Dobrze znana trująca roślina
Wpływ trucizny Diffenbachii jest od dawna znany. Na przykład w nieludzkich czasach niewoli nieprzyjemnych Świadków zmuszano do jedzenia liści i tym sposobem uciszano.
też przeczytaj
- Jagody wawrzynu: dekoracyjne, ale niestety trujące
- Niestety Echeveria jest lekko trująca
- Jagody kuropatwy są niejadalne, ale nie trujące
Składniki aktywne
- Kwas szczawiowy
- Igły ze szczawianu wapnia
- Saponiny
- Glikozydy cyjanogenne
- Substancje ostre
- Alkaloidy
Wszystkie części rośliny (liście, ogonki i łodyga) są trujące, zarówno dla ludzi, jak i kotów oraz innych zwierząt domowych.
Jak działa trucizna?
Jeśli dotkniesz rośliny, trucizna działa podobnie do ukąszenia węża. Igły ze szczawianu wapnia uszkadzają skórę, umożliwiając głębokie wnikanie toksycznych substancji. Rezultatem jest bolesne podrażnienie skóry.
Podczas jedzenia części Diffenbachii najpierw oparzenia błony śluzowej i pęcherzyki w jamie ustnej. Błony śluzowe, usta i język znacznie puchną. Prowadzi to do upośledzenia mowy, a nawet może prowadzić do uduszenia.
Tryska sok z diffenbachii do oko, to zaczyna się mocno łzawić. W rezultacie pojawiają się skurcze powiek i ciężki stan zapalny.
Pierwsza pomoc
Jeśli dziecko lub kot przypadkowo skubnął Diffenbachię, należy jak najszybciej usunąć wszystkie części rośliny, które nadal znajdują się w ustach. Następnie poproś poszkodowanego o wypłukanie ust. Picie płynów ma sens, ale pod żadnym pozorem nie należy podawać do picia mleka, ponieważ sprzyja to wchłanianiu toksyn. Jeśli sok z diffenbachii dostanie się do oka, należy je natychmiast przepłukać.
W każdym razie skonsultuj się później z lekarzem!
Porady
Ze względu na swoją toksyczność i niebezpieczeństwo, Diffenbachia nie powinna być uprawiana w gospodarstwach domowych z niemowlęciem, małym dzieckiem lub zwierzętami domowymi.
