Druivenhyacintrassen en soorten in één oogopslag

Wie de populaire vroege bloeiers nog niet onder de loep heeft genomen, zal versteld staan ​​van de diversiteit aan soorten en variëteiten die het geslacht druifhyacint kenmerkt.

De soorten en variëteiten van druif hyacint (Muscari) verschillen onder meer in bloemvorm en -kleur, groeihoogte en standplaats-eisen. Erg populair zijn de Armeense druivenhyacinten (Muscari armeniacum) en de kleine druif (Muscari botryoides). Deze en nog veel meer zullen we hieronder in meer detail presenteren.

Druivenhyacintrassen en soorten: hoeveel zijn er?

het geslacht Muscari omvat ongeveer 60 soorten, met name enkele hybride vormen, d.w.z. vormen die zijn gekweekt door verschillende soorten te kruisen. Een groot deel van deze varianten komt voor in Turkije, maar ook delen van Spanje, Griekenland en andere gebieden worden als hun thuisland beschouwd. Ongeveer 10 van deze soorten worden gebruikt als sierplant in onze tuinen. Er is op zijn beurt een speciale selectie van variëteiten die we u presenteren - met name de Armeense druivenhyacint is zeer bekend en overtuigt met een grote verscheidenheid aan variëteiten.

De mooiste Muscari soorten en soorten op een rijtje

Hieronder geven we u een overzicht van welke druivenhyacintsoorten en -variëteiten welke bijzondere kenmerken en eigenschappen hebben. Hoe u druivenhyacinten plant en verzorgt - u kunt hier meer over lezen in ons artikel over verzending.

Armeense druif (Muscari armeniacum)

De Armeense druif is een in Duitsland genaturaliseerde soort en groeit typisch op alpenweiden, rotsachtige hellingen of op zonnige bosranden. De bodems op de natuurgebieden zijn in de zomer meestal droog en door de neerslag alleen fris in de winter en het voorjaar. 10 tot 20 cm hoge klonten worden gevormd door de vorming van dochterknollen van de vroege zomergroene plant. De bloeiperiode van deze soort loopt van eind maart tot eind april. Muscari armeniacum geschikt voor beplanting in grote groepen en massaopstanden, maar ook voor gebruik in bloembakken. Deze soort voelt zich merkbaar goed op zonnige, warme plaatsen met geschikte grond en verspreidt zich snel. Naturalisatie via dochterknollen en zelf zaaien is hier in ieder geval te verwachten.

• Muscari armeniacum pepermunt: De knoppen van deze soort zijn eerst wit en ontwikkelen zich daarna tot delicate lichtblauwe bloemen met een lichte witte tint, die een stevige, robuuste substantie hebben. ˈPepermuntˈ is bijzonder rijkbloeiend.

• Muscari armeniacum ˈBlauwe Spikeˈ: De bloemen van ˈBlue Spikeˈ zijn middenblauw van kleur en dubbel gerangschikt, waardoor de bloeiwijze een pompeus opgeblazen uiterlijk krijgt.

• Muscari armeniacum Siberische tijger: Dit ras is een variant van de Armeense druifhyacint met zuiver witte bloemen.

•  Muscari armeniacum ˈTouch of Snowˈ: De opvallende bicolor van de bloemen maakt dit ras tot een echte eyecatcher. Aan de bovenkant van de bloeiwijze zijn ze wit en die eronder zijn middenblauw en omzoomd met wit.

Kleine druif (Muscari botryoides)

De kleine druif wordt als bedreigd beschouwd en komt in Duitsland vooral voor in het Zwarte Woud, in de Zwabische Jura en in delen van de uitlopers van de Alpen. Het geeft de voorkeur aan min of meer verse grond in de volle zon tot halfschaduw. In tegenstelling tot de meeste andere soorten heeft hij geen dochterknollen en vermeerdert hij zich daarom alleen door zelf zaaien. Het vormt luchtige stands van ongeveer 15 tot 20 cm hoog. De geurloze bloemen verschijnen van begin april tot begin mei. De kleine druif is ook geschikt voor groepsbeplanting in borders of aan zonnige houtranden en voor beplanting in containers. Dit wordt aanbevolen als grotere verspreiding moet worden vermeden.

• Muscari botryoides album: De zuiver witte bloemen van de variëteit 'Album' openen een breed scala aan mogelijke combinaties met andere uienbloemen die in kleur harmoniëren.

•  Muscari botryoides ˈSupersterrenˈ: De elegante bloemtrossen van deze soort zijn korenblauw. Elke individuele bloem is versierd met een mooie witte ring.

Breedbladige druif (Muscari latifolium)

De natuurlijke habitat van de breedbladige duivenhyacint bevindt zich in bergachtige vegetatiezones. Daar komt de soort vooral voor in schaarse naald- en gemengde bossen. De bodems op de zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde locaties zijn vaak droog tijdens de zomermaanden - weer fris in de winter en het voorjaar. Een duidelijk kenmerk dat de breedbladige druif onderscheidt van de andere soorten is de brede vorm van de één of twee blauwgroene bladeren. Het is een van de sterkste druivenhyacintsoorten en wordt 15 tot 25 cm hoog. Ook bij de loofhyacint vindt de vermeerdering voornamelijk plaats door zaaien, aangezien deze bijna nooit dochterbollen vormt. De karakteristieke tweekleurige bloemen verschijnen van begin april tot begin mei.

• Muscari latifolium ˈDruivenijsˈ: De roomwitte bloemknoppen van deze soort verkleuren van grijsblauw naar blauwzwart en vormen zo een mooi contrast.

Druivenhyacint (Muscari negativum)

In Duitsland komen de inheemse exemplaren van de wijngaarddruivenhyacint vooral voor in de centrale en Zuid-Duitse warme streken. Deze soort is ook bekend onder de namen Weinbergs-Träubel en Onbekende druif. Voorkeurslocaties zijn over het algemeen zonnig-warm of halfschaduw op alkalirijke minerale bodems met weinig steeninhoud en matig droge tot zomerdroge omstandigheden. Door de vermeerdering via dochterknollen vormt deze soort bosjes met een hoogte van 10 tot 20 cm. Wijngaarddruivenhyacint bloeit van half maart tot half april. Door de secundaire knolvorming en het rijke zelfzaaiende ontstaan ​​op geschikte plaatsen gazonachtige voorraden.

Tip: De druifjes houden van Muscari verwaarlozing, die zich intensief vermenigvuldigen door zelf te zaaien, kan gecombineerd worden met een bloemenweide zoals de Plantura bijenweide ideaal in het concept van Black box tuinieren worden gebruikt.

• Muscari verwaarlozing ˈBaby's Breathˈ: De betoverende bloemen van deze soort zijn licht hemelsblauw van kleur met een lichte grijze tint.
• Muscari verwaarlozing ˈValerie Finnisˈ: De knoppen van het ras Valerie Finnisˈ zijn licht hemelsblauw en veranderen in helder hemelsblauwe bloemen. Deze variëteit is meestal de goedkoopste optie.

Getufte druif (Leopoldia comosa; Syn. Muscari comosum)

In de handel staan ​​de rassen van dit type vaak nog onder de achterhaalde naam Muscari comosum aangeboden. Natuurlijke gebieden in Duitsland van de extreem warmteminnende soorten zijn bijvoorbeeld in de Boven-Rijnvlakte, in het voorland van de Harz en de oostelijke Frankische Jura. De kuifdruif wordt gevonden op goed doorlatende minerale bodems in droge tot matig droge omstandigheden en in de volle zon tot halfschaduw. Afhankelijk van de standplaats kan de plant behoorlijke hoogtes bereiken van 30 tot 60 cm. Deze wilde soort heeft een ongewone bloeiwijze, waarvan het bovenste deel een intens violet plukje steriel kunstaas heeft. Daarentegen is het onderste deel bedekt met horizontaal uitstekende, violetblauwe tot bruinachtige, vruchtbare bloemen. Dit extravagante kleurenfenomeen is alleen in mei te bewonderen.

• Leopoldia comosa ˈMonstrosumˈ: De vertakte bloemen van deze soort zijn allemaal steriel en paars van kleur. Dit zorgt op een nogal kunstmatige manier voor een luchtig-troebele top.
• Leopoldia comosa ˈPlumosumˈ: De bloeiwijzen van ˈPlumosumˈ, die bijna buitenaards lijken, hebben ook een vederachtig uiterlijk en alle violette individuele bloemen zijn steriel.

Aucher druif hyacint (Muscari aucheri)

De Aucher druif hyacint komt vooral voor op humusarme en alkalische en kalkrijke minerale bodems in de volle zon tot zonnige standplaatsen. Hun doorlatende bodems zijn afhankelijk van het seizoen vers om te drogen. Met bloemen bereikt de wilde soort een hoogte van 10 tot 15 cm. De bloeiperiode kan duren van half april tot mei. De verhandelde variëteiten van de Aucher-druivenhyacint zijn over het algemeen hybride vormen.

• Muscari aucheri witte magie: De bloeiwijze van deze variëteit is bleek romig geel van kleur wanneer deze uitloopt. Later is het zuiver wit met een roomgele punt.

• Muscari aucheri ˈOceaan Magieˈ: De aansprekende variëteit ˈOceanMagicˈ heeft een turkooisgroene bloeiende bloeiwijze, die dan driekleur met donkerblauwe bloemen, grijs-hemelsblauwe knoppen en witte knoppen bovenaan is bezet.

Hemelsblauwe druif (Pseudomuscari azureum; Syn. Muscari azureum)

Ook bij dit type de verouderde naam Muscari azureum vaak nog gebruikt. De hemelsblauwe druif gedijt op humusrijke, niet te stenige grond, die afhankelijk van het seizoen droog of fris is. De volle zon tot zonnige standplaats mag niet worden vergeten. De twee tot drie bootvormige bladeren van de hemelsblauwe druif zijn relatief breed. De helderblauwe tint van de bloeiwijzen, gezien van half maart tot half april, is een onderscheidend kenmerk van deze soort. Daarnaast is er meestal een blauwe streep op de bloemen te zien. De hemelsblauwe druif kan worden geplant in grotere groepen of massavoorraden, maar ook in plantenbakken. Het heeft een sterke neiging om wild te worden en vormt zo snel uitgebreide stands.

• Pseudomuscari azureum album: Het ras Albumˈ is een variant van de hemelsblauwe druif met zuiver witte bloemen die perfect te combineren zijn.

Om inspiratie op te doen voor de juiste combinatie van deze vroege bloeiers lees je ons speciale artikel over de 10 mooiste lentebloemen informeren.