Kweken, oogsten en bereiden van ringbieten

Rode biet geeft salades niet alleen net dat beetje extra. Als ze vers uit eigen tuin komen, staat niets een echte traktatie in de weg.

Wie door de weekmarkt slentert, ontdekt steeds meer bijzondere groentensoorten. ringbiet (Beta vulgaris subsp. vulgaris) zien er van buiten onopvallend uit - pas bij het opensnijden verschijnt het individuele, gestreepte patroon. Maar maak je geen zorgen, de ringbiet is geen moeilijk te telen exoot, maar een oud groenteras dat goed in onze tuinen past. In ons artikel leggen we uit wat ringbieten zijn, introduceren we soorten ringbieten en gaan we dieper in op de teelt, verzorging en bereiding van ringbieten.

Rode biet: oorsprong en eigenschappen

Botanisch gezien is de ringbiet een variant van de biet. Alle drie de varianten - rode biet,

gele bieten en ringbiet - worden gekweekt uit wilde rapen (Beta vulgaris subsp. maritiem) ontstond. De wilde raap komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, waar hij door de Romeinen werd verbouwd. Komt overigens ook van snijbiet (Beta vulgaris subsp. vulgaris) van de wilde biet, die je op het eerste gezicht nauwelijks zou vermoeden.

Om te begrijpen wat een rode biet is en hoe de lokken in de rode biet komen, moet je kijken naar de structuur van bètabieten in het algemeen. Bèta-bieten bestaan ​​uit een wortel en scheut, die zich door diktegroei ontwikkelen tot bewaarorgaan. Bij dit proces, ook wel "secundaire groei in dikte" genoemd, worden normaal gesproken aan de buitenkant zogenaamde floëemcellen gevormd, die verantwoordelijk zijn voor het transport van voedingsstoffen. Naar binnen zijn er de xyleemcellen, waarin voornamelijk water wordt getransporteerd. Bèta-bieten vertonen een abnormale secundaire diktegroei door de afwisseling van xyleem en floëem. Als je goed kijkt, zie je zelfs de strepen in de klassieke, eenkleurige Bete-variëteiten.

Ringbieten zijn bietenrassen waarbij waarde werd gehecht aan de verschillende kleurkenmerken van het xyleem en het floëem. In principe zijn er veel overeenkomsten tussen ringbiet en rode biet - bijvoorbeeld qua groei, smaak en verzorging. De ringbiet is ook een tweejarige plant die in het eerste jaar een bladrozet en een raap ontwikkelt en pas in het tweede jaar bloeit. Behalve om zaden te krijgen, laat je het meestal niet zo ver komen en waarschijnlijk hebben maar heel weinigen dat al de ongeveer 1,5 m hoge bloeiwijze met de vijfvoudige bloemen, die door de wind worden bestoven, gezien.

Omdat de biet uit een scheut en een wortel bestaat, groeit hij deels bovengronds. Om voor voldoende voeding en water te zorgen, vormen bieten een penwortel met veel zijwortels. Rode biet smaakt erg vergelijkbaar met rode biet, maar sommige soorten rode biet zijn beschreven als zoeter en minder aards van smaak.

De beste soorten

Zoals hierboven vermeld, zijn de bieten van alle Bete-variëteiten gestructureerd in strepen; ze zijn alleen in sommige varianten meer uitgesproken dan in andere. Rassen met duidelijk gedefinieerde lokken zijn bijvoorbeeld:

• ‘Tonda di Chioggia’: De oude Italiaanse ringbiet is misschien wel het ras met de meest uitgesproken lokken, die roze en wit lijken onder de rode schil.
• ‘Crapaudin’: Deze rode biet is een oud Frans ras. Het vormt extreem lange rapen met een rood en wit geringd vruchtvlees. Deze rode biet is minder geschikt voor rauwkost, maar wordt tijdens het koken zoet en smakelijk.

• ‘lawines’: 'Avalanche' is een witte variëteit, maar je kunt duidelijk de verandering in ringen zien.
• ‘Burpees Gouden’: Een geelringbiet waarvan de lokken in verschillende tinten geel verschijnen. Zoals veel gele bieten smaakt 'Burpees Golden' iets zoeter dan de klassieke rode biet.

Tip: Vroeger was de vraag waar ringbiet te krijgen en hoe ringbietzaad te krijgen nog relatief moeilijk te beantwoorden. Tegenwoordig hebben ze veel goed gevulde zadenwinkels in de aanbieding.

ringetjes laten groeien

Ringbieten behoren tot de middelgrote eters, maar stellen geen hoge eisen aan hun standplaats. Ze gedijen het beste in losse, matig voedselrijke en diepe grond op een zonnige standplaats, maar verdragen ook halfschaduw.
De zaden van de ringbiet kunnen van half april tot juni direct buiten worden gezaaid. Hoe u dit doet, leggen wij u in een paar stappen uit.

1. Bereid het bed voor door de grond te ontdoen van onkruid en het los te maken met bijvoorbeeld een graafvork. Als uw ondergrond erg leem en kleiachtig is, is onze Plantura biologische compost opgenomen in de bodem om de structuur te verbeteren. Het hoge humusgehalte erin zorgt op lange termijn voor een betere bodemstructuur. Het is ook 100% turfvrij, wat moerassen beschermt tegen verdere aantasting en met aanzienlijk minder CO₂uitstoot.
2. Gebruik bijvoorbeeld de achterkant van een hark om rechte groeven in de grond te maken met een onderlinge afstand van 25 tot 30 cm.
3. Plaats de zaden in deze groeven en laat een afstand van 10 cm vrij. Dan is alles bedekt met ongeveer 2 vingers hoge aarde.
4. Druk de grond licht aan en geef goed water.
5. De kiemtijd is afhankelijk van de temperatuur, omdat de zaden van ringbieten pas beginnen te ontkiemen rond de 8 °C. Zodra deze temperatuur is bereikt, duurt het ongeveer 10 tot 14 dagen voordat de zaden ontkiemen.
6. Houd de grond in de periode voorafgaand aan het ontkiemen en in de weken daarna constant vochtig. Uitdroging in zo'n jong stadium gaat snel en kan leiden tot het afsterven van de jonge plant.

Tip: Geschikte partners voor de gemengde cultuur met ringbieten zijn bijvoorbeeld Koolraap (Brassica oleracea var. gongylodes L.), komkommers (Cucumis sativus), bonen (Phaseolus vulgaris) en pluk sla (Lactuca sativa var. crispa). In de vruchtwisseling U moet rode biet vermijden na andere Amaranthaceae zoals snijbiet of spinazie (Spinacia oleracea) groeien.

Ringbiet kweken in een pot: Het is ook mogelijk ringbieten in een pot te kweken. Zorg voor een voldoende diepe bak met een inhoud van minimaal 5 liter, waarin de biet ruimte heeft voor de wortels. Het moet ook een goede afwatering hebben. Als substraat kunt u bijvoorbeeld onze Plantura biologische compost Om op terug te vallen. Kies de plantafstand afhankelijk van hoe groot je de ringbieten later wilt oogsten. Het kan dus variëren van ongeveer 5 tot 10 cm. In de pot is de kans op uitdroging groter, daarom moet je bij deze methode nog meer aandacht besteden aan regelmatig water geven.

De belangrijkste zorgmaatregelen

Kort na het ontkiemen volgt de eerste onderhoudsmaatregel. Want de zaden van ringbiet zitten van nature in zogenaamde bolletjes. Dit betekent dat men bij het zaaien in de meeste gevallen geen afzonderlijke zaden neerlegt, maar meerdere bij elkaar. Wees dus niet verbaasd als er meerdere bietenplantjes op precies dezelfde plek beginnen te groeien. Deze moeten echter worden gescheiden zodra ze ongeveer 4 cm hoog zijn. Scheur voorzichtig alle planten uit, behalve de sterkste en grootste. Probeer de wortels niet zo veel mogelijk te beschadigen.

Als alternatief kunt u de lokken iets langer laten groeien totdat er zich kleine rapen hebben gevormd. Vervolgens oogst je elke tweede en gebruik je ze als babybieten in de keuken. De overige exemplaren in het bed hebben dan voldoende ruimte om door te groeien.

Tip: Je kunt proberen de geplukte planten terug in de grond te zetten en verder te kweken. Deze krullen ontwikkelen zich echter meestal langzamer en blijven kleiner. Voor de beste kans op succes, voert u de verenkeling uit op een natte, bewolkte dag.

Let tijdens het groeiseizoen op een continue watervoorziening. Ringbieten reageren niet zo gevoelig als bijvoorbeeld wortels (Daucus carota subsp. sativus) of radijs (Raphanus sativus) voor droogte. Maar ook hier in de zomer kan het nogal eens voorkomen dat je de gieter elke dag moet gebruiken.

Ringbieten brengen vaak een rijke opbrengst, zelfs zonder bemesting. Zeker als er groenbemester op je bed ervoor lag of als je in de herfst wat compost in de grond hebt gewerkt. Als u vindt dat uw ringbieten een beetje ondersteuning nodig hebben, moet u voorzichtig zijn bij het kiezen van kunstmest en bemest niet te veel stikstof - omdat dit kan leiden tot ongewenste ophoping van nitraat in de bieten en bladeren. Dit is vooral relevant wanneer het wordt verwerkt tot babyvoeding: in de eerste levensmaanden kunnen kleine kinderen nitraat niet metaboliseren, wat kan leiden tot zuurstofgebrek. Vermijd dus nitraatophoping in de ringbiet als je de bietjes als babyvoeding wilt gebruiken. Ringbieten hebben ook een verhoogde behoefte aan kalium. Een goed passende meststof is dus van ons Plantura biologische tomatenmest. Het heeft een verhouding van stikstof tot kalium van 4 tot 8 en is ook overwegend organisch. Hierdoor komen voedingsstoffen over een langere periode vrij en is er geen plotselinge stikstofophoping in de bodem.

Hier geldt hetzelfde als bijna overal in de moestuin: Ringwormen ontwikkelen zich beter als de grond zo onkruidvrij mogelijk wordt gehouden. Twee vliegen in één klap doden is om mulch rond de lokken aan te brengen wanneer de planten ongeveer 4 tot 6 inch lang zijn. Door de mulchen Enerzijds droogt de grond minder snel uit en anderzijds wordt de groei van onkruid geremd.

Oogst en bereid ringbieten

Wanneer je ringbieten kunt oogsten hangt van veel factoren af. Denk hierbij aan variëteit, zaaitijd, weer en gewenste maat. Voor de variëteit 'Tonda di Chioggia' is een teeltperiode van 60 dagen voorzien - maar u kunt de bieten ook in een kleiner stadium oogsten of tot de herfst in bed laten liggen. Het seizoen voor ringbieten is dan ook relatief lang. Verse producten zijn beschikbaar van begin juli tot november. Daarnaast zijn ringbieten goed te bewaren en tot bijvoorbeeld februari in een koele kelder bij een temperatuur van 3 tot 4 °C in een kist met vochtig zand. Verwijder hiervoor de bladeren zonder de bladbasis te beschadigen, anders kan het sap ontsnappen.

Er zijn veel manieren om rode biet te bereiden. Ringlets zijn door hun opvallende patroon bijzonder goed als kleuraccent in salades. Om ervoor te zorgen dat de verschillende gekleurde cirkels goed tot hun recht komen, moet bij het bereiden van ringbieten op twee punten gelet worden:

• Snijd de rode biet overdwars in schijfjes, dus evenwijdig tussen de wortel en de bladbasis.
• Kook de rode biet maximaal een korte tijd, anders gaat het kleurpatroon lopen.

Voorbeeldrecepten met rode biet zijn onder andere carpaccio van rode biet, gemengde salade met rode biet of gepekelde biet. Omdat het patroon meestal behouden blijft wanneer het in de oven of in de oven wordt geplaatst.

Kun je ringworm rauw eten? Ringworm kun je zonder aarzelen rauw eten. Omdat koken de kleuren zou geven, werken zelfs de meeste bietenrecepten met rauwe bieten.

Bent u nog op zoek naar een kweekopvolger voor uw ringbieten? Vroeg geoogste ringbieten kunnen nog steeds goed zijn tatoeëren (Brassica rapa convar. narinosa) volgen. De wat ongebruikelijke Aziatische groente heeft een korte teeltduur van slechts 42 dagen en kan ook koelere temperaturen verdragen.