Najpiękniejsze odmiany i gatunki maku na pierwszy rzut oka

Wśród maków są różne gatunki o bardzo różnych formach życia i kolorach kwiatów. Przedstawiamy Państwu najpiękniejsze gatunki i odmiany maku do ogrodu.

Gatunki maku z rodzaju Papaver należą do rodziny maków (Papaveraceae) i są krwawiące serce (Lamprocapnos spectabilis), Corydalis (Corydalis) i glistnika (Chelidonium majus) daleko spokrewniony. Tworzą głęboki korzeń palowy, który umożliwia im wciąganie wilgoci z głębokich warstw gleby. Liście pierzaste mogą być nagie lub bardzo owłosione. Trujący, mleczny sok, który ucieka, gdy łamie się łodyga lub liść, jest typowy dla rodziny maków. Może być koloru białego, pomarańczowego lub czerwonego.

Maki tworzą miseczkowaty kwiat z zazwyczaj 4 płatkami i centralnym jajnikiem otoczonym licznymi pręcikami. Poniżej płatków znajdują się dwa działki, które zamykają pączek kwiatu, zanim kwiat się otworzy. Po zapyleniu w torebkach powstają niezliczone maleńkie nasiona, które po osiągnięciu dojrzałości otwierają się i rozsiewają nasiona.

Odmiany i gatunki maku: ile jest ich?

Gatunki maku występują głównie w umiarkowanych szerokościach geograficznych do granicy subtropików na półkuli północnej. Zostanie dodanych ponad 50 stylów Papaver liczone, ale tylko kilka z nich jest szeroko rozpowszechnionych w naszych ogrodach i na polach jako rośliny ozdobne i użytkowe. Maki generalnie najlepiej radzą sobie na przepuszczalnej, raczej ubogiej, suchej lub umiarkowanie wilgotnej glebie na pełnym słońcu.

Najpiękniejsze gatunki i odmiany maku w skrócie

Wśród różnych rodzajów i odmian maków do wyboru jest szeroka gama kolorów kwiatów, wysokości wzrostu i długości życia. Maki prezentują się jako jednoroczne, dwuletnie lub byliny, dorastając od 10 do 150 cm i w szerokiej gamie kolorów. Doskonale nadają się jako kwiaty cięte, strąki nasienne jako dekoracja suszonych bukietów lub do produkcji nasion. Dostarczamy maki domowe oraz najpopularniejsze rodzaje i Papaver- Odmiany do sadzenia w ogrodzie.

Wskazówka: Mak kalifornijski (Eschscholzia californica), zwany także złotym makiem, oraz tybetański pseudomak (Meconopsis) nie należą do rodzaju Papaver, ale mimo wszystko są to rośliny maku, a zatem gatunki pokrewne.

Mak alpejski (Papaver alpinum)

Maki alpejskie rozwijają się na wapiennych rumowiskach w pełnym słońcu i dlatego są niezwykle odporne na pogodę i suszę. Występuje w całych Alpach do ponad 2000 m n.p.m. Mak alpejski jest gatunkiem wieloletnim o wysokości od 5 do 20 cm. Tworzy podstawową, mocną rozetę liści i bezlistnych szypułek kwiatowych. Okres kwitnienia rozpoczyna się od lipca do sierpnia. Kwiaty białe do żółtych, poczwórne i wielkości około 5 cm. Mak alpejski można dobrze sadzić w alpinarium lub alpinarium, gdzie rozmnaża się przez samosiew.

Mak leczniczy (Papaver bracteatum)

Mak leczniczy, znany również jako mak ormiański, jest uprawiany głównie jako roślina lecznicza na Kaukazie i można go znaleźć na wysokości do 2000 m n.p.m. Jest wieloletnia i może osiągnąć wysokość około 120 cm. Jego ciemnoczerwone, szerokie płatki są zabarwione na czarno u podstawy, podobnie jak pręciki. Posiada szczególnie wysoką zawartość tebainy, która wykorzystywana jest do produkcji środków przeciwbólowych. Jednak uprawa jest również dozwolona poza zastosowaniami farmaceutycznymi. Na przykład mak leczniczy łączono z makiem orientalnym (Papaver orientale) został skrzyżowany i jest używany na całym świecie jako roślina ozdobna. Okres kwitnienia trwa od maja do lipca.

Mak islandzki (Papaver nudicaule)

Mak islandzki, znany również jako mak bez łodygi, jest jednym z odpornych na zimno gatunków maku, który występuje w subarktycznych regionach Ameryki i Azji, ale także na Islandii. Mak islandzki jest rośliną wieloletnią, ale krótkowieczną. Większość roślin ma zaledwie 2 lata, ale obficie sieje, dzięki czemu w ogrodzie jest spory zapas maku. Dość mały gatunek osiąga wysokość od 10 do 60 cm i dobrze rozwija się w pełnym słońcu na przepuszczalnych, chudych i ubogich glebach. Bezlistna, czyli „naga” łodyga kwiatowa jest typowa dla gatunku i determinuje nazwę botaniczną. W naszych szerokościach geograficznych kwiaty w kształcie kielicha pojawiają się od maja do września, mogą być zabarwione na czerwono, pomarańczowo, żółto lub biało. Podobnie jak w przypadku wielu gatunków i odmian maku, na rynku oferowane są zwykle mieszanki dające różne kolory kwiatów. Poniżej przedstawiamy kilka odmian i mieszanek:

• „Bąbelki szampana F1 białe”: Mak islandzki w kolorze białym z jasnożółtym środkiem osiąga wysokość do 40 cm.
• 'Krasnal ogrodowy': Karłowaty mak islandzki 'Gartenzwerg' jest prawdopodobnie jedną z najwolniej rosnących odmian maku, ponieważ osiąga maksymalną wysokość 10 - 20 cm. W zestawie odcienie żółtego, białego i pomarańczowego.

• „pastelowa mieszanka”: Ta mieszanka odmian o wysokości wzrostu od 30 do 60 cm ma płatki w różnych pastelowych odcieniach. Okres kwitnienia trwa od lipca do września.
• „Wiosenna gorączka czerwona”: Czerwono-pomarańczowe płatki tej odmiany maku są lekko pofalowane na brzegach i mają centralne, jasnożółte plamki. Odmiana kwitnie od maja do sierpnia i osiąga wysokość ok. 30 - 50 cm.

Mak kukurydziany (papaver rhoeas)

Roczny mak kukurydziany znany jest również jako mak jedwabisty dzięki papierowym, cienkim płatkom. Jest dziką rośliną pochodzącą z naszej strefy klimatu umiarkowanego, która szczególnie lubi rosnąć na polach zbożowych wraz z chaber (Centaurea segetum) pojawia się i daje wrażenie lata i długich, słonecznych dni. Delikatne rośliny mają delikatne, pierzaste liście i osiągają wysokość od 40 do 70 cm. Maki kukurydziane kwitną między majem a lipcem, kwiaty są zwykle otwarte tylko przez jeden dzień, po czym zrzucają płatki. Po zapyleniu pojawiają się małe, owalne strąki nasienne, z których każdy zawiera tysiące szaroniebieskich nasion. Rośliny obumierają, gdy nasiona dojrzewają, rozrzucają nasiona, a w następnym roku kiełkują nowe rośliny maku.

Oprócz dzikiej formy o czerwonych kwiatach, w przypadku maku kukurydzianego można teraz odkryć wiele różnych kolorów kwiatów - takich jak różowy, czysto biały lub szaro-fioletowy, jak w przypadku odmiany 'Amazing Grey'. Wśród różnych odmian maku można znaleźć pojedyncze i półpełne kwiaty maku, takie jak odmiana 'Shirley Double'. Możesz przeczytać duży wybór odmian i wszystko, co musisz wiedzieć o tym delikatnym gatunku maku w naszym portrecie roślin o MAK.

Wskazówka: Oprócz maku kukurydzianego, czysto czerwony kwitnący mak piaskowy (Papaver argemon) i mak pomarańczowy (Papaver dubium) od dawna pochodzi z Niemiec i występuje dziko na słonecznych, przepuszczalnych miejscach.

Mak biedronkowy (Papaver commutatum)

Mak biedronkowy rozwija się jak mak kukurydziany i osiąga wysokość od około 10 do 50 cm. Od maja do czerwca tworzy kwiaty na cienkich, owłosionych, ale bezlistnych pędach. Są one jednak koloru ciemnoczerwonego i mają duże, czarne plamki u podstawy płatka. Stąd niemiecka nazwa Papaver przemienny. Odmiana 'Ladybird' tworzy szczególnie efektowne kwiaty i osiąga wysokość do 30 cm.

Mak lekarski (Papaver somniferum)

Roczny mak lekarski cieszy się niechlubną opinią wśród maków. Istnieje jednak wiele odmian, które mają niską zawartość aktywnych alkaloidów i są uprawiane jako rośliny ozdobne lub do pozyskiwania nasion maku na olej makowy i jako składnik do pieczenia. Zwłaszcza w Austrii mak lekarski jest uprawiany na dużych powierzchniach, ale wspaniale rozwija się również w ogrodzie i oferuje jadalne nasiona maku i atrakcyjne kwiaty. Okres kwitnienia przypada na okres od maja do czerwca. Mak lekarski osiąga wysokość od 60 do 150 cm, tworzy dość duże kwiaty, a później bulwiaste, raczej okrągłe torebki nasienne. Najpiękniejsze odmiany maku lekarskiego to:

• 'Niebieski księżyc': Odmiana makowa o dużych, różowo-białych kwiatach z ciemnymi plamami, ma duże główki nasienne z ciemnoniebieskimi jadalnymi nasionami. Osiąga wysokość wzrostu 80 - 120 cm.
• „Flaga Danii”: Jest to uderzająca odmiana maku z frędzlami w jasnoczerwonych płatkach i dużymi, białymi plamami przy podstawie. Może rosnąć od 60 do 90 cm wysokości.

• Flamandzki antyczny: Odmiana podwójnego maku o wielobarwnych biało-różowych płatkach dobrze pasuje do ogrodów vintage i dorasta do około 100 cm wysokości.
• "szary mak": Klasyczna odmiana maku z Austrii do produkcji nasiennej. Jest więc bardzo stabilny, wydajny, ma orzechowy smak i tworzy duże kłosy nasienne o wysokości do 100 cm. Kwiaty są białe z różowymi plamkami.

Wskazówka: Również rodzaj maku Papaver canescens określany jest mianem maku szarego, ale nie jest to odmiana rodzima ani posadzony w naszym ogrodzie, ale dziki mak o żółtych kwiatach z Azji Środkowej i Syberii.

• „Kura i kurczaki”: Odmiana makowa pokazuje najbardziej niezwykłe główki nasienne, ponieważ bulwiasta torebka otoczona jest licznymi mini torebkami, jak kura przy jej pisklętach. Sam kwiat jest truskawkowoczerwony z fioletowymi podstawowymi plamami.
• „Winogrona Laurena”: Ten prosty mak o głębokim, jagodowym kolorze z bordowymi plamkami u podstawy i prawie białymi pręcikami. To sprawia, że ​​jest to jedna z najbardziej kontrastujących nowszych odmian maku z jadalnymi nasionami i wysokością wzrostu od 60 do 100 cm.
• „Czarna piwonia”: Znana również jako „Schwarzer Paeonienmohn” jest odmianą maku o głębokim winno-czerwonym kolorze z prawie całkowicie podwójnymi kwiatami piwonie (Paeonia) przypomnienie sobie czegoś. Wariant ma około 70 - 90 cm wysokości.
• „biały mak”: Niezwykła odmiana maku do pieczenia z kremowo-białymi nasionami jest szczególnie znana i popularna w regionie arabskim. Kwiaty maku o wysokości do 150 cm są białe z fioletowymi plamkami u podstawy.

Mak hiszpański (Papaver rupifragum)

Mak hiszpański jest rośliną wieloletnią, ale krótkowieczną i lubi samodzielnie siać w ogrodzie, podobnie jak wiele innych gatunków maku. Od czerwca do września tworzy rośliny i kwiaty o wysokości od 30 do 60 cm. Mak hiszpański ma jaskrawo pomarańczowoczerwone kwiaty, a później charakterystyczne, wydłużone owoce otoczkowe, które wyraźnie odróżniają go od innych gatunków. Preferuje suche, nasłonecznione stanowiska i jest odporna na temperatury poniżej -20 °C. Najbardziej znaną odmianą jest terakota „Flore Pleno”.

Mak turecki (Papaver orientale)

Mak orientalny lub turecki to wieloletni krzew o wysokości od 70 do 100 cm. Rośnie jak kępy, po kwitnieniu całkowicie znika i dopiero jesienią tworzy świeże liście. Kwiaty w kształcie miseczek, do 18 cm średnicy, pojawiają się między majem a czerwcem. Mak orientalny pochodzi z Armenii, regionu Kaukazu i Iranu. Preferuje gleby suche do świeżej, przepuszczalnej, lekkiej do ciężkiej w pełnym słońcu.

• „Piękno Livermere”: Silna odmiana o wysokości do 100 cm przekonuje głębokimi czerwonymi kwiatami i czarnymi plamami podstawy. Mak turecki „Beauty of Livermere” może być rozmnażany zgodnie z typem poprzez jego nasiona.
• 'Pełnia księżyca': Silna odmiana maku 'Harvest Moon' tworzy jasnopomarańczowe kwiaty na roślinach o wysokości 70 - 80 cm. Rośnie rozłożysta i może być tak szeroka, jak wysoka.

• „Marlena”: Odmiana maku 'Marlene' rozwija raczej małe, bordowoczerwone kwiaty i osiąga wysokość około 70 cm.
• „Śliwka Patty”: Odmiana ta tworzy rośliny do 70 cm wysokości i efektowne, fioletowe kwiaty. Orientalny mak „Patty's Plum” pochodzi z Anglii i został wyselekcjonowany w latach 90. XX wieku.

• „Różowa doskonałość”: Odmiana o wysokości 40 - 80 cm błyszczy dużymi, różowymi płatkami z falistym brzegiem i czarnymi plamkami podstawy. Odmiana makowa, nadająca się również do doniczek, kwitnie od maja do lipca.
• „Księżniczka Wiktoria Luiza”: Mak turecki 'Princess Victoria Louise' produkuje łososioworóżowe kwiaty z czarnymi plamkami. Popularna odmiana osiąga wysokość 50 - 80 cm.
• 'Królewski ślub': Mak turecki „Royal Wedding” wnosi do ogrodu czysty biały kolor kwiatów. Kwiaty mogą dorastać do 20 cm i mieć fioletową plamkę u podstawy.

Mak karłowaty (Papaver miyabeanum)

Tworzący poduszkę, pokrywający ziemię mak to Papaver miyabeanum. Przeciętnie osiąga jedynie wysokość od 10 do 15 cm i szerokość około 20 cm. Gatunek mrozoodporny i półzimozielony. Kwiaty w kształcie miseczek, jasnocytrynowożółte, rozwijają się od maja do czerwca. Optymalnym miejscem dla maku karłowego, zwanego również makiem kurylskim, jest nasłonecznienie na dobrze przepuszczalnej, świeżej lub suchej glebie, na przykład na rabatach stepowych lub skalnych. Najbardziej znaną odmianą jest „Pacino”.

Maki dostarczają głównie pyłku i dlatego są bardzo popularne wśród wielu zapylaczy, a zwłaszcza trzmieli. Dalej rośliny przyjazne trzmielom przedstawiamy Państwu w naszym specjalnym artykule.