pielęgnacji i zna tylko kilka szkodników. Dzięki zawartym w nim olejkom gorczycznym chroni się przed większością szkodników. Czasami pojawia się grzyb rdzy Puccinia allii przeciwko którym zwykłe fungicydy są mało pomocne. W większości przypadków radykalne przycinanie zaatakowanych roślin najlepiej nadaje się do powstrzymania porażenia. Kilka tygodni później roślina wyrasta zdrowo z cebulek. Rośliny z zagrzybionymi roślinami nie powinny być wyrzucane do kompostu, ale do kosza na odpady resztkowe.

Czy szczypiorek jest trujący dla psów i kotów?

Szczypiorek może być szczególnie niebezpieczny dla kotów, ponieważ łatwo jest pomylić go z trawą dla kota i dlatego jest przeżuwany. Jeśli zostanie zjedzony przez koty lub psy, nawet stosunkowo niewielkie ilości mogą wywołać objawy zatrucia, takie jak drżenie, chwiejny chód, biegunka czy wymioty. Większe ilości mogą powodować podrażnienie błony śluzowej żołądka, uszkodzenie hemoglobiny we krwi lub uszkodzenie szpiku kostnego. W ciężkich przypadkach powrót do zdrowia przebiega powoli. Dawka około 15 do 30 g na kg masy ciała zwierzęcia może być nawet śmiertelna. Jest mało prawdopodobne, aby zwierzę zjadło tak duże ilości szczypiorku. Mimo to uważaj na postacie z okazjonalnym „żarłokiem” w pobliżu Szczypiorku.

Chcesz wyhodować ogródek ziołowy do kuchni? Przeczytaj nasz artykuł na temat sadzenia i pielęgnacji zioła w doniczce.