Dla wielu szukanie, otwieranie i jedzenie orzechów bukowych jest częścią spaceru po lesie, podobnie jak szelest liści i gra światła i cienia. Jednak wielokrotnie podkreśla się również, że nasiona buka zwyczajnego są trujące. Wszystkim, którzy lubią cieszyć się orzechowym aromatem orzechów bukowych, słusznie nasuwa się pytanie, czy w przyszłości należy trzymać z daleka ręce. Poniżej wyjaśniamy, jak toksyczny jest orzech bukowy i co należy wziąć pod uwagę podczas jego spożywania.
Toksyczny czy nie?
Na pytanie, czy orzeszki bukowe są wątpliwe, należy jednoznacznie odpowiedzieć „tak i nie”. Rzeczywiście, orzeszki bukowe są przede wszystkim bogate w zawartość Kwas szczawiowy. Ta substancja, która znajduje się również w różnych innych uprawach, początkowo nie jest krytyczna, ale może się zmienić, jeśli jest nadmierna
Spożycie lub zaburzenie równowagi szczawianu w ludzkim ciele szybko odkłada się w nerkach. Tam może to prowadzić do następujących skarg:- Żwir nerkowy
- Kamienie nerkowe
- Inne choroby nerek, w tym zaburzenia czynności nerek
Ponadto surowe orzechy bukowe zawierają inne substancje, które prowadzą do ich oficjalnej klasyfikacji jako lekko toksyczne:
Alkaloidy
Alkaloidy zawierają wiele różnych substancji, z których każda może mieć swoje własne działanie. Łączy je jednak to, że wpływają na organizm człowieka i tym samym przyczyniają się do wystąpienia opisanych poniżej objawów Fagina.
Trimetyloamina
Substancja ta jest oparta na łacińskiej nazwie buka „Fagus” znany również jako Fagin. W dawkach takich jak te z intensywnym
Może wystąpić spożycie orzeszków bukowych, możliwe konsekwencje to:- Podrażnienie oka
- Uszkodzenie narządów oddechowych w postaci kaszlu i podrażnienia gardła i gardła
- mdłości
- Wymiociny
Jaka ilość jest trująca?
Jak zawsze obowiązuje tu również popularne powiedzenie „Dawka czyni truciznę”. Jeśli podczas spaceru po lesie zjada się tu i ówdzie pojedyncze buki, efektów z pewnością nie ma się czego obawiać. Nawet z dziećmi nie ma tu prawie żadnego niebezpieczeństwa. Dopiero gdy orzeszki bukowe są specjalnie zbierane i spożywane w dużych ilościach, należy świadomie zwracać uwagę na możliwe objawy i w razie potrzeby powstrzymać się od dalszego spożywania.
Możliwe środki zaradcze
Ogromną zaletą toksyn zawartych w orzeszkach bukowych jest to, że są one rozkładane pod wpływem ciepła lub przekształcane w substancje niekrytyczne. Dotyczy to kwasu szczawiowego, a także fagina i różnych alkaloidów. Nawet jeśli rzadko wpadasz w zakłopotanie związane z gotowaniem orzeszków bukowych, ich pieczenie może Orzechowe jądra mogą być realną alternatywą, aby wyeliminować toksyny i jednocześnie dodać smaku zintensyfikować:
- Utrzymuj niską temperaturę prażenia, ponieważ zawarte w nim oleje mają od ok. 2 godz. Spal 70 stopni Celsjusza i stań się gorzki
- Zaplanuj czas pieczenia tak, aby całe nasiona były stale podgrzewane do co najmniej 50 stopni Celsjusza, w przeciwnym razie toksyny nie zostaną rozłożone
- Ze względu na mały rozmiar ziaren należy zwracać na nie uwagę podczas procesu prażenia, aby uniknąć przypalenia
- Ze względu na wysoką zawartość oleju w ziarnach nie jest wymagany oddzielny dodatek oleju lub tłuszczu
Informacje: W czasach głodu po II wojnie światowej powszechną praktyką było zbieranie orzeszków bukowych i parzenie ich jako substytut kawy. Prażenie zostało specjalnie zastosowane, aby z jednej strony uzyskać kawowy aromat, ale jednocześnie wyeliminować toksyny.
Kiedy orzeszki bukowe są rzeczywiście trujące
Jest szczególny przypadek, w którym buk wydaje się być czymś więcej niż tylko lekko trującym. Ponieważ orzeszki bukowe spadają z drzewa, gdy są dojrzałe i dlatego zwykle są zbierane z ziemi, ryzyko zarażenia pleśnią jest stosunkowo wysokie. Oczywista inwazja jest raczej bezkrytyczna. Może to być problematyczne, jeśli pleśń jest już obecna, ale nie można jej jeszcze rozpoznać. Jeśli orzeszki bukowe są spożywane w dużych ilościach na tym etapie porażenia, szczególnie osoby starsze i dzieci mogą poważnie ucierpieć z powodu toksyn pleśniowych.