Een zeekruik in de vijver planten: instructies

Met onorthodoxe groei veroorzaakt de zeekruik hoofdpijn voor thuiskwekers bij het planten in de tuinvijver. Bladeren en bloemen troonen boven de grond op vloeiende, meterslange stelen. Onder het wateroppervlak is de drijvende bladplant deels geworteld in de bodem van de vijver. In deze handleiding wordt op praktische wijze uitgelegd hoe u de inheemse waterplant op de juiste manier plant. Een gedetailleerde gids belicht de voorbeeldige zorg van A-Z.

bruikbare informatie

Met zijn glanzende groene, ronde bladeren en felgele bloemen doet de zeekan denken aan een waterlelie. Sterker nog, de inheemse waterplant is een van de koortsklaverplanten met robuuste winterhardheid. Staand en matig stromend water met schoon water is hun territorium. Waar zeesnoepjes zich in goede handen voelen, veroveren ze hun territorium boven en onder water. Tot wel 150 centimeter lange, vloeiende stengels dragen talloze weelderig groene zwevende bladeren. Gele bloemen verschijnen in de zomer van juni tot september. De bladstengels reiken meestal tot op de bodem van de vijver om daar wortel te schieten. Aan de onderkant van de bladeren zitten talloze hydropotten, die zich nuttig maken als drukbezette "waterdrinkers". De kleine kliertjes filteren continu overtollige voedingsstoffen uit het water en beroven vervelende algen van hun levensonderhoud.

In het wild is de zeekan zeldzaam geworden. Langs de Donau en in de Bovenrijnvlakte zijn nog grotere afzettingen te vinden. In de rest van Midden-Europa zijn de drijvende bladplanten zo zeldzaam geworden dat ze beschermd zijn. Een reden te meer voor de milieubewuste huistuinier om minstens één zeekruik in zijn privéwaterwereld te planten en zo bij te dragen aan het behoud van de charismatische vijverplant.

locatie en vijvergrootte

Op een zonnige tot halfschaduwrijke plek komen zeekruiken het best tot hun recht. Onder de schaduwrijke omstandigheden van een koele vijver zoek je tevergeefs naar de kenmerkende sterrenbloesems en welgevormde bladeren. Ook op locaties met weinig licht kunnen de planten hun nuttige functie als natuurlijke algendoder niet vervullen. Aangezien de prachtige waterschoonheden de neiging hebben om uitgestrekte uitlopers te vormen, moet het wateroppervlak veel verder gaan dan een minivijver. Een middelgrote vijver tussen de 5 en 15 vierkante meter en 60 tot 80 centimeter diep biedt zeewier voldoende capaciteit voor een prachtige groei met een weelderige bloeiperiode.

waterkwaliteit

Voordat u jonge zee-egels plant, dient u eerst de waterkwaliteit op de proef te stellen. De beschermingswaardige zeldzaamheid is niet in de laatste plaats te wijten aan een ongeschikte hardheid en een te hoge pH-waarde in onze wateren. Zo hoort het ideale vijverwater te zijn:

• Licht zuur tot neutraal pH tussen 6 en 7
• Zacht water met een hardheidsgraad van minder dan 10° dH

Makkelijk te gebruiken watertesten zijn verkrijgbaar bij tuincentra en vijverspeciaalzaken. Voer de goedkope en ongecompliceerde test uit, ook als het water helder en schoon is. Beide criteria zijn essentieel voor vitale groei en kunnen niet met het blote oog worden gezien.

bodemgesteldheid

Alleen in combinatie met de juiste bodemgesteldheid krijgt uw waterwereld de goedkeuring van een zeekruik. Een veen- tot veenvijverbodem biedt de wortelstokken het ideale kader als deze rijk is aan voedingsstoffen en tegelijkertijd gestructureerde humus.

Plant

De beste tijd om zeekruiken te planten is in het voorjaar, wanneer het vijverwater en de ondiepwaterzone volledig zijn ontdooid. Voorgekweekte jonge planten zitten meestal in de zaadpot, die niet geschikt is voor vakkundig planten. Hiervoor zijn speciale plantenmanden verkrijgbaar voor het perfect beplanten van vijverplanten. Bovendien scoren de praktische manden met het voordeel dat ze de groei van ruimteverslindende zeepotlopers in toom houden. Hoewel de inheemse waterplanten in de ondiepwaterzone worden gebruikt, migreren ze later feilloos naar gebieden met een waterdiepte van 80 tot 100 centimeter. Verpotten en planten gaan hand in hand wanneer zeekruiken de tuinvijver intrekken. Hier leest u hoe u dit stap voor stap doet:

• Vul de plantenmand met waterplantensubstraat of veengrond
• Verpot de jonge plant en plant in het midden met behoud van de vorige plantdiepte
• Strooi kalkvrij grind op de ondergrond om uitloging te voorkomen

Plaats de plantenmand op de bodem van de ondiepwaterzone. In dit gebied is het water tussen de 20 en 40 centimeter diep. Veranker de mand niet. Na een overgangsfase van acclimatisatie gaat de zelfverzekerde drijvende bladplant zelf op zoek naar zijn favoriete plekje. Als dit proces niet in uw belang is, zet u de plantenmand vanaf een diepte van 60 centimeter direct in de daarvoor bestemde waterzone.

Bevruchten

Bemesting maakt zelden deel uit van het zorgprogramma voor zeesnoepjes. De pittoreske vijverplant haalt zijn voedingsstoffen uit twee natuurlijke bronnen. Met lange, slanke wortelstokken wortelt het door het voedzame substraat, waar dode plantendelen, micro-organismen en uitwerpselen van vissen continu worden omgezet in waardevolle humus. De onderkant van de bladeren, die zijn voorzien van hydropotten, halen veel voedingsstoffen uit het water om energiereserves in de plant te creëren. Goed uitgebalanceerd vijverwater elimineert zo de behoefte aan een extra toevoer van voedingsstoffen, zoals gebruikelijk is bij conventionele vaste planten in de tuin.

Vergeelde bladeren, groeiachterstand en schaarse bloemen signaleren daarentegen deficiëntiesymptomen. In dit uitzonderlijke geval profiteert de lijdende zeekruik van een speciale vloeibare meststof voor waterplanten. Geef de meststof slechts een beperkte tijd om geen ongewenste algenbloei te veroorzaken. Als de deficiëntiesymptomen verdwijnen, stop dan onmiddellijk met het toedienen van aanvullende voedingsstoffen.

Snee

Alleen planten in de vluchtveilige plantenmand is niet altijd voldoende om de groei van zeekruiken af ​​te remmen. Als de uitlopers zich ongecontroleerd verspreiden over het wateroppervlak, noteer dan een bezuiniging op het verzorgingsplan. De goedaardige snijcompatibiliteit maakt elke gewenste snijmaat mogelijk. Poeder voor desinfectie grotere sneden met houtskoolpoeder of gesteentepoeder. Door regelmatig afgestorven bladeren en uitgebloeide bloemen te verwijderen schittert de drijvende schoonheid altijd met een verzorgd uiterlijk.

overwinteren

Voor het begin van de winter laten zeekruiken hun bladeren vallen en trekken ze zich terug naar de bodem van de vijver. Dankzij winterharde wortelstokken overleven de inheemse waterplanten het koude seizoen ongeschonden. Pas in het voorjaar ontspruiten de lange, dunne bladstengels uit de onderstam. Drijvende bladeren ontkiemen vlak voor het begin van de bloeiperiode in juni. Dit proces is niet afhankelijk van speciale voorzorgsmaatregelen voor overwintering. Om te voorkomen dat de dode bladmassa het natuurlijke evenwicht in het water aantast, dient u regelmatig afgestorven bladeren weg te scheppen.

vermenigvuldigen

Zee-egels kunnen zowel generatief als vegetatief worden vermeerderd. Slechts één exemplaar in het water is voldoende om een ​​hele zwerm prachtige nakomelingen te kweken. Hieronder worden beide procedures nader toegelicht.

zaaien

Als je mikt op een groter aantal nieuwe zeeblikken is het aan te raden om zaadjes te zaaien. In dit geval hoef je niet veel te gissen naar het uiteindelijke resultaat, aangezien het een pure soort is en geen combinatie van verschillende ouderplanten. In de herfst geeft een Nymphoides peltata talloze trilhaarzaden vrij die onder water zijn gerijpt in fruitcapsules. Elk zaadje is voorzien van kleine luchtkamers zodat het op het wateroppervlak kan drijven. U kunt de zaden verzamelen of kopen bij speciaalzaken. Hoe te zaaien:

• Vul de waterdichte kweekbak met veengrond of kalkarme potgrond
• Druk de zaden met korte tussenpozen 1 tot 2 cm diep in het substraat en zeef ze met potgrond
• Druk de ondergrond licht aan met een vlakke plaat
• Vul kalkvrij water bij tot 1 cm boven het grondoppervlak
• Opstelling op een gedeeltelijk beschaduwde plaats bij 18 tot 22 graden Celsius
• Controleer regelmatig het waterpeil in de kom en vul indien nodig bij

De kieming begint binnen twee tot vier weken, herkenbaar als groene bladpunten die door de grond breken. Wanneer uw kleintjes boven het wateroppervlak groeien, is het tijd om ze te scheiden in een pot met waterplantenaarde. Plaats de potten in een kom gevuld met zacht water tot de lente wanneer het planten begint.

Als zaden niet willen ontkiemen, stimuleert een koude prikkel de groei. Plaats hiervoor de zaden vier tot zes weken op het winterbalkon, beschermd door een transparante kap. In streken met strenge winters de zaden de nodige koudeprikkels geven in het groentevak van de koelkast. Bij 0 tot 4 graden Celsius laten de zaadlobben niet lang op zich wachten.

divisie

De voortplanting van zeekruiken verloopt eenvoudiger via de weg van de divisie. De beste tijd is in het voorjaar, na het einde van de belangrijkste vorstperiode. Haal de moederplant en plantenmand uit het water. Pak vervolgens de wortelstok op om aarde, stenen en dode wortels te verwijderen. Verdeel de schoongemaakte onderstam in meerdere segmenten met een lengte van 10 tot 20 centimeter met een spade, mes of schaar. Nu kun je elke sectie in een aparte plantenmand planten en op de gewenste plek in het water zetten.

ziekten en plagen

Op een zeekan hoef je in de regel niet te klagen over ziektes. Onder het ongedierte richten waterleliebladluizen (Rhopalosiphum nymphaea) zich brutaal op andere drijvende bladplanten en sparen ze ook geen zeekruiken. De aantasting is te herkennen aan lichte vlekken op het blad en gekrulde bladranden als gevolg van zuigschade. Natuurlijk vallen de luizen zelf meer op dan de symptomen. De 1-2 mm kleine, zwart tot donkergroene insecten koloniseren massaal bladeren en stengels. Dodelijk scheiden bladluizen honingdauw uit, dat dient als doelwit voor roetdauw en verstopt de bladporiën. Bestrijding met chemische insecticiden is verboden vanwege gevaar voor de vissen en micro-organismen in de vijver. U bent echter niet volledig weerloos tegen de luizeninvasie.

Hoe correct te handelen:

• Spoel aangetaste delen van de plant af met een krachtige waterstraal
• Behandel de boven- en onderkant van de bladeren
• Veeg de luizen van toegankelijke bladeren
• Herhaal de controlemaatregelen dagelijks gedurende een week

Seekannen-tuinders melden goede resultaten met het gebruik van heermoesbouillon. U kunt het puur natuurlijke product als kant-en-klare oplossing kopen bij speciaalzaken of zelf maken. Breng het spuitmengsel elke 5 tot 10 dagen aan totdat er geen bladluizen meer te zien zijn.

Meer informatie over drijfplanten - verzorging