Chrząszcz japoński: rozpoznaj i zwalczaj azjatyckiego szkodnika

Chrząszcz japoński to bardzo żarłoczny szkodnik, którego my, ludzie, przywieźliśmy z Japonii. Pokazujemy, jak rozpoznać i zwalczać chrząszcza japońskiego.

Szkodliwy wizerunek chrząszcza japońskiego (Popillia japonica) obejmuje podziemne uszkodzenia korzeni i uszkodzenia spowodowane szkieletowaniem liści i pąków. Dla wszelkiego rodzaju firm ogrodniczych, a także ogrodów prywatnych, jest to poważny szkodnik, który należy uważnie obserwować. Tutaj dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o rozpoznawaniu, walce i zgłaszaniu japońskiego chrząszcza.

Skąd pochodzi chrząszcz japoński i dlaczego stanowi to problem?

Chrząszcz japoński to gatunek chrząszcza skarabeusza (Scarabaeidae). W swoim rodzinnym kraju, Japonii, chrząszcz jest nieznacznym szkodnikiem, ponieważ wrogowie naturalni giną Populacje są stłumione, a teren na ogół ubogi dla rozwoju larwalnego odpowiedni jest.

W Stanach Zjednoczonych chrząszcz japoński został po raz pierwszy odkryty w 1916 roku w szkółce niedaleko Riverton w stanie New Jersey. Uważa się, że pochodzi z importowanej japońskiej tęczówki (Iris ensata) został wprowadzony. Nawet dzisiaj jest dystrybuowany głównie poprzez handel światowy, na przykład poprzez rośliny doniczkowe i darń. Chrząszcz z wielkim sukcesem rozprzestrzenia się obecnie na zachód. W swoim nowo podbitym zasięgu może szybko stać się poważnym szkodnikiem roślin darniowych, ozdobnych i uprawnych, zwłaszcza gdy roślinność i runo sprzyjają jego rozwojowi – stwarzają tu lepsze warunki do życia niż w pierwotnej ojczyźnie.
W lipcu 2021 został odnaleziony w Bazylei, dokąd prawdopodobnie przyjechał pociągiem towarowym. W listopadzie 2021 r. okaz został znaleziony w pułapce feromonowej na stacji towarowej we Fryburgu, z którą chrząszcz japoński podobno dotarł również do Niemiec.
Chrząszcz japoński żywi się ponad 300 gatunkami roślin z 80 rodzin roślin i może występować w dużych ilościach, co czyni go groźnym szkodnikiem kwarantannowym.

Wskazówka: Organizmy, którym należy zapobiegać przedostawaniu się na nowe obszary, są klasyfikowane jako agrofagi kwarantannowe, ponieważ mogą powodować znaczne szkody gospodarcze i ekologiczne.

Czy trzeba zgłaszać japońskie chrząszcze? Ten chrząszcz jest owadem podlegającym zgłoszeniu. Skontaktuj się ze stanową służbą ochrony roślin i schwytaj chrząszcza, aby można go było zidentyfikować. Zapisz miejsce i czas znaleziska.

Zidentyfikuj japońskie chrząszcze

Chrząszcz japoński przypomina naszego rodzimego chrząszcza ogrodowego (Phyllopertha horticola), ale można ją od niej odróżnić kilkoma wyraźnymi cechami odróżniającymi.

Na jakich roślinach można znaleźć chrząszcza japońskiego?

Chrząszcz japoński wykorzystuje wiele roślin. Ulubione rośliny to róże (różowy), Winogrona (Vitisspecyfikacja.), Lipa (Tilia spec.), jabłka (kara x domowy), jabłka ozdobne (kara spec.), wiśnie (śliwka spec.), śliwki (Prunus domowy) i inne drzewka pestkowe, brzozy (Betula spec.), wiązy (Ulmus spec.), maliny (Rubus idaeus), porzeczki (Żeberka spec.), bazylia (Ocimum basilicum), Malwy (Alcea rosea), nagietki (Calendula officinalis), Kukurydza (Zea mays), soja (Soja glicynowa) i wiele więcej.

wygląd i styl życia

Aby rozpoznać chrząszcza japońskiego, trzeba oczywiście wiedzieć, jak wygląda oraz gdzie i kiedy można go znaleźć.

Jaja japońskiego chrząszcza: Świeżo złożone jaja chrząszcza japońskiego mają długość około 1,5 mm i kształt eliptyczny, półprzezroczysty do perłowobiałego. Jaja składane są tuż pod powierzchnią gleby, pojedynczo lub w małych grupach.

Larwy japońskiego chrząszcza: Larwy japońskiego chrząszcza żywią się drobnymi korzeniami i innym materiałem organicznym. Larwy przechodzą przez trzy stadia rozwojowe i stale rosną do 32 mm długości. Są to białe pędraki w kształcie litery C z żółtobrązową głową, typowe dla chrząszczy skarabeusza. Mają trzy segmenty piersiowe i dziesięć segmentów brzusznych bez nóg. Można je odróżnić od innych pędraków po rzędach kolców w kształcie litery V na ostatnim odcinku brzucha.

Japońskie poczwarki chrząszcza:Mają około 14 mm długości, 7 mm szerokości i przypominają dorosłego chrząszcza, ale początkowo są bezbarwne, następnie kremowe, a na końcu zabarwione jak osobniki dorosłe.

Imago japońskiego chrząszcza: Imago, czyli dorosłe zwierzęta, pojawiają się między majem a czerwcem. Dorosły chrząszcz mierzy 12 cm długości i około 7,5 cm szerokości, ma opalizującą miedzianą elytrę oraz metaliczną zieloną klatkę piersiową i głowę. Po bokach brzucha znajduje się pięć kępek siwych włosów. Chrząszcz japoński jest szczególnie często spotykany na niektórych roślinach żywicielskich: Należą do nich klon (acer spec.), kasztanowiec (esculus spec.), brzoza (Betula spec.), orzech laskowy (Corylus avellana), orzech (juglanów spec.), jabłonie (kara spec.), róże (różowy) i wiąz (Ulmus spec.). Chrząszcza japońskiego można rozpoznać po specjalnym zachowaniu alarmowym: gdy jest zagrożony, rozkłada parę nóg z boku ciała.

Chrząszcz japoński: ryzyko pomyłki
Istnieje ryzyko pomylenia z chrząszczem ogrodowym (Phyllopertha horticola), chrząszcz lipcowy (anomala dubia), dla niewprawnych oczu może również z różą owsianką (Cetoniinae), chrząszcz czerwcowy (Amfimallon solstitiale) i polowy chrabąszcz (melolontha melolontha). Szczególnie pędraki można łatwo pomylić.

Styl życia japońskiego chrząszcza:

Chrząszcz japoński tworzy jedno pokolenie rocznie. Dorosłe samce używają japoniluru wabiącego płeć, aby zwabić samice. Po kryciu składają od 40 do 60 jaj. Larwy wylęgają się maksymalnie po dwóch tygodniach, po czym jesienią rozwój przechodzi do trzeciego stadium larwalnego. Pędrze żywią się korzeniami roślin. Chrząszcz japoński zimuje jako larwa na głębokości od 25 do 30 cm. Przepoczwarza się na wiosnę i od połowy maja wykluwa się z ziemi jako nowy chrząszcz.

obraz uszkodzenia

Zwykle najpierw widzisz uszkodzenia, a tym samym napotykasz chrząszcze. Powinieneś przyjrzeć się bliżej poniższym obserwacjom.

Szkodliwość japońskich pędraków chrząszczy:
Larwy chrząszcza japońskiego uszkadzają korzenie traw gazonowych i roślin ogrodowych. Może to powodować powstawanie brązowych plam martwej lub obumierającej trawy na trawniku. Osłabione korzenie ułatwiają wyrywanie trawnika jak luźnego dywanu. Jednak wiele innych larw owadów również powoduje te same uszkodzenia, więc w razie wątpliwości trzeba wykopać larwy i zbadać je pod kątem typowej linii włosów.

Szkodliwość chrząszcza japońskiego:
Z kolei dorosłe zwierzęta żywią się liśćmi, kwiatami i owocami wielu różnych roślin. Chrząszcze japońskie szkieletują liście, żywiąc się tkanką między nerwami liści, nadając im koronkowy wygląd. Ale inne rodzaje owadów również mogą pozostawić takie uszkodzenia, więc musisz zidentyfikować błąd po jego wyglądzie. Chrząszcze japońskie zwykle nie są daleko od uszkodzonych liści, dlatego uważnie obejrzyj roślinę. Miej oko na glebę poniżej: w razie poruszenia chrząszcze mogą odruchowo odłączyć się od rośliny. Następnie należy sprawdzić, czy mają typowe białe plamki na boku brzucha i wykazują zachowanie alarmowe. Przy okazji: Z reguły chrząszcz japoński zaczyna żywić się szkieletem na wierzchołkach gałęzi i roślin - więc nie chowa się szczególnie dobrze.

Walcz z japońskimi chrząszczami

Jeśli chcesz walczyć z japońskim chrząszczem, istnieje kilka prostych sposobów na ochronę swoich roślin przed wygłodniałym chrząszczem.

• Krok 1 powinien zawsze polegać na złapaniu chrząszcza i zgłoszeniu go do odpowiedzialnej służby ochrony roślin.
• Pułapki na wabiki z feromonem Japanilure nie są jeszcze dostępne w 2021 roku, ale mogą znaleźć się w ofercie wyspecjalizowanych sprzedawców, jeśli staną się bardziej rozpowszechnione. Służą do identyfikacji chrząszczy i ich redukcji, jeśli występują w dużej liczbie.
• Istnieją już próby wykorzystania różnych bakterii, grzybów i nicieni przeciwko pędrakom w glebie. Jedną z możliwości jest na przykład użycie naszego Plantura Bio-HB-Nematodes przeciwko wołkowi winorośli i pędrakom. Są skutecznym, biologicznym środkiem ochrony roślin, a użyte nicienie nie niszczą gleby ani roślin. Zastosuj nasze nicienie HB jesienią pod zaatakowanymi roślinami lub na trawniku, przestrzegając wymaganej minimalnej temperatury gleby.

• Zbieranie chrząszczy: Jeśli imago pojawią się między majem a czerwcem, można je zebrać. Chrząszcze japońskie żyją przez 6-8 tygodni, dlatego ważne jest, aby kontynuować kontrolę, dopóki ich liczebność nie spadnie. Ponieważ chrząszcze lubią spadać na ziemię, gdy są zagrożone, możesz rozłożyć plandekę pod dotknięte rośliny.
• W 2021 roku żadne pestycydy przeciwko japońskiemu chrząszczowi nie zostały jeszcze zatwierdzone w Niemczech, ponieważ szkodnik jest wciąż zbyt młody. W przyszłości możliwe będzie jednak stosowanie preparatów z miodli indyjskiej, które są skuteczne również przeciwko pokrewnym chrząszczom, takim jak chrząszcz majowy i chrząszcz czerwcowy. Jednak w profesjonalnym ogrodnictwie tzw. zezwolenia awaryjne prawdopodobnie nadejdą wcześniej ze względu na spodziewane straty ekonomiczne.

Zapobiegaj inwazji

Skuteczna profilaktyka jest lepsza niż walka z nią. Co możesz zrobić, jeśli japoński chrząszcz rozprzestrzeni się w Twojej okolicy:

• Wiadomo, że pędraki chrząszcza japońskiego żyją w ogrodzie to przypowierzchniowa uprawa gleby ma sens jesienią, ponieważ są transportowane na powierzchnię i mogą być zjadane przez ptaki ogrodowe będzie.
• Jeśli chrząszcze japońskie latają i łączą się w pary między majem a lipcem, należy unikać nadmiernego podlewania ogrodu, ponieważ wilgotna gleba jest bardziej atrakcyjna do składania jaj.
• Promowanie bioróżnorodności, zwłaszcza wśród ptaków. A ogród przyjazny ptakom będzie miał mniej problemów z japońskim chrząszczem.

• Chroń swoje rośliny drobną siatką, którą umieszczasz na swoich uprawach.
• Wybierając nowe rośliny do swojego ogrodu, weź pod uwagę te, które są mniej interesujące dla chrząszcza japońskiego. Należą do nich bukszpan (pudełkowaty spec.), Powojnik (powojnik spec.), chryzantemy (chryzantema spec.), wiele drzew iglastych, liliowce (Hemerocallis spec.), dźwigowy rachunek (pelargonia spec.), miłorząb (Ginkgo bioloba), liliowy japoński (Syringa reticulata), forsycja (Forsythispecyfikacja), liliowy (Syringa spec.), magnolie (magnolia spec.), klon czerwony i srebrny (Acer rubrum, Acer saccharinum), dęby (Quercus spec.), topole białe (Populus alba), buk europejski (Fagus sylvatica) i rododendron (rododendron spec.).

Larwa chrząszcza japońskiego jest typowym larwem i może wyrządzić wiele szkód. W naszym specjalnym artykule dowiesz się jak skutecznie walczyć z pędrakami na trawniku być w stanie.