Rozpoznawanie kurek: 5 zasad z obrazkiem

Trzeba się nauczyć zbierania i rozpoznawania kurek. Podstępni sobowtóry karzą za błąd złymi dolegliwościami żołądkowymi. Te 5 zasad z obrazkiem zapewnia bezpieczeństwo i beztroską radość z grzybów. W ten sposób określasz oryginalną kurkę z doświadczeniem.

Trzy popularne typy w Niemczech

Rodzaj kurków (Cantharellus) zamieszkuje lasy liściaste i mieszane Europy 14 gatunkami i odmianami. Następujące 3 rodzaje są powszechne w niemieckich lasach i są bardzo popularne wśród grzybiarzy jako delikatne grzyby jadalne:

• Pieprznik, Pieprznik (Cantharellus cibarius)
• Kurki aksamitne, kurki aksamitne (Cantharellus friesii)
• Kurki ametystowe, kurki fioletowo-łuskowate (Cantharellus amethysteus)

Nazwanie tych trzech kurek bluźnierczych jako jadalnych nie oddaje tego wyjątkowego aromatu. Ich wysoki szacunek jako przysmaku wynika nie tylko z faktu, że są prawdziwymi naturalnymi skarbami, które uporczywie odmawiają komercyjnej uprawy. Okno czasowe dla kurek

pora roku jest otwarty tylko kilka miesięcy w roku od lata do wczesnej jesieni.

Rozpoznawanie kurek: 5 zasad

Aby nie przegapić żadnego z tych najlepszych grzybów podczas zbierania, poniższe pięć podstawowych zasad wyraźnie zwraca uwagę na subtelne różnice między pysznymi bohaterami.

czapka

Najbardziej uderzającym wyróżnikiem kurki jest jej kapelusz. Rozmiar, kształt i kolor są niezawodnymi wskaźnikami dla stabilnej identyfikacji. Nacisk kładziony jest na następujące atrybuty:

Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius)

• Średnica kapelusza: 2-8 cm (rzadko do 15 cm)
• Kolor: żółtko żółte do cytrynowożółtego, średnica kapelusza: 1-5 cm

Pieprznik aksamitny (Cantharellus friesii)

• Kolor: pomarańczowy do pomarańczowo-żółtego
• Cechy szczególne: aksamitna powierzchnia, spód kapelusza od pomarańczowo-różowego do żółtawego, później blaknięcie

Pieprznik ametystowy (Cantharellus amethysteus)

• Średnica kapelusza: 2-8 cm (rzadko do 20 cm)
• Kolor: żółty z fioletowymi płatkami
• Cecha szczególna: fioletowe plamy koloru na krawędzi czapki

Pod względem kształtu nie ma różnic między trzema rodzajami kurek. Na początku kapelusz ma kształt półkulisty lub łukowaty, który stopniowo przechodzi na lewą stronę, nadając mu wygląd przypominający lejek. Charakterystyczne jest nieregularnie pofalowane obrzeże kapelusza, które u starszych okazów czasami lekko się podwija.

Uchwyt i półka

Kurki noszą swój niezapomniany kapelusz na pełnej łodygi w kolorze kapelusza. Ten aspekt nie ma decydującego znaczenia w stosunku do wielu innych rodzajów grzybów. Z drugiej strony, jeśli zajrzysz pod czapkę, znajdziesz istotny wyróżnik w postaci pasków. Wszystkie kurki rozwijają się na pochyłych grzbietach. Są one mocno przytwierdzone do miazgi.

Pieprznik jadalny (Cantharellus cibarius)

• Wysokość rączki: 3-6 cm (rzadko do 8 cm)
• Ostatni: w kolorze kapelusza, wąski, rozwidlony i połączony, stopniowo zwężający się na końcu rękojeści

Pieprznik aksamitny (Cantharellus friesii)

• Wysokość rączki: 2-4 cm (rzadko do 8 cm)
• Ostatni: białawy do jasnożółtego, gruby, rozwidlony z krzyżowymi połączeniami, pomarszczony

Pieprznik ametystowy (Cantharellus amethysteus)

• Wysokość rączki: 1-3 cm (rzadko do 5 cm)
• Ostatnia: żółtawa, kilkakrotnie rozwidlona, ​​opadająca daleko w dół

Nauka o grzybach rozróżnia paski i lamele. W tym kontekście wszystkie kurki zalicza się do pieczarek filetowych. Dla początkujących różnica między listwami a listwami nie zawsze jest oczywista. W takim przypadku prosta sztuczka rzuci trochę światła. Przesuń palcem po danym regionie pod czapką. W przeciwieństwie do mocno zarośniętych pasków, blaszki można przesuwać lub odrywać od miazgi lekkim naciskiem palcami.

Wskazówka: Doświadczeni zbieracze grzybów zostawiają młodego kurka stojącego, gdy wygląda on z poszycia lasu. Zbieranie maleńkich młodych grzybów jest nie tylko bezproduktywne i niemile widziane jako chciwość. Co więcej, to "morderstwo dziecka" kryje w sobie wielkie niebezpieczeństwo pomylenia grzybowej młodości z trującym sobowtórem.

mięso

Aby zastosować trzecią zasadę, miej pod ręką ostry nóż. Pieczarkę kroimy wzdłuż. Kurki można rozpoznać po jędrnym, jasnożółtym miąższu. W dojrzałych pieczarkach chrupiąca miazga charakteryzuje się żółtawym brzegiem.

zapach

Każda oryginalna kurka to uczta dla zmysłów. Jeśli odkryłeś w lesie złotożółty skarb, możesz go powąchać. Jeśli poczujesz owocowo-świeży zapach z lekką morelową nutą, trzymaj w dłoniach prawdziwą kurkę. Aksamitna kurka wydziela przyjemny zapach śliwek mirabelkowych. Koneserzy przysięgają, że kurki z fioletowymi łuskami pachną nieco bardziej pikantnie niż inne gatunki.

smak

Piąta zasada rzetelnej identyfikacji kurek wymaga posmakowania. Prawdziwa kurka powinna zasługiwać na swoją nazwę o ostrym, pikantnym smaku pieprzu. Smakosze zaświadczają, że kurki aksamitne i kurki ametystowe mają nieco łagodniejszy aromat.

Notatka: Należy pamiętać, że niniejsze zasady rozpoznawania kurek mają służyć przede wszystkim jako przewodnik. Przekazując swój plon pieczarek do oceny certyfikowanemu ekspertowi, jesteś po bezpiecznej stronie. Znajdziesz to, czego szukasz w Niemieckim Towarzystwie Mikologicznym m.in. V. Na stronie głównej można znaleźć dane kontaktowe grzyboznawcy, korzystając z funkcji wyszukiwania według kodu pocztowego.

Podstępni sobowtórowie

W lasach liściastych i mieszanych szaleją dwa grzyby, które w dosłownym tego słowa znaczeniu „nie są warte kurki”. Mylenie tych dwóch sobowtórów z prawdziwymi kurkami jest karane rozdzierającymi dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi, a nawet poważnymi uszkodzeniami narządów. Aby uchronić Cię przed pomyłką, poniżej przedstawimy pięć zasad rozpoznawania kurek z perspektywy ich zdradzieckich odpowiedników:

Fałszywa kurka, widelec liściasty (Hygrophoropsis aurantiaca) - trujący

• Czapka: średnica 2-12 cm, jasnopomarańczowa
• Uchwyt i listwy: wysokość 3-7 cm, szerokość 3-8 cm z wyjmowanymi listwami
• Miąższ: białawy, twardy, sprężysty do miękkiego
• Zapach: neutralny lub zielny do kwaśnego
• Smak: puszysty-łagodny do lekko gorzkiego

Mała próbka oznacza brak zagrożenia dla zdrowych dorosłych. Spożywanie fałszywych kurek powoduje jedynie w dużych ilościach nudności, skurcze żołądka i wymioty.

Lejek do oliwek, grzyb z ciemnej oliwki (Omphalotus olearius) - trujący

• Czapka: 3-11 cm, intensywnie pomarańczowa do rdzawobrązowej, o cienkim miąższu,
• Uchwyt i listwy: 5-15 cm, złotożółty, zdejmowane listewki świecące w ciemności
• Miąższ: żółtawy do pomarańczowego, twardy, włóknisty
• Zapach: nieprzyjemny jak zgniłe drewno iglaste
• Smak (opcjonalnie): odpychający-łagodny

Zdecydowanie odradzamy degustację. Aby nie pomylić trującego sobowtóra z prawdziwymi kurkami, test powinien ograniczać się do cech wizualnych i zapachu. Grzyby z ciemnej oliwki są bardzo trujące. Spożywanie w niewielkich ilościach może powodować znaczne objawy zatrucia, a nawet uszkodzenie wątroby.

Czy dzięki tym wskazówkom dowiedziałeś się o niejadalnym sobowtórze z kurkami? Więc proszę, nie niszcz oszusta grzybowego. Wszystkie grzyby wnoszą nieoceniony wkład w ekologiczną równowagę przyrody. Trujący grzyb, który mocno uderza ludzi w żołądek, jest często cennym źródłem pożywienia dla dzikich zwierząt.