Inhoudsopgave
- De juiste standplaats voor moerbeien
- De verzorging van moerbeibomen
- knippen en verspreiden
- Kort profiel
- Verzorging van de moerbeiboom
- Voortplanting van de moerbeiboom
De moerbeiboom komt uit tropische en subtropische gebieden. Zowel de zwarte als de witte moerbeiboom werden vele honderden jaren geleden in onze streken geïmporteerd. Naast de interessante bladeren, die oorspronkelijk werden gebruikt voor het kweken van zijderupsen, het zijn vooral de moerbeien die deze boom tot een vaste waarde in Duitse tuinen maken vergunning. Zowel zwarte als witte moerbeien zijn eetbaar en hebben verschillende toepassingen.
De witte en zwarte moerbeibomen (Morus alba, Morus nigra) behoren tot de bladverliezende bomen loofbomen, dat wil zeggen, ze laten hun bladeren vallen in de herfst. De bloemen zijn geel en lijken op wilg. Afhankelijk van het ras ontwikkelen de bomen in de herfst witte of donkerrode tot zwarte bessen. Deze bessen kunnen in de zomer, in de maanden juli en augustus, worden geoogst.
De juiste standplaats voor moerbeien
Zowel de zwarte als de witte moerbeiboom behoren tot de robuuste tuinplanten. Ze kunnen buiten worden geplant of in een pot of kuip worden gekweekt. De moerbei is winterhard, dus met een geschikte afdekking kan hij in de tuin blijven staan in de winter. Het is echter ook mogelijk om binnen te overwinteren.
De ideale locatie voor zwarte en witte moerbeibomen in de zomer is gedeeltelijk in de schaduw tot zonnig. Doordat de moerbei zeer robuust is kan de plant aan de wind staan en hoeft hij dus niet in een beschutte hoek te staan. De boom is zeer geschikt om alleen te planten, omdat de moerbeiboom een zeer sterke, brede kroon ontwikkelt.
In de winter kan de moerbei in de volle grond blijven staan, hij is winterhard tot circa -15°C. potplanten kunnen overwinteren in het appartement, overwinteren in de kelder is niet nodig. De temperatuur voor de standplaats in het appartement dient rond de 5°C te liggen, maar een koelere overwinteringsstand is mogelijk.
De verzorging van moerbeibomen
De robuuste moerbeibomen hebben weinig verzorging nodig. Regelmatig knippen is niet nodig. U kunt de takken of wilde scheuten echter jaarlijks snoeien. Deze snoei gebeurt in maart om te voorkomen dat de boom te hoog wordt. De groei van de scheuten kan ook worden gecontroleerd door een jaarlijkse snede. De robuustheid van de boom zorgt er ook voor dat snoeien geen negatieve effecten heeft op de vruchtontwikkeling.
Wie de zwart-witte moerbeiboom als potplant kweekt of de boom als kuipplant op het terras zet, zal hem regelmatig moeten verpotten. de vloer of de grond waarin de moerbeiboom het beste gedijt, moet humusrijk en zeer goed gedraineerd zijn. Hiervoor is de toevoeging van grind in de pot of emmer geschikt, waardoor een goede afwatering mogelijk is.
In de zomer moeten moerbeibomen die in kuipen worden gehouden regelmatig en zeer overvloedig worden bewaterd, aangezien het waterverbruik van deze plant erg hoog is. Een of twee keer per week water geven is noodzakelijk, zeker in de hete zomermaanden. Tussen maart en rond september moet wekelijks vloeibare mest worden gebruikt om voldoende voedingsstoffen te krijgen.
Zorg er in de winter voor dat de grond niet helemaal uitdroogt. De moerbeiboom laat in de herfst zowel buiten als binnen tijdens de winterslaap zijn bladeren vallen, waardoor de behoefte aan water sterk afneemt. Geef kamerplanten daarom licht maar gelijkmatig water. Wel is het belangrijk om tijdens de winter in huis de moerbeiboom goed in de gaten te houden. Als in het voorjaar de eerste knoppen ontstaan, stijgt het waterverbruik weer flink. Dan moet je onmiddellijk reageren met sterker water geven. Een bevruchting is in de winter niet nodig, dit begint pas weer vanaf maart wanneer de behoefte aan voedingsstoffen toeneemt.
knippen en verspreiden
De moerbeiboom is een van de zogenaamde wilde bomen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de zwarte moerbeiboom (Morus nigra) en de witte moerbeiboom (Morus alba). Er is ook een rode moerbeiboom (Morus rubra) uit Noord-Amerika. Het onderscheidende kenmerk is de kleur van de "besachtige" vruchten.
Botanisch gezien behoren ze tot de noten. Een andere vorm of Variant is de platbladige moerbeiboom (Morus alba 'Macrophylla'). De witte moerbeiboom wordt al duizenden jaren gekweekt voor het kweken van zijderupsen. De eerste bomen staan al rond 400 voor Christus. Chr. kwam vanuit het Nabije Oosten naar Griekenland. Van daaruit werden ze via Italië verspreid naar Midden- en Noord-Europa. In Duitsland werden ze geplant vanwege hun betrouwbare vruchtvorming. Vooral de zwarte moerbeien smaken aromatisch zoet. Ze kunnen allemaal worden verwerkt tot gedroogd fruit, sappen, geleien, wijn en compotes en nog veel meer.
Kort profiel
De bladverliezende boom houdt van warmte, kan tot 15 meter hoog worden en kenmerkt zich door een bizarre, knoestige groeiwijze. Daarom wordt hij vaak op een open plek geplant, zoals op openbare plaatsen of als huisboom. Omdat het hartvormige blad als schaduwdonor dient. De moerbeiboom bloeit rond mei. De bramenvormige vruchten - een echte delicatesse - kunnen van begin augustus tot eind september worden geoogst.
Verzorging van de moerbeiboom
Een volledig zonnige tot halfschaduwrijke plek met doorlatende, vruchtbare - bij voorkeur ook kalkrijke - grond is geschikt als plantplaats. De moerbeiboom is vrij gemakkelijk te verzorgen. Hij verdraagt zelfs zeer goed droogte, hitte, arme grond en binnenstedelijke klimaten. Moerbeibomen die gedijen in potten terwijl ze volledig in het blad staan, hebben regelmatig en overvloedig water nodig. De bodem van de pot moet goed vochtig zijn. Moerbeibomen die in de tuin worden geplant, moeten in de zomerse hitte een of twee keer per week zwaar worden bewaterd. Vanwege een hoge voedingsbehoefte moet de moerbeiboom ook goed worden bemest. Het is het gemakkelijkst om in het voorjaar en de vroege zomer kunstmest met langzame afgifte toe te dienen. Ook is het mogelijk om ze in maart en juni te voorzien van compost of organische meerjarige mest.
Moerbeiboom snoeien
Snoeien van dit wilde hout is niet absoluut noodzakelijk, maar kan wel in maart. Hierdoor kan de grootte van de kroon en de vertakking ervan worden gecontroleerd. Dergelijke corrigerende sneden worden voornamelijk gemaakt in de jeugdfase van de boom. Wat betreft het vruchthout kan het eigenlijk niet misgaan, want moerbeien zetten zowel op jong als oud hout vruchten. Van nature ontwikkelt de moerbeiboom zich tot een boomachtige struik. Daarom moet een scheut worden geselecteerd voor stengelvorming. Dit wordt vervolgens ondersteund door gericht snijden. Als u uw moerbeiboom klein wilt houden, moet u de eerste verse scheuten in maart of april enkele centimeters inkorten.
Voortplanting van de moerbeiboom
De moerbeiboom kan in de winter worden vermeerderd door stekken. De moerbeiboomstekken worden gesneden uit grote, gezonde takken van de boom. In de bonsaicultuur wordt de moerbeiboom ook vermeerderd via zaden en mos. Een moerbeiboom koop je in goed gesorteerde boomkwekerijen.
Ik schrijf over alles wat me interesseert in mijn tuin.
Meer informatie over tropische planten
Eucalyptus droge bladeren: wat te doen?
Eigenlijk lijkt de decoratieve eucalyptus vrij gezond en is er geen ongedierte te bekennen. Toch krijgt de boom ineens dorre bladeren. Meestal zijn het zorgfouten die ervoor zorgen dat de bladeren van de eucalyptus plotseling opdrogen. Snel ingrijpen kan echter zorgen voor herstel van de boom.
Meloenpeer, Solanum muricatum: verzorging van A tot Z
De meloenpeer, perenmeloen of Solanum muricatum - zoals dat in botanisch jargon heet - is een smakelijke vrucht. Hoe de plant kan worden verzorgd en wat belangrijk is in de cultuur, ervaren geïnteresseerde hobbytuinders hier.
Passiebloem snijden: Instructies | Terugsnoeien van overwintering
De passiebloem (Passiflora) komt uit Zuid-Amerika en heeft daarom speciale verzorgingseisen in Midden-Europese regio's. Lees vooral meer over stekken en wintervoorbereiding in de plantengids, zodat uw exemplaren zich prachtig kunnen ontwikkelen.
Alocasia, Olifantsoor - Gele bladeren Verzorging en hulp
De ongeveer 70 soorten Alocasia, ook wel olifantsoor, taro, pijlpunt of tropische wortel genoemd, behoren tot de exotische kamerplanten die niet bepaald gemakkelijk te verzorgen zijn. Ze maken vooral indruk met hun soms enorme bladeren met verschillende bladvormen en bijzondere bladtekeningen.
Vleermuisbloem, Tacca chantrieri - teelt en verzorging
Buitengewoon, exotisch en uiterst decoratief: wie de vleermuisbloem voor het eerst ziet, kijkt gegarandeerd twee keer. De imposante plant met de bruinviolette bloemen en de lange snorharen verrast en verrukt elke tuinbezoeker. De vraag rijst al snel: wat is de beste manier om deze indrukwekkende plant succesvol te kweken?
Tabakszaden planten - variëteiten en teelt
Tabaksteelt heeft een eeuwenoude traditie in Europa en is vandaag relevanter dan ooit in hobbytuinen. Het kweken van tabakszaden is leuk en levert een ongekend plezier op, zonder schadelijke toevoegingen, terwijl siertabak ieders aandacht trekt. Hier vindt u aanbevolen soorten en instructies voor de teelt.