Interessante weetjes over de ranken

De bekende driepuntige maagdelijke wijnstok (Parthenocissus tricuspidata) bijvoorbeeld, is een van de zelfklimmende klimplanten die idealiter geen extra klimhulpmiddel nodig heeft. In plaats daarvan vormt het wat bekend staat als draadachtige schietassen aan het einde van zijn ranken Kleefschijven waarmee ze zelfstandig en moeiteloos oppervlakken zoals gevels en wanden glad maken kan klimmen. De zelfklimmende maagdelijke wijnstok (Parthenocissus quinquefolia), vooral de variëteit "Engelmannii", heeft zeer goede klimeigenschappen. Daarentegen ontwikkelt de gewone maagdelijke wijnstok (Parthenocissus vitacea) wel ranken, maar geen kleverige voeten die hem in staat stellen zelfstandig te klimmen.

Geschikte klimhulpmiddelen

Om deze reden moet de gewone maagdelijke wijnstok altijd worden voorzien van een geschikt latwerk, waarlangs de ranken van de plant kunnen groeien. Ranken zijn gevoelig voor aanraking en reageren op dergelijke prikkels met pogingen om te winden en te krullen. Een stabiel gaas van draad of touwen is zeer geschikt, waarbij ook de zelfklimmende soort baat heeft bij een dergelijke constructie. Deze fungeren enerzijds als valbeveiliging, maar houden anderzijds ook schade aan oppervlakken zoals gevels en muren in toom door de sterk hechtende ranken.

Problematische verwijdering van de zelfklevende schijven

Deze zijn extreem strak en kunnen alleen met veel moeite en vaak alleen met kleine chemische middelen worden verwijderd. Zelfs als een oudere, gevestigde wilde wijn het gevolg is van een storm of iets dergelijks. ä. crasht, scheuren alleen de ranken zich los van de zelfklevende schijven - die op hun beurt nog steeds aan de grond kleven. Om deze reden kan wilde wijn - bovendien heeft het de neiging om ondanks alle inspanningen overal te groeien heeft geen zaken - aanzienlijke schade aan het metselwerk en gevels evenals, via de wortels, ook in de fundering uit te schotelen. Overweeg daarom een ​​mogelijke aanplant van wilde wijnstokken zeer zorgvuldig.