Drewniany taras na zewnątrz daglezja Jak każde inne drewno ma swoje zalety i wady, które budowniczy powinien z góry rozważyć.
Zalety daglezji
Daglezja należy do klasy Coniferopsida, zaliczana jest do drzew iglastych i należy do rodziny sosnowej. W Europie wiecznie zielone drzewo może osiągnąć wysokość około 60 metrów, a pień może osiągnąć średnicę około czterech metrów.
Jest to szybko rosnące drzewo, które jest mało wymagające w stosunku do podłoża, jest tylko trochę świeże i głębokie, ma średnie wymagania pokarmowe.
Drewno daglezji jest wszechstronne i niezwykle stabilne wymiarowo, nawet gdy jest suszone lub używane na zewnątrz. Około
Kolor rdzenia jest bardziej wyrównany niż u modrzewia i waha się od różowego do czerwonego. Ze względu na wysoką wytrzymałość drewno daglezji idealnie nadaje się jako drewno konstrukcyjne.
Wady daglezji
Wadą daglezji jest mniejszy udział twardzieli w porównaniu do modrzewia. Słoje roczne drzewa są często szersze niż sześć milimetrów. Kolejną wadę należy zauważyć podczas wbijania gwoździ, ponieważ drewno bardzo łatwo pęka.
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych gatunków drewna iglastego, daglezja nie nadaje się idealnie do kontaktu z ziemią. Może też Reakcyjne przebarwienia drewna pojawiają się w kontakcie z metalami żelaznymi i wilgocią, których kolor jest bardzo podobny do niebieskiej plamy po grzybach. Z tego powodu metale nieżelazne powinny być używane na zewnątrz.
Drewniany taras modrzewiowy
Obecnie w handlu przeważają modrzew europejski z czerwonawym rdzeniem. Pochodzi z różnych miejsc w lokalnym przemyśle leśnym. Ale oferowany jest również modrzew syberyjski z żółtawym rdzeniem, ten z zachodniego Powstaje Syberia, która może pochodzić z nadmiernej eksploatacji i wyrębu niezrównanych lasów pierwotnych zagrożony.
Uważa się, że około 30 procent drewna pochodzącego z zachodniej Syberii pochodzi z nielegalnych lub podejrzanych źródeł. Z tego powodu modrzew syberyjski powinien skupić się na Certyfikat FSC Być respektowanym.
Modrzew syberyjski jest bardzo popularny i podobno trwalszy. Jednak modrzew rodzimy z niższych obszarów w niczym nie ustępuje syberyjczykowi. Jest jeszcze trwalszy
Modrzew należy do rodziny sosnowej i jest drzewem liściastym. Modrzew zrzuca liście w kształcie igieł późną jesienią. Okazy europejskie osiągają wysokość około 40 metrów.
Wytrzymałość i trwałość modrzewia
Wytrzymałość i trwałość nie mają ze sobą nic wspólnego, jak wielu zakłada. Za trwałość odpowiadają wyłącznie materiały rdzeniowe przechowywane w twardzieli. Szczelność słojów rocznych ma wpływ na wytrzymałość drewna, ale nie na jego trwałość.
Modrzewie wywodzące się z miejscowego przemysłu leśnego o szerokich słojach rocznych należy utożsamiać z modrzewiami syberyjskimi o wąskich słojach rocznych.
Modrzew syberyjski oraz rodzime, hodowlane gatunki modrzewia są doskonałe pod względem trwałości tym samym dzielą się na trzy do czwartej klasy wytrzymałości, czyli średnio do mniej wytrzymałej jest równa.
Z kolei modrzew alpejski ma wyższą trwałość, co wynika z przechowywania materiałów rdzeniowych, zaliczany jest do trzeciej klasy wytrzymałości i jest średnio wytrzymały.
