30 wskazówek dotyczących układania i fugowania paneli wielokątnych

Co może być bardziej stylowego niż taras lub wjazd do garażu z płyt z kamienia naturalnego? Przede wszystkim nieregularnie ukształtowane płyty z porfiru, granitu lub wapienia tworzą cudownie naturalną atmosferę. Podczas układania tych wielokątnych paneli należy jednak przestrzegać jednego lub drugiego. Dzięki naszym wskazówkom nawet niedoświadczeni majsterkowicze mogą z łatwością układać panele o nieregularnych kształtach przy odrobinie wprawy.

Właściwy materiał

W zależności od tego, gdzie chcesz ułożyć panele wielokątne, musisz zwrócić uwagę na odpowiedni materiał. Na zewnątrz kamień musi być mrozoodporny.

• Piaskowiec: stosunkowo odporny na ścieranie i mróz, ale jest atakowany przez sól drogową
• Kwarcyt: odporny na mróz i ścieranie
• Granit: odporny na mróz i sól drogową, odporny na ścieranie
• Wapień: mniej odporny na ścieranie, wrażliwy na kwasy i sole (warunkowo nadaje się do użytku na zewnątrz)
• Porfir: bardzo odporny, idealny na wjazdy do garaży i tarasy
• Marmur: nie jest mrozoodporny, dlatego nie nadaje się do układania na zewnątrz

podbudowa

Przed ułożeniem paneli wielokątnych należy wykonać odpowiednią podkonstrukcję. W przypadku większych powierzchni, takich jak tarasy czy wjazdy do garaży, płyt wielokątnych nie należy układać na podłożu żwirowym lub grysowym. Powierzchnia kamienia naturalnego w ogrodzie wymaga podłoża odpornego na warunki atmosferyczne. Jeżeli nawierzchnia ma być przejeżdżana przez samochód, musi być szczególnie stabilna. Istnieją różne opcje podkonstrukcji. To, który wariant wybrać, zależy przede wszystkim od podłoża i obciążenia, jakim poddawana jest nawierzchnia:

• Warstwa żwiru i piasku plus płyta betonowa (najbardziej stabilne rozwiązanie)
• Mieszanka mineralna lub KFT (kombinowana mrozoodporna warstwa podkładowa), uziarnienie 0 – 32 mm
• Podłoże żwirowe lub żwirowe (tylko dla mniejszych obszarów i czystych chodników)

Pod fundament wykopuje się grunt na odpowiednią głębokość, a następnie zasypuje warstwą żwiru i piasku lub betonu mineralnego. Podłoże żwirowe należy zagęścić płytą wibracyjną, aby nie powstały ubytki. Następnie na żwirowe podłoże wylewana jest dodatkowa płyta betonowa o grubości 15 centymetrów. Po dokładnym wyschnięciu betonu można przystąpić do układania płyt. Alternatywnie jako podkonstrukcję można wypełnić beton mineralny (KFT). Po zagęszczeniu warstwa powinna mieć co najmniej 20 centymetrów wysokości. Dodatkowa warstwa betonu nie jest w tym przypadku konieczna.

Wskazówki dotyczące podkonstrukcji

1. Dla bezpieczeństwa podłoże, a tym samym wykop, powinno sięgać do głębokości przemarzania. Informacje na temat głębokości mrozu w Twojej dzielnicy mieszkalnej można uzyskać w lokalnym urzędzie budowlanym.
2. Podczas układania paneli wielokątnych ważne jest, aby podkonstrukcja miała nachylenie około 1,5 do 2% umieszcza się z dala od zabudowań, aby woda nie prowadziła do domu lub garażu staje się.
3. Aby podkonstrukcja była stabilna, należy zawsze usuwać glebę. Wykop jest konieczny także wtedy, gdy ścieżka lub taras posadowione są wyżej niż poziom gruntu.
4. W praktyce warstwa KFT sprawdziła się na tarasach i chodnikach. Mieszanka mineralna jest łatwa do zagęszczenia, bardzo mrozoodporna i ma dobrą nośność. Warstwa 20 nadaje się już do okazjonalnej jazdy samochodem. W przypadku cięższych ładunków zalecana jest warstwa cokołu o grubości 30 cm.
5. Najbardziej stabilne i trwałe podłoże tworzysz na fundamencie złoża żwiru i płyty betonowej.
6. Zaleca się pomalowanie płyty betonowej podkładem przed jej ułożeniem. Po wyschnięciu podkładu nałóż warstwę płynnej hydroizolacji tarasu. Tam, gdzie taras lub ścieżka graniczy z domem lub ścianą, sensowne jest uszczelnienie w kształcie opaski.

Układanie w łóżku z piasku lub żwiru

Układanie wielokątnych płyt wymaga dużego doświadczenia. Dlatego prace powinny być wykonywane przez specjalistę lub doświadczonego majsterkowicza. Zasadniczo płyty wielokątne można układać w podłożu żwirowym, ale w większości przypadków nie jest to zalecane. Ponieważ istnieje ryzyko, że płyty będą się przesuwać i przechylać. Niemniej jednak ta metoda układania ścieżek ogrodowych sprawdziła się.

1. Wykop glebę do głębokości mrozu i wypełnij drobnym żwirem lub grysem.
2. Ewentualnie wypełnić szczeliny piaskiem, aby uzyskać lepszą nośność.
3. W przypadku większych powierzchni lekko zagęszczać podłoże żwirowe za pomocą maszyny wibracyjnej.
4. Połóż talerze i stuknij je gumowym młotkiem. Upewnij się, że cała powierzchnia jest równa.
5. Wypełnij spoiny grysem lub gruboziarnistym piaskiem.

Układanie na betonie mineralnym lub płycie betonowej

We wszystkich innych przypadkach konieczne jest ułożenie płyt wielokątnych z podkonstrukcją mrozoodporną.

Narzędzie

• reguła składania
• pasek ustawień
• poziom
• gumowy młotek
• wspólne żelazko
• wiadro z zaprawą (lub wiadro)
• kielnia
• szpatułka grzebieniowa
• Kubek do nalewania z dzióbkiem
• gąbka
• wytyczna
• Strzykawka do wkładów silikonowych

Sprzęt ochrony osobistej

• rękawice robocze
• nakolannik
• okulary ochronne

maszyneria

• płyta wibracyjna
• Mieszadło (wiertła z mieszadłem są za słabe do twardej zaprawy)
• Szlifierka kątowa lub piła diamentowa

materiał

• Płyty wielokątne w odpowiedniej ilości
• Beton mineralny lub mieszanka mineralna o uziarnieniu 0-32 mm (jako łączona mrozoodporna warstwa podkładowa)
• alternatywnie: żwir, piasek i beton
• zaprawa pościelowa
• Cement trasowy do fugowania
• Środek do usuwania pozostałości cementu
• ewentualnie kamienie graniczne
• silikon z kamienia naturalnego

Ułóż panele wielokątne

Do układania paneli wielokątnych potrzebne są różne etapy pracy. Pokażemy Ci szczegółowo kroki:

Krok 1: Przygotuj talerze

Przydatne okazało się rozłożenie nieregularnych płyt z kamienia naturalnego na sucho na podłożu przed ostatecznym ułożeniem w warstwie zaprawy. W ten sposób możesz zdefiniować udany wzór bez presji czasu, aw nagłych przypadkach całkowicie go zmienić, jeśli coś nie pasuje. Przed nałożeniem zaprawy podłoże powinno być czyste i lekko wilgotne. Luźne kamienie lub pył uniemożliwią dobre związanie z zaprawą. Dlatego wcześniej dokładnie zamieść płytę betonową.

1. Najpierw posortuj płyty według rozmiaru i koloru.
2. Jeśli chcesz, aby powierzchnia miała proste wykończenie, poszukaj większych prostokątnych paneli wielokątnych. Są idealne do narożników. Na obramowanie boczne nadają się wszystkie panele z długimi, prostymi krawędziami. Jeśli takie płytki nie są dostępne w wystarczającej liczbie, konieczne może być ukształtowanie pojedynczych kamieni za pomocą szlifierki kątowej lub piły diamentowej.
3. W razie potrzeby przyklej kawałek taśmy maskującej do każdego z kamieni i ponumeruj je kolejno.
4. Gdy wszystkie większe płyty będą na miejscu, wybierz mniejsze kawałki, aby wypełnić szersze szczeliny. W razie potrzeby pozostałe płyty należy w tym celu rozbić.
5. Wyczyść płytki gąbką i czystą wodą. Brud i kurz na tylnej stronie kamieni naturalnych utrudniają przywieranie zaprawy.
6. W przypadku płyt wielokątnych wykonanych z bazaltu, spód płyty należy również zszorstkować deską pazurkową i umyć pod bieżącą wodą. Zaczyn kontaktowy jako środek wiążący ułatwia układanie.

Krok 2: Połóż krawężniki

Jeśli taras lub ścieżka ma mieć prosty koniec, najpierw układane są krawężniki. Umieszcza się je w fundamencie z chudego betonu i wbija gumowym młotkiem na odpowiednią głębokość. Aby to zrobić, rozciągnij linię prowadzącą na całej długości krawędzi, aby kamienie biegły w linii prostej i na tej samej wysokości.

1. Jeśli zaplanowałeś dodatkowe obrzeże wykonane z innych kamieni, zarówno tych jak i tych pierwszy rząd wielobocznych płyt o prostych krawędziach ułożonych w podłożu z chudego betonu tak, aby nie zachodziły na siebie odłożyć.
2. Zacznij od ułożenia krawężników na ścianie domu lub innej granicy, aby później nie pojawiły się tutaj zbyt szerokie szczeliny.

Krok 3: Włóż płyty z kamienia naturalnego

Zaczynając od końca, ułóż pozostałe kamienie. W tym celu na beton mineralny lub płytę betonową nałożyć warstwę zaprawy podkładowej o grubości około 5 cm i wyrównać zaprawę deską drewnianą lub łatą wyrównawczą. Ostrożnie wciśnij wstępnie posortowane kamienie do wilgotnej warstwy zaprawy. Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na wysokość i szerokość fugi. Typowa szerokość fugi dla paneli wielokątnych wynosi około 3 do 5 centymetrów. Kamienie są następnie stukane gumowym młotkiem. Należy stale używać poziomicy, aby upewnić się, że powierzchnia jest równa i że istnieje niezbędny spadek od domu. Jeśli są większe spoiny, są one natychmiast wypełniane mniejszymi fragmentami.

porady

1. Jeżeli podłoże składa się z płyty betonowej, przed nałożeniem zaprawy należy ją zwilżyć, aby zaprawa lepiej przylegała. Układanie odbywa się wilgotno na wilgotno (nie mokro). Oznacza to, że podczas układania zarówno podłoże, jak i panele wielokątne powinny być lekko wilgotne.
2. Nakłada się tylko tyle zaprawy, ile potrzeba do ułożenia około dwóch do trzech płytek.
3. Świeżo mieszać tylko niewielkie ilości zaprawy. Ponieważ jest nakładany bardzo lepko (proces grubego złoża), twardnieje bardzo szybko. Pozostałości, które wyschły już w wannie cementowej, nie powinny być dalej używane. Dla początkujących zalecamy mieszanie pół torebki na raz.
4. Jeśli płyty mają różną grubość, zawsze zaczynaj od płyt cieńszych, aby zapewnić równą powierzchnię.
5. Wbijając gumowy młotek w większe płyty, najlepiej użyć deski ochronnej, aby kamień naturalny nie pękał ani nie pękał.
6. Kiedy płyty z kamienia naturalnego są wciskane i wbijane, szczeliny wypełniają się mniej więcej zaprawą podkładową, w zależności od grubości kamienia naturalnego i wywieranego nacisku. Należy to szybko usunąć za pomocą żelazka.
7. Świeżo ułożoną nawierzchnię należy w razie potrzeby chronić przed deszczem. Nadaje się do tego duża folia, którą dociąża się kamieniami lub drewnianymi listwami, aby nie odleciała.
8. Nie stawaj na świeżo ułożonych płytach wielokątnych, dopóki zaprawa dobrze nie stwardnieje. W przeciwnym razie płyty przesuną się i uzyskasz nieregularną powierzchnię.

Spoinowanie paneli wielokątnych

Do spoinowania płyt z kamienia naturalnego potrzebny jest cement trassowy, który wlewa się w fugi za pomocą pacy lub wlewa w szczeliny w postaci płynnej. Spoinowanie można wykonać dopiero po całkowitym stwardnieniu zaprawy spoinowej. Jesteś po bezpiecznej stronie, jeśli poczekasz dzień po ułożeniu, zanim zaczniesz fugować.

1. Uważaj, aby niepotrzebnie nie zabrudzić płytek podczas zalewania spoin, ponieważ ich późniejsze czyszczenie może być problematyczne lub wręcz niemożliwe. W przypadku rozlania fugi należy ją natychmiast zetrzeć wilgotną ściereczką lub gąbką.
2. Konsystencja zaprawy do spoin chodnikowych musi być płynna, aby można ją było łatwo wlać do spoin. Aby dobrze stwardniał, nie może być zbyt wodnisty.
3. Przed właściwym spoinowaniem szczeliny i kamienie należy zwilżyć wodą. Nadaje się do tego pędzel (pędzel do tapet) lub gąbka.
4. Płynny cement trassowy jest szczególnie łatwy do napełnienia z najwyższą dokładnością za pomocą kubka z rączką i dziobkiem.
5. Postępuj krok po kroku podczas fugowania. Po wylaniu fuga jest zmywana i wygładzana wilgotną gąbką do poziomu nieco poniżej poligonalnych paneli. Pamiętaj, aby zmyć wszelkie pozostałości z płytek czystą gąbką.
6. Bok domu lub backsplash nie jest wypełniony fugą. Na sam koniec, po stwardnieniu masy szpachlowej, pomiędzy pozostałe kamienie wprowadzana jest szczelina dylatacyjna z silikonem do kamienia naturalnego.

tezy

Po stwardnieniu zaprawy cała powierzchnia układania jest dokładnie myta wodą. Cement Haze Remover jest potrzebny do pozbycia się szarej mgiełki. Przestrzegać instrukcji na opakowaniu iw razie potrzeby nosić odpowiednią odzież ochronną.

opieczętowanie

W celu trwałego zabezpieczenia nowego tarasu z kamienia naturalnego przed działaniem warunków atmosferycznych i porostem mchów, po oczyszczeniu i wysuszeniu można zastosować uszczelnienie.

Dowiedz się więcej o budowaniu ścieżek ogrodowych - poradnik