inhoudsopgave
- Kenmerken
- Plaats
- planten
- zorg
- water geven
- Bevruchten
- Snee
- Overwinteren
- Vermenigvuldigen
- Ziekten
- Ongedierte
Profiel en zorginformatie openen +concluderen -
- Bloemkleur
- wit
- Plaats
- Zonnig, volle zon
- Heyday
- juli augustus
- groei gewoonte
- rechtop, bossig
- hoogte
- tot 40 cm hoog
- Grondsoort
- zanderig, zanderig
- Bodemvocht
- matig droog
- PH waarde
- zwak alkalisch, alkalisch
- Kalktolerantie
- Calcium tolerant
- humus
- humusarm
- Giftig
- Nee
- Plantenfamilies
- Muntfamilie, Lamiaceae
- Plantensoorten
- Geurige planten, geneeskrachtige planten, sierplanten
- Tuinstijl
- Apothekerstuin, cottage-tuin, rozentuin, rotstuin
lavendel is een algemeen bekende aromatische en geurende plant. Wie kent ze niet, de schijnbaar eindeloze lavendelvelden van de Provence met hun typische paarse bloemen. Witte lavendel daarentegen is iets minder bekend, maar daarom niet minder aantrekkelijk. Want de helderwitte bloemen zijn eigenlijk een bijzondere blikvanger in de tuin en in het bad. Het kan niet alleen op vele manieren worden gecombineerd, het kan ook worden gebruikt voor aangrenzende planten zoals: rozen zelfs beschermen tegen ongedierte.
Kenmerken
- Plantenfamilie: Muntfamilie (Lamiaceae)
- Herkomst: kustgebieden van de Middellandse Zee
- Botanische naam: Lavandula angustifolia
- Duitse naam: echte lavendel, smalbladige lavendel
- Groei: rechtopstaand, bossig
- Hoogte: 20-40 cm
- Loof: groenblijvend, zilvergrijs, lancetvormig, geurig, fijn behaard
- Bloem: pluimvormig, wit
- Bloeiperiode: juli tot augustus
- Toxiciteit: niet giftig
- Kalktolerantie: zeer goede kalktolerantie
- Gebruik: groepsbeplanting, steen-, boeren-, geur- en rozentuinen
Plaats
Qua standplaats zijn de eisen van de meeste rassen vergelijkbaar. Iedereen houdt van warme, volle zon en zo mogelijk beschut tegen de wind. Dit kan in een open ruimte, in een rotstuin of aan de bosrand in de volle zon.
- Vermijd locaties met koude wind en tocht
- ongeschikte schaduwplekken in de tuin
- Ideale plek voor een muur of huismuur
- Muur kan winterzon opslaan en aan de planten geven
- Goed doorlatende, vrij droge, kalkrijke en voedselarme grond
- een pH-waarde tussen 6,5 en 8,3 is goed
- zware bodems beter doorlatend maken met zand of fijn grind
- Twee keer per jaar in wat tuinkalk werken
- zorgt voor een gezonde groei en voorkomt verzuring van de bodem
- Zeer geschikt om in potten te planten, voedselarme kruidengrond
planten
In het bed
De beste tijd om deze subheester te planten is tussen maart en oktober. Het is echter beter om te wachten op de ijsheiligen en ze vanaf half mei te planten. Het is het beste om hem in groepen te planten met een afstand van ongeveer 30-40 cm van elkaar. Na het planten goed water geven. Door zijn aangename geur kan hij bij terrassen en zitjes geplant worden, maar ook in potten of bloembakken.
in de emmer
Bij het planten van een container moet u ervoor zorgen dat de betreffende planter geschikte drainagegaten heeft, want een goede waterafvoer is het allerbelangrijkste. Kleipotten zijn ideaal omdat ze overtollig vocht laten ontsnappen.
- op de bodem van de emmer een drainagelaag van grind, geëxpandeerde klei of steenslag
- Smeer er een vlies op
- Vlies voorkomt dat er grond tussen het drainagesysteem druppelt
- Vul een deel van de ondergrond op het vlies
- steek dan de lavendel in het midden
- Opvullen met aarde, aandrukken en opgieten
Als de pot of kuip op een gegeven moment sterk geworteld is of het substraat uitgeput is, moet witte lavendel worden verpot in vers substraat. Het is het beste om dit één keer per jaar te doen. De beste tijd om dit te doen is in het voorjaar, na overwintering. De nieuwe pot moet ongeveer 10 cm groter in diameter zijn dan de kluit. Als de beste standplaats gevonden is en de lavendel geplant is, komt het aan op de juiste verzorging.
zorg
Witte lavendel (Lavandula angustifolia) is een weinig veeleisende en gemakkelijk te verzorgen plant. Zowel in bedden als in potten doet hij het erg goed. Het wordt bossig, ongeveer 60-80 cm hoog en 40-50 cm breed. De geurige witte bloemen sieren zonnige plekken in de tuin, op het balkon en terras van juni tot juli. Het groenblijvende, fluweelachtig behaarde blad ziet er het hele jaar door zeer decoratief uit. Zodat het zo blijft en de lavendel jaar na jaar zijn mooie witte bloemen kan presenteren, is een minimum aan verzorging voldoende.
water geven
De waterbehoefte van de lavendel is laag, omdat ze het nogal kaal en droog houdt. Van mei tot september moet je spaarzaam water geven, teveel vocht zou meer kwaad dan goed doen. Met exemplaren in de emmer is het een beetje anders. Hoewel ze gevoelig zijn voor te veel vocht, moeten ze toch wat meer gestort worden omdat het substraat door het kleinere volume veel sneller uitdroogt. Het is het beste om pas water te geven als de ondergrond droog is.
Tip: Mulchen, ongeacht de materialen, moet bij deze planten volledig worden vermeden. Mulch levert voedingsstoffen en heeft de eigenschap vocht op te slaan of op te slaan. langer in de grond te kunnen houden, wat dodelijk zou zijn voor de lavendel.
Bevruchten
De behoefte aan voedingsstoffen is net zo laag als de behoefte aan water. Witte lavendel vereist weinig tot geen extra bemesting, vooral geen stikstof. In de regel is het voldoende om in het voorjaar slechts weinig te bemesten. Hiervoor is compost of een in de handel verkrijgbare kalimeststof geschikt. Hoornkrullen zijn ongeschikt omdat ze te veel stikstof bevatten.
Snee
Snijden hoort ook bij de verzorging en is onmisbaar als witte lavendel permanent dicht en compact wil groeien en heel oud wil worden. Het is het beste om hem jaarlijks direct na de bloei terug te knippen.
- bezuinig niet te ver
- De plant schiet dan meestal niet meer uit
- Snijd zo ver mogelijk in de licht verhoute gebieden
- zeker niet naar het oude hout
- Kort de lavendel in tot ongeveer een derde
- Let op het juiste moment
- wacht niet te lang met knippen
- Anders kunnen planten niet voor de winter rijpen
- zijn dan vatbaarder voor vorst
Als je direct na de bloei het juiste moment hebt gemist, kun je beter tot het voorjaar wachten met knippen, als er geen nacht- of late nachtvorst meer te verwachten is. Indien nodig kan er ook twee keer per jaar gesnoeid worden, de eerste keer in het voorjaar en opnieuw in de zomer na de bloei. Dit kan leiden tot een tweede bloei.
Tip: Het maaisel mag in geen geval zomaar worden weggegooid. Het kan worden verwerkt tot desserts, kruidenthee, lavendelsuiker of lavendelolie of worden gebruikt voor geurkussens.
Overwinteren
De variëteiten van Lavandula angustifolia zijn winterhard tot min 15 graden. Omdat witte lavendel dus ook winterhard is, kan hij gemakkelijk in de tuin overwinteren. Toch is het zinvol om hem tijdens periodes van extreme vorst en tegen de winterzon te beschermen met een hoes van stro of kokosmatten, kreupelhout of bladeren.
Zonder enige bescherming kan witte lavendel snel opdrogen bij vriestemperaturen en in de zon. Vaak lijkt lavendel na de winter doodgevroren, maar in de meeste gevallen is het opgedroogd. Exemplaren in de emmer zijn over het algemeen gevoeliger voor vorst en hebben wat meer bescherming nodig.
- Potplanten Zet op een vorstvrije, droge en halfschaduw plaats
- bijvoorbeeld voor een beschutte, warme huismuur
- Plaats op een houten pallet of een piepschuim pad
- Garage, kelder of onverwarmde kas geschikt als winterverblijf
- Omwikkel de emmer als extra thermische isolatie met een stromat of noppenfolie
- verwarmde kamers niet geschikt voor overwintering
- Vermijd sterke temperatuurschommelingen gedurende deze tijd
- Af en toe water geven, ook in de winter
- alleen op vorstvrije en droge dagen
Tip: Als je niet zeker weet of de lavendel in de winter is opgedroogd, kun je naar de wortels kijken. Als ze bruin zijn, zijn ze waarschijnlijk opgedroogd. Als ze daarentegen licht van kleur zijn, zijn ze meestal in orde.
Vermenigvuldigen
zaaien
Een vorm van vermeerdering is zaaien. Als je in februari/maart in zaadtrays zaait, kan de lavendel deze zomer nog bloeien. Een kweekvat wordt gevuld met in de handel verkrijgbare kweekgrond en de zaden worden er gelijkmatig over verdeeld. De zaden worden slechts licht geperst en niet bedekt met aarde. Vervolgens bevochtig je het substraat, dek je de kom af met een doorschijnende film en zet je het geheel op een lichte plaats. Bij temperaturen tussen de 20 en 25 graden hebben de zaden ongeveer 21-28 dagen nodig om te ontkiemen.
Als de eerste echte blaadjes op de zaailingen te zien zijn, kunnen de planten worden geprikt of worden getransplanteerd. Ze kunnen buiten geplant worden zodra er geen vorst meer wordt verwacht.
Stekken
Een goed moment om stekken te vermeerderen is zowel in het vroege voorjaar als in de late zomer, wanneer de lavendel toch wordt teruggeknipt. Maar het voorjaar is meer geschikt, want dan is overwinteren geen probleem meer. Kiest u voor de nazomer, dan moeten de stekken vorstvrij overwinteren, maar kunnen in het voorjaar in de volle grond uitgeplant worden.
- Snijd stekken in 15 cm lange, onvertakte scheuten zonder bloemen
- verwijder de onderste bladeren
- Knip schiettips af om vertakking aan te moedigen
- Vul kleine potjes met een mengsel van potgrond en grof zand
- Bevochtig de ondergrond en druk licht aan
- Steek stekken ongeveer 10 cm diep in de grond
- ongeveer 3-5 stuks per pot
- zet dan potten op een lichte en warme, niet zonnige plaats
- Geef regelmatig maar zeer spaarzaam water
- Wortelvorming na ca. één tot twee maanden
- nu stekken transplanteren
Tip: Bij het maken van stekken is het raadzaam deze van de moederplant af te breken en niet te knippen, anders kunnen ze beschadigd raken. Je breekt het uit de hoofdscheut in de richting van de wortel, zodat er wat hout van de hoofdscheut op de stek blijft liggen.
Zinklood
Een andere manier om lavendel te verspreiden is door middel van zinkers. Om bodemdaling te verkrijgen worden rond maart/april één of meerdere flexibele scheuten geselecteerd en op de grond gebogen. Waar ze de grond raken, worden de bladeren verwijderd en worden de zinkers in een kleine groef in de aarde geplaatst.
Daarna zijn ze bedekt met aarde zodat de toppen van de scheuten uit de grond kijken. De beste manier om dit te doen, is door het met draad of kleine stenen in de grond te bevestigen en het geheel te bevochtigen. In de herfst of volgend voorjaar hebben de zinkers meestal wortels. Ze kunnen nu van de moederplant worden afgesneden en apart van elkaar worden geplant.
Ziekten
Wortelrot
Wortelrot is een veelvoorkomend probleem en wordt meestal veroorzaakt door te veel vocht. Op ongunstige locaties kan dit ook ontstaan door te intensief water geven en, indien te laat ontdekt, meestal tot het afsterven van de planten. Om aangetaste planten mogelijk te redden, moeten ze zo snel mogelijk worden uitgegraven, grond en rotte wortels volledig worden verwijderd en moeten ze opnieuw worden geplant in verse, droge grond. Als preventieve maatregel moet u ervoor zorgen dat de grond goed gedraineerd is en zeer spaarzaam water geeft. Lavendel staat liever droog dan te nat.
Bladvlekkenziekte
Bladvlekkenziekte manifesteert zich als roodachtige, bruine of geelachtige vlekken op de bladeren. Aangetaste scheuten moeten zo snel mogelijk worden uitgescheurd of afgesneden en worden weggegooid met huishoudelijk of organisch afval. Bovendien kan een geschikt breedspectrumfungicide worden gebruikt, omdat bij deze ziekte meestal meerdere soorten schimmels betrokken zijn. Als preventieve maatregel moet je ook letten op losse beplanting zodat de planten kunnen volgen Neerslag kan snel opdrogen en alleen op de grond en niet over de Bladeren water geven.
Ongedierte
Lavendel (Lavandula angustifolia) wordt minder snel aangevallen door ongedierte, maar schuimbladtrechters kunnen nog steeds worden aangevallen. Meestal is het de weide- of wilgencicade. Hun larven scheiden een schuim af waarmee ze zich bedekken. In de regel wordt de plant echter alleen bedreigd als deze in grote aantallen voorkomt. Meestal is het schuim vooral een visueel probleem dat met een krachtige waterstraal kan worden verwijderd.