Steranijs Illicium verum, ook wel Chinese steranijs genoemd, is de enige eetbare soort. Daarentegen is de Japanse steranijs (Illicium anisatum), waarvan de vruchten erg op de echte lijken, extreem giftig. In zijn thuisland groeit de echte steranijs als een kleine, groenblijvende boom. Op onze breedtegraden is het relatief zeldzaam. Je kunt het vooral bewonderen in botanische tuinen. Ondanks alles is hij prima als kamerplant te houden. In de zomer kan hij buiten staan, maar moet vorstvrij overwinteren.
Eisen aan locatie en ondergrond
Omdat deze plant voldoende licht nodig heeft, moet deze helder of helder zijn. Zorg voor een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke standplaats, bij voorkeur in een wintertuin of verwarmbare kas. Elke andere lichte en warme kamer is ook geschikt. Direct zonlicht dient vermeden te worden en de kamertemperatuur zou idealiter tussen de 17 en 20 graden moeten zijn. Vanaf mei, na de zogenaamde ijsheiligen, kan de plant buiten gezet worden.
De betreffende planter moet voldoende drainagegaten en een goede drainage z hebben. B. gemaakt van grof grind. Als substraat kan voedselrijke tuingrond, een humusrijke, gecomposteerde ondergrond, normale standaardgrond of grond gemengd met zand en veen worden gebruikt. De grond moet goed gedraineerd en fris tot vochtig zijn.
Tip: Als de steranijs in mei naar buiten gaat, moet hij de eerste dagen op een wat schaduwrijke plek staan, zodat hij langzaam kan wennen aan de nieuwe omgevingsomstandigheden. Later kan het naar een lichtere locatie worden verplaatst.
Optimale verzorging van de steranijs
Illicium verum moet zo worden gegoten dat de ondergrond altijd gelijkmatig vochtig maar niet te nat is. Water geven moet regelmatig worden gedaan, vooral in de zomer. Het is het beste om de bovenste substraatlaag voor elke watergift te laten drogen. Omdat steranijs een hoge luchtvochtigheid nodig heeft, moet ze regelmatig worden besproeid met kalkvrij water, vooral als ze het hele jaar in huis is. Van juni tot augustus kan steranijs elke twee weken worden bemest. Als de emmer goed geworteld is, verpot dan in verse grond en indien nodig in een grotere plantenbak. Het duurt ongeveer 15 jaar voordat deze kamerplant voor het eerst vrucht draagt. Het kan ook voorkomen dat een plant helemaal geen vrucht ontwikkelt. Heeft hij een hoogte van ca. Wanneer het 40-50 cm bereikt, moet het met ongeveer een derde worden ingekort. Een bossige groei kan worden bereikt als u alleen de toppen van de scheuten afsnijdt.
Slaap goed
- Steranijs is niet voldoende winterhard.
- Het is bestand tegen temperaturen tot maximaal - 12 graden.
- Om deze reden is het raadzaam om hem voor de eerste nachtvorst naar de winterkwartieren te brengen.
- De winter mag niet te warm zijn.
- De temperaturen mogen niet boven de 18 graden komen en ook niet onder de 15 graden komen.
- Zelfs tijdens het koude seizoen moet de steranijs van tijd tot tijd worden gegoten.
- De watergift moet echter aanzienlijk worden verminderd.
- De ondergrond mag niet volledig uitdrogen en ook niet blijvend te nat zijn.
- Droge verwarmingslucht in de winter kan al snel leiden tot een besmetting met spint of schildluis.
- Om dit te voorkomen moet voor een optimale luchtvochtigheid worden gezorgd.
- Dit kan door de planten af en toe te besproeien met lauw water.
- Hiervoor moet indien mogelijk regenwater worden gebruikt.
- In de winter is er geen bemesting nodig.
Vermenigvuldiging
Voordat je planten koopt, kun je ook proberen steranijs te kweken en er zijn twee manieren om dit te doen:
door zaden
In het voorjaar verschijnen kleine magnolia-achtige, groenachtig witte bloemen, waaruit de typische vruchten van steranijs, zogenaamde follikels, ontstaan. In de achtpuntige, capsuleachtige vruchten bevinden zich de glanzende, bruine zaden, met één zaadje in elk van deze 8 tanden. Deze zaden kunnen het hele jaar door worden gezaaid. Als je het geluk hebt om verse zaden te hebben ontvangen, moeten ze eerst een koudebehandeling ondergaan (stratificatie). Hiervoor doe je ze in een plastic zak met vochtig zand, deze sluit je en bewaart 1-2 maanden bij een temperatuur van rond de 5 graden in de koelkast of, indien aanwezig, in een koelcel. In andere gesloten vaten kan het gebeuren dat de zaden gaan beschimmelen.
Na deze tijd worden de zaden ongeveer 1 cm diep in een voedingsarm groeimedium geplaatst. Voor dit doel z. B. Kokohum of commerciële potgrond gemengd met perliet of zand. Om een constante luchtvochtigheid te garanderen, dek het kweekvat af met glas of doorschijnende folie. Beide moeten van tijd tot tijd worden verwijderd en de ondergrond moet worden geventileerd. Daarna zet je het geheel tot ontkieming op een lichte, niet volle zon plek bij temperaturen tussen de 22 en 25 graden. Zodra er kleine zaailingen zijn gevormd met de eerste kleine blaadjes, kunnen ze worden geïsoleerd of kan afzonderlijk in potten worden geplant.
Tip: Zaden van gekochte vruchten die uitsluitend voor decoratieve doeleinden worden verkocht, zijn over het algemeen niet in staat om te ontkiemen en zijn daarom niet geschikt voor de teelt. Met een beetje geluk kunt u in gespecialiseerde kwekerijen aan de juiste zaden of jonge planten komen.
door stekken
Stekken voor vermeerdering kunnen worden verkregen bij het snoeien van bestaande planten. Er worden goed gerijpte maar niet verhoute scheutpunten gebruikt. Elke snede moet ongeveer 6-20 inch lang zijn en ongeveer
2-3 paar bladeren. Grotere bladeren worden gehalveerd om de verdamping zo laag mogelijk te houden. De stekken worden vervolgens in kleine potjes in een doorlatende en voedselarme ondergrond geplaatst en er wordt een film over aangebracht.Ook hier is het raadzaam zand of perliet door het groeimedium te mengen. Bij bodemtemperaturen tussen de 20 en 25 graden vindt de beworteling meestal na ongeveer 3-4 weken plaats. Als er zich wortels hebben gevormd op de stek, is dit te zien aan de eerste scheut. Als dit het geval is, kan de folie worden verwijderd en kunnen de jonge planten verder worden opgekweekt. Als de potten op een gegeven moment goed geworteld zijn, worden ze overgeplant in grotere potten. Als de planten groot genoeg zijn, kunnen de toppen van de scheuten worden gesnoeid om een betere vertakking te krijgen.
Ongedierte
De meest voorkomende plagen die u kunt verwachten, zijn:
Spintmijten
Spintmijten verschijnen vaak tijdens de overwintering vanwege onvoldoende luchtvochtigheid. Ze zijn te herkennen aan de fijne witte vliezen op de bladoksels. Een grondige douche is vaak voldoende om het tegen te gaan. Ook de onderkant van de bladeren mogen niet vergeten worden. De plant moet dan worden behandeld met geschikte sprays. In de regel moet u met bepaalde tussenpozen meerdere keren spuiten.
Schaal insecten
Een schubinsectenplaag is te herkennen aan kleine bruine etiketten, die zich voornamelijk op de stam en de takken bevinden of verdwaald zitten. Om dit tegen te gaan kunnen systemische middelen van speciaalzaken worden ingezet. In de handel verkrijgbare gewasbeschermingssticks zijn meestal niet voldoende effectief omdat ze ook kunstmest bevatten en de concentratie aan gifstoffen vaak te laag is.
Tip: Om aantasting door ongedierte te voorkomen, dient er altijd voor voldoende luchtvochtigheid te worden gezorgd, bijvoorbeeld door de planten regelmatig met water te besproeien. Bij het gebruik van sprays dient u zich strikt aan de specificaties van de betreffende fabrikant te houden.
Conclusie
Als je zelf steranijs wilt kweken, moet je er rekening mee houden dat het in dit land alleen in potten wordt gekweekt, dus als kamerplant. Hij kan van de lente tot de herfst buiten staan. Voor de eerste nachtvorst moet ze echter naar de winterkwartieren verhuizen. Het kan echter een paar jaar duren voordat de planten voor het eerst fruit produceren.
