Buraki trybulowe: Uprawa i pielęgnacja starego warzywa

Trybula burak jest rodzimym, ale prawie zapomnianym typem warzyw. Przedstawiamy aromatyczną bulwę i podpowiadamy, jak uprawiać trybulę burakową.

Mało znanym warzywem korzeniowym jest trybula (Chaerophyllum bulbosum), który przygotowywany jest jako przysmak ze względu na swoją rzadkość i bardzo wyjątkowy smak. W tym artykule dowiesz się wszystkiego o trybule i jej uprawie we własnym ogrodzie.

Burak trybulowy: pochodzenie i właściwości

Trybula burak to prawie zapomniane dziś warzywo, znane również pod nazwami trybula bulwiasta, marchewka serwetkowa lub bulwiasty cielęcy. W języku angielskim znane są jako trybula rzepakowa, we Francji jako cerfeuil tubereux. Pierwsza pisemna wzmianka o trybulach bulwiastych pochodzi z 1601 roku. W tym czasie był już oferowany na wiedeńskich targach warzywnych. Trybula należy do baldaszkowatych (

Apiaceae), właśnie tak pasternak (Pastinaca sativa) i marchewka (Daucus carota). Pochodzi z Europy Środkowej, ale jest też trybula syberyjska o żółtej skórze. Dzika trybula występuje również porozrzucana na wilgotnych łąkach w Niemczech i Austrii. Nasza lokalna trybula roślinna ma do dziesięciu centymetrów długie, tępe i pogrubione korzenie, które są jasnobrązowe na zewnątrz i białawo-żółte w środku. Liście są delikatnie pierzaste i mocno przypominają liście marchwi. Smak surowej trybuli jest podobny do pasternaku, chrupiący i soczysty. Ale dopiero po ugotowaniu rozwija swój niepowtarzalny, mocny smak kasztanów, co sprawia, że ​​serca zakochanych biją szybciej.

Rozwijaj trybulę

Burak trybula nie jest łatwy w uprawie, dlatego nie jest uprawiany komercyjnie. Zachował się w zbiorowiskach uprawnych iw ogrodach przydomowych jako warzywo hobbystyczne. Trybula burak jest kiełkującym mrozem, co oznacza, że ​​wysiewa się ją jesienią i dzięki mroźnej zimie kiełkuje następnej wiosny. Między sierpniem a październikiem nasiona wysiewa się bezpośrednio do grządki, z rozstawem rzędów co 20 centymetrów. Niestety zdolność kiełkowania często nie jest szczególnie wysoka, dlatego lepiej siać gęściej niż np. marchew.

Opieka nad trybulą

Pielęgnacja trybuli jest taka sama jak w przypadku pasternaku, marchwi i innych. Wiosną gleba musi być w trakcie i po zawsze dobrze zaopatrzony w wodę przed kiełkowaniem, ponieważ rzepa nie znosi suszy i inaczej się rozwija ledwo. Po wykiełkowaniu wiosną sadzonki są rozdzielane na 3 do 5 centymetrów. Grube korzenie średnio żywicznego buraka trybuli pobierają z gleby głównie azot i potas. Nawożenie głównie organicznym nawozem długoterminowym, takim jak nasz Organiczny nawóz pomidorowy Plantura, uzupełnia zaopatrzenie gleby w składniki odżywcze i chroni życie glebowe. Granulki na bazie roślin są delikatnie wprowadzane do gleby wokół uprawy i utrzymywane w stanie wilgotnym. Zawarte składniki odżywcze są następnie uwalniane równomiernie przez okres dwóch miesięcy i zaopatrują bulwiastą głowę cielęcia we wszystkie niezbędne minerały. Niestety trybula nie jest zbyt konkurencyjna w stosunku do innych roślin i dlatego musi być regularnie oczyszczana z chwastów.

Rozmnażanie się wola bulwiastego cieląt

Chcąc samodzielnie rozmnażać trybulę burakową, roślinę należy zimować dwukrotnie: raz jako nasionko w ziemi, a rok później jako korzeń. Ponieważ jak większość baldaszków jest to roślina dwuletnia, która zgodnie ze swoją nazwą kwitnie dopiero w drugim roku życia, wydaje nasiona i w końcu obumiera. Wiosną dwuletnie buraki trybuli szybko rozwijają wydłużone pędy kwiatowe, na których szczycie znajduje się baldaszek, oczekujący na chętne zapylacze. Do rozmnażania niezbędne jest umieszczenie obok siebie kilku kwitnących buraków trybuli, aby później zebrać wiele nasion. Teraz brązowe, lekko zakrzywione nasiona są gotowe do zbioru późnym latem. W tym celu najlepiej odciąć cały baldach i pozostawić do wyschnięcia, aż nasiona będą mogły być łatwo oderwane. Najlepiej zasiać ponownie natychmiast po zbiorze nasion, ponieważ nasiona trybuli szybko tracą zdolność kiełkowania i wkrótce powinny ponownie znaleźć się pod ziemią. Jeśli nasiona są bardzo dobrze wysuszone, zdolność kiełkowania można przedłużyć poprzez zamrożenie.

Zbiór i wykorzystanie buraków trybulowych

Rzepa jest zbierana w lipcu, gdy tylko liście całkowicie pożółkną. Można też pozostawić korzenie w ziemi do jesieni, ale myszy również uwielbiają niepowtarzalny smak buraków trybulowych i chętnie i obficie je zjedzą. W piwnicy zebraną rzepę bez liści zawija się w mokry piasek i przechowuje przez około dwa miesiące. Tylko w ten sposób burak trybula osiąga swój pełny aromatyczny smak. Bulwiasta głowa cielęcia jest idealna do obierania na zupy i mieszana z ziemniakami na smaczne puree. Delikatny aromat kasztanów bardzo dobrze rozwija się również w risotto i zapiekankach.

Czy też co roku zadajesz sobie pytanie, gdzie jaki rodzaj warzyw powinien znaleźć swoje miejsce w ogrodzie i kto dobrze dogaduje się z którym sąsiadem w którym miejscu? A Plan uprawy warzyw może pomóc w odpowiedzi na wszystkie te pytania. Pokażemy Ci, jak to zrobić bez żadnych problemów.