Inhoudsopgave
- solanine
- Solanine in aardappelen
- Groene plekken
- Weggooien of schillen?
De aardappel, botanisch Solanum tuberosum, is een soort uit de nachtschadefamilie (Solanaceae). Naast de aardappel omvat het geslacht nachtschade (Solanum) ook andere populaire gewassen zoals de aubergine (Solanum melongena) of de tomaat (Solanum lycopersicum). Het geslacht zelf omvat ongeveer 1.400 soorten. Velen hebben onderdelen die giftig zijn voor mensen, of zelfs volledig giftig zijn. De gifstoffen van de nachtschadefamilie worden genoemd alkaloïden. De bekendste zijn morfine, strychnine en solanine.
solanine
Solanine is een licht giftige chemische verbinding die voorkomt in aardappelen. Het wordt ook vaak "tomatine" genoemd, dat voorkomt in tomaten, maar een andere chemische samenstelling heeft. Solanine is hittebestendig, onoplosbaar in vet en oplosbaar in water bij hoge temperaturen, d.w.z. het gaat in het kookwater. De dodelijke dosis is 400 milligram. De eerste tekenen van vergiftiging verschijnen bij een dosis van 200 milligram.
Bij volwassenen omvatten vroege tekenen:
- slaperigheid
- aanraakgevoeligheid
- moeilijke ademhaling
Voortdurende inname van solanine veroorzaakt misselijkheid en braken. Deze symptomen worden ook wel solanisme genoemd.
Solanine in aardappelen
Solanine zit in principe in elke aardappel. 30 tot 80 procent bevindt zich
- in de kom
- precies onder de schil
Tip:
Solanine en andere alkaloïden komen ook voor in de groene delen van aardappelen. Daarom zijn de bovengrondse delen van de plant giftig voor de mens.
Door veredeling is het solaninegehalte in de knollen drastisch verminderd. In een studie uit 1943 waren er nog geïsoleerde gevallen van bijna 40 milligram solanine per 100 gram in één groene aardappelen, het solaninegehalte in de schil van nieuwe rassen ligt rond de 3 - 7 milligram per 100 gram Aardappelen. In het aardappellichaam is het aandeel veel lager. In alle nieuwe variëteiten wordt het solaninegehalte als onschadelijk voor de gezondheid beschouwd. De eerste vergiftigingsverschijnselen bij nieuwe rassen treden pas op als enkele kilo's rauw en ongeschild worden gegeten.
Tip:
Het solaninegehalte in oudere rassen kan daardoor hoger zijn dan in nieuwe aardappelrassen.
In de natuur beschermt de bitter smakende solanine de aardappel tegen ziekteverwekkers, rottingsmiddelen en roofdieren. Hierdoor neemt het solaninegehalte iets toe in gekneusde of geschilde rauwe aardappelen. Het aandeel solanine neemt ook toe als aardappelen lang aan licht zijn blootgesteld.
Tip:
Bewaar aardappelen in het donker. De ideale bewaartemperatuur is 10 graden Celsius.
Groene plekken
Groene vlekken op aardappelen groene aardappelen bevatten meer solanine dan bruine aardappelen. De groene vlekken op aardappelen worden gevormd nadat de solanine is gevormd en zijn eigenlijk afkomstig van de chlorofylproductie. De intensiteit van de groene kleur is echter een indicatie van het verhoogde solaninegehalte van de aardappel. Hierbij geldt: hoe groener, hoe meer solanine er in de knol zit. De productie van solanine wordt gestimuleerd door:
- warmte
- daglicht
- Verwondingen aan de knol (vorst of kneuzingen)
Weggooien of schillen?
Als delen van de aardappel groen zijn geworden, hoeft de hele aardappel niet direct weggegooid te worden. U moet de groene gebieden echter royaal wegsnijden. Als de aardappel helemaal groen is geworden, is het niet aan te raden om deze te eten, ook al is het solaninegehalte door de bereiding verminderd.
Tip:
De aardappel moet ook royaal worden uitgesneden als hij eenmaal is gekiemd.
Aardappelen met groene vlekken bevatten naast solanine ook chaconine en leptine. Het effect van deze stoffen op het menselijk lichaam is nog niet uitgebreid onderzocht. Daarom wordt het eten van groene aardappelen afgeraden
- mensen met een slechte gezondheid
- Kinderen
- aardappel water
Aangezien solanine bij het koken van aardappelen in het water vrijkomt, mag het niet verder worden gebruikt om te koken. Ook moet het niet beter worden gedronken. Het kan echter worden gebruikt als meststof of onkruidverdelgers worden gebruikt.
Redactie thuis
Meer informatie over aardappelen
Aardappel is bruin van binnen: is het eetbaar?
Een aardappel heeft na het schillen of koken bruine tot zwarte vlekken aan de binnenkant. Dit ziet er in eerste instantie niet erg smakelijk uit. En bovenal rijst de vraag of de aardappel nog geschikt is voor consumptie of niet. Aangezien de oorzaken van deze verkleuring kunnen variëren, is het in sommige gevallen te wijten aan […]
Zwarte vlekken op aardappelen: nog steeds gebruiken?
Aardappelen kunnen zwarte vlekken hebben. Ondanks de zwarte vlekken zijn de aardappelen bijna altijd eetbaar. Aangetaste aardappelen kunnen echter veranderingen in smaak en textuur vertonen.
Tijd: van en tot wanneer plant u aardappelen?
Aardappelen behoren tot de meest geteelde groenten. Om zelfkweek te laten werken en gedurende vele maanden een weelderige oogst binnen te halen, moeten zelfkwekers op één belangrijk punt letten: het juiste moment om te planten.
Aardappelen planten: afstand en diepte
De aardappel (Solanum tuberosum) is een hoofdvoedsel met een breed scala aan bereidingsmogelijkheden. De knollen zijn onmisbaar in veel gerechten en zijn het lekkerst als je ze zelf plukt. Wat ligt er meer voor de hand dan ze zelf te kweken. Dit kan zonder eigen tuin.
Gemengde cultuur: 14 goede buren van aardappelen
De Duitse keuken zou ondenkbaar zijn zonder aardappelen. Heb je er ooit aan gedacht om de heerlijke knollen in je eigen tuin te kweken? Benut de voordelen van een gemengde cultuur! We presenteren 14 planten die geschikt zijn voor gemengde teelt met aardappelen.
Aardappelen leggen: ideale afstand en diepte
Aardappelen zijn goed voor de moestuin omdat ze de grond optimaal voorbereiden op volgende groenten. Ze kunnen ook lang worden bewaard en kunnen op verschillende manieren worden bereid. Welke tussenruimte de juiste is voor het leggen van aardappelen leest u hier.
