Orzech włoski, Juglans regia: lokalizacja, nawożenie i pielęgnacja od A-Z

Obok orzechów laskowych, orzechy włoskie są nie tylko jednym z najpopularniejszych orzechów w okresie świątecznym. Nic dziwnego: smakuje co najmniej tak dobrze w sałatce, jak w cieście czy lodach. Uprawa orzechów we własnym ogrodzie jest niemal niezbędna. W rzeczywistości, dzięki swojemu masywnemu wyglądowi i soczyście zielonym liściom, drzewo orzechowe wygląda wyjątkowo dobrze w ogrodzie. A przy odpowiedniej pielęgnacji gwarantowane są również obfite zbiory orzechów.

Charakterystyka

• Nazwa botaniczna: Juglans regia
• Terminy slangowe: prawdziwy orzech włoski, orzech sumowy, orzech drzewny
• Rodzina: rodzina orzechów (Juglandaceae)
• Gatunki drzew: drzewo liściaste
• Dystrybucja: Europa Środkowa, Azja Środkowa, Chiny i Ameryka
• Wiek: do 160 lat
• Pokrój wzrostu: kulisty, bardzo rozłożysty
• Wysokość: średnio 15 do 25m wysokości
• Kolor liści: ciemnozielony
• Kształt liścia: pierzasty
• Okres kwitnienia: od kwietnia do maja
• Kolor kwiatu: żółty
• Kształt kwiatu: kulisty
• Lokalizacja: słoneczna do lekko zacienionej
• Gleba: żwirowo-gliniasta, wilgotna i lekko piaszczysta, bogata w próchnicę, o odczynie zasadowym do lekko kwaśnego
• Tolerancja wapna: bardzo lubi limonkę
• Toksyczność: nietoksyczny
• Zima: mrozoodporna, zimowanie nie jest konieczne
• Dostawca orzechów, bardzo ważny również w branży meblarskiej

piętro

Juglans regia zdecydowanie potrzebuje bardzo bogatej w składniki odżywcze gleby, aby w pełni się rozwijać i przynosić jak najwięcej owoców. W związku z tym ilość próchnicy w glebie powinna być wysoka. Jeśli tak nie jest, należy koniecznie dodać próchnicę przed zasadzeniem drzewa. Generalnie można powiedzieć, że gleba powinna być bardzo żyzna, bardzo głęboka i świeża. Niewielka ilość gliny nie stanowi problemu. Drzewa orzecha włoskiego stosunkowo dobrze radzą sobie również z lekko kwaśną glebą. Wolą jednak gleby wapienne.

Do zbiorów

Ci, którzy sadzą drzewo orzechowe w ogrodzie, zwykle robią to ze względów wizualnych i dlatego, że chcą zbierać orzechy. Przez większość czasu chodzi tylko o orzech. Jak już wskazano, orzech i łupina to nic innego jak rdzeń owocu drzewa. Owoce te są zielone i mają gładką powierzchnię. Dojrzewają we wrześniu w normalnych warunkach. Następnie automatycznie podskakują i wypuszczają rdzeń, który przy okazji spada na ziemię. Rdzenie lub Orzechy można następnie zbierać, czyli zbierać.

Wskazówka: Zanim będzie można zjeść orzecha włoskiego, należy go najpierw wysuszyć w skorupce. W tym celu wkładasz orzechy do bawełnianego woreczka lub siatki na zakupy i umieszczasz je w możliwie ciepłym miejscu - na przykład w kotłowni.

Dawać

Plon orzechów, czyli ilość orzechów, które wydaje drzewo, zależy w dużej mierze od wieku i miejsca, w którym się znajduje. Należy pamiętać, że orzechy włoskie owocują dopiero w wieku około 15 lat. Czasami może to zająć 20 lat. Jeśli więc posadzisz dzisiaj drzewo orzechowe, na pierwsze zbiory będziesz musiał długo czekać. Doświadczenie pokazuje, że możliwe są następujące plony:

• 16 do 25 lat: siedem do dziesięciu kilogramów
• 26 do 35 lat: 15 do 25 kilogramów
• 36 do 60 lat: 22 do 45 kilogramów
• 61 do 80 lat: 13 do 55 kilogramów
• 81 do 100 lat: 13 do 32 kilogramów

Im lepsze warunki lokalizacyjne spełniają wymagania drzewa, tym z reguły większy będzie plon. Jednak ważną rolę odgrywają również warunki pogodowe. Bardzo długa i bardzo mroźna zima zwykle skutkuje również niższymi plonami.

podlewać

Regularne podlewanie przez cały rok nie jest konieczne. Dla drzewa orzechowego zwykle wystarczają konwencjonalne opady deszczu. Tylko latem z długim okresem suchym bez deszczu nie da się uniknąć podlewania. Podlewanie odbywa się bezpośrednio w obszarze korzeniowym drzewa. Gleba powinna być wilgotna, ale niekoniecznie mokra. Wskazane jest codzienne sprawdzanie gleby w tym obszarze. Jeśli jest suchy, zdecydowanie należy go uzupełnić w miesiącach letnich.

rośliny

Jeśli chcesz posadzić drzewo orzechowe, zwykle dostaniesz młode drzewo w specjalistycznym sklepie. Najlepszy czas na sadzenie to wiosna. Przed pierwszymi przymrozkami w roku drzewo zakorzeni się w ziemi i będzie mogło bezpiecznie przetrwać zimę. Do sadzenia wykopuje się dołek, w którym luźno mieści się cała bryła korzeniowa. Następnie ponownie wypełniasz dziurę, stąpasz po ziemi wokół pnia i dobrze ją wylewasz.

Wskazówka: Wskazane jest zaopatrzenie cienkich pni młodego drzewa w kołek do sadzenia, do którego przywiązuje się je sznurkiem. Zapobiega to skręcaniu spowodowanemu gwałtownymi podmuchami wiatru.

Ogólna opieka

Drzewa orzechowe zwykle nie wymagają prawie żadnej uwagi. Innymi słowy, możesz sobie poradzić bez pomocy człowieka. Regularne podlewanie jest wymagane tylko w gorące, suche lata. Jednak nawożenie nie jest bezwzględnie konieczne, jeśli gleba spełnia wymagania drzewa. Nie szkodzi jednak dostarczanie drzewu raz w roku kompostu lub mączki rogowej w obszarze korzeniowym. Jednak jeśli chodzi o nawożenie, powinieneś być bardziej powściągliwy i nie robić za dużo.

Szkodniki i choroby

O tym, jak nieskomplikowane są orzechy włoskie świadczy fakt, że są one niezwykle odporne na choroby i szkodniki. Zasadniczo napotykają tylko dwa niebezpieczeństwa:

1. Marssonina

• Choroba grzybicza
• występuje przy uporczywej, wilgotnej, ciepłej pogodzie
• Objawy: czarne plamy na liściach i pędach

2. Muchy z orzecha włoskiego

Zarówno szkodniki, jak i grzyby najlepiej zwalczać specjalnymi środkami od wyspecjalizowanych sprzedawców.

Skaleczenie

Różne są zdania, jeśli chodzi o przycinanie orzecha włoskiego. Zasada jest taka: możesz to skrócić, ale nie musisz tego robić. W żadnym wypadku cięcie nie jest absolutnie konieczne. Jednak w celu lepszego uchwycenia bardzo rozłożystej korony, kształt lub Pomocny może być styl rodzicielski. Najlepiej zrobić to między lipcem a wrześniem. Tak to się robi:

• Skróć co drugi pęd w koronie maksymalnie o 1,5 metra
• zawsze tnij widelcem w gałęzi
• Całkowicie usuń pędy boczne lub przytnij do czopa
• W żadnym wypadku nie uszkadzaj kory pnia podczas cięcia

Pozostałe pędy można wtedy ściąć dopiero w nadchodzącym roku, w przeciwnym razie obciążenie drzewa byłoby zbyt duże. Oznacza to, że wycięcie całego kształtu dzieli się na dwie fazy i następuje w ciągu dwunastu miesięcy. Podczas cięcia mogą wystąpić duże ilości płynu, zwane krwawieniem. Tego nie da się zatrzymać. W zdecydowanej większości przypadków nie prowadzi to jednak do poważnych uszkodzeń i po pewnym czasie sam się naprawi.

Lokalizacja

Drzewa orzechowe kochają światło, a zatem także słońce. Dlatego niezbędne jest dla nich jak najbardziej nasłonecznione miejsce. Może to być również południowe słońce. Jednak w razie potrzeby wystarczy zacienione lub lekko zacienione miejsce w miejscu posadzenia drzewa. W takim przypadku należy jednak liczyć się z niższym plonem orzechów. Przy wyborze lokalizacji ważna jest również wystarczająca ilość miejsca. Korona drzewa rośnie bardzo ekspansywnie i zajmuje dużo miejsca.

Wskazówka: Żadne inne rośliny nie powinny być umieszczane pod lub w pobliżu drzewa orzechowego. Doświadczenie pokazuje, że w zdecydowanej większości przypadków nie rosną, lecz umierają.

Zima

Jak już wspomniano, orzechy włoskie są wytrzymałe i mrozoodporne. Zimowanie nie jest więc konieczne. Tylko w przypadku młodych drzew do około dziesięciu lat ma sens malowanie pnia na biało podczas szczególnie mroźnych zim. Alternatywnie można go również przykryć mankietem z trzciny aż do korony. Celem jest uniknięcie pęknięć mrozowych w korze, które mogą być spowodowane przez lodowate wiatry.

Zwielokrotniać

Rozmnażanie orzecha włoskiego jest wręcz łatwe. Aby to zrobić, zbierasz jesienią orzechy, usuwasz ich łupiny, a następnie wnosisz je w jednym Mieszanka wilgotnego piasku i próchnicy do kiełkowania - na wolnym powietrzu, a nie w mieszkaniu lub w Piwnica, piwnica. W marcu następnego roku orzechy można następnie wysiewać na grządce. Zwykle po krótkim czasie tworzą się małe rośliny.