Is de ijsplant winterhard?

Oorspronkelijk komen de verschillende soorten ijsplant, afgeleid van het Griekse Delosperma, uit de Afrikaanse regio. Omdat het nu ook in ons tuinontwerp wordt gebruikt, is de vraag die in ons deel van de wereld terecht is over de overwintering van de ijsplant. Hoewel ze in hun thuisland niet echt aan vorst zijn blootgesteld, kunnen de populaire sierplanten in Duitsland met een paar trucjes de winter door worden gebracht.

Winterharde middagbloemen

Ook al behoren ze allemaal tot de familie van de ijsplanten, de individuele Delosperma-soorten verschillen in hun winterhardheid. Sommige soorten staan ​​expliciet bekend als winterhard, terwijl andere soorten, of zelfs onwetendheid over de exacte soort in de eigen tuin, al snel tot onduidelijkheden leiden bij hobbytuinders.

Algemene informatie over winterhardheid

Ongeacht de exacte soort, kunnen enkele kenmerken worden gebruikt om betrouwbaar in te schatten of de betreffende ijsplant winterhard is of dat er meer inspanning nodig is om te overwinteren.

Het meest voor de hand liggende teken van een bepaalde winterhardheid is een gedrongen groei. Compactere soorten ijsplanten zijn minder vorstgevoelig dan soorten met een hoge bloeiwijze. De vorming van klonten in het plantenlichaam is ook een indicatie van een hogere vorstbestendigheid in vergelijking met ijsbloemen zonder uitgesproken plantentrossen. Een compactere vorm van de plant vermijdt bijzonder fijn ontwikkelde en dus vorstgevoelige componenten.

Soorten ijsplant bekend als winterhard

Deze in ons land wijdverbreide middagbloemen worden als winterhard beschouwd en zijn daarom bijzonder geschikt voor buitengebruik:

• Delosperma Red Fire
• Delosperma Indian Summer
• Delosperma Vuurspinner
• Delosperma African Queen
• Delosperma Golden Nugget

overwintering

Vereisten voor succesvol overwinteren

Om de middagbloemen in uw eigen tuin onbeschadigd de winter door te brengen, is inzicht in de problemen van overwintering een van de essentiële basisvereisten. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het niet de werkelijke kou die de kritische factor is met betrekking tot de winterhardheid van de ijsplant. In plaats daarvan kunnen twee aspecten duidelijk worden onderscheiden die pas een serieus probleem worden in verband met de winterkou.

1. Vocht: De ijsplant houdt van volle zon en vrij droge standplaatsen. Vanuit haar thuisland kent en houdt ze van zandgronden zonder wateroverlast. Als je onze vrij zware bodems en de grote hoeveelheden neerslag in de winter vergelijkt, wordt al snel duidelijk dat de omstandigheden hier niet ideaal zijn. Vooral in de winter is te veel bodemvocht een probleem. Enerzijds droogt natte grond in de winter zeer langzaam, waardoor het aanwezige water gemakkelijk kan gaan rotten in de wortelgebieden en zo de plant kan doen afsterven. Het tweede nadeel van het hoge bodemvocht is het schadelijke effect op de fijnste wortelsegmenten wanneer het water in de bodem tijdens vorstperiodes bevriest en flink uitzet in de bodem.
2. Kale vorst: Wintertemperaturen zijn altijd geen probleem wanneer een beschermende sneeuwdeken de bodem en planten beschermt tegen overmatige vorst. Als deze isolatie echter ontbreekt, zal harde vorst onverminderd de plant bereiken en daar tot aanzienlijke schade leiden. Men spreekt van heldere vorst, aangezien de vorst de kale, niet met sneeuw bedekte grond bereikt. Vooral de winters met weinig sneeuw en korte periodes van extreme kou, die de laatste jaren zijn toegenomen, zijn ongunstig voor de ijsplant om te overwinteren.

Zo kan de ijsplant overwinteren

Bij winterharde of ten minste gedeeltelijk winterharde Delosperma-soorten kan met slechts enkele maatregelen een effectieve bescherming van de plant in de winter worden bereikt. Zelfs ongunstige winterse omstandigheden en extreme weersomstandigheden kunnen zo goed worden beheerst.

• Creëren van een doorlatende bodem door toevoeging van grind/zand om de waterafvoer te vergroten
• De beplante gebieden afdekken om regenvocht te verminderen
• Vervanging van een ontbrekend, vorstbeschermend sneeuwdek door kreupelhout, kokosmatten of soortgelijke materialen

Wat te doen met Delosperma-rassen die niet winterhard zijn?

Is uw eigen Delosperma daarentegen niet winterhard, dan is de enige optie om veilig te overwinteren in een plantenpot. In de pot moet hij dan de winter overleven in een vorstbeschermde, maar onverwarmde ruimte met voldoende daglicht. Temperaturen boven 5 ° C moeten worden vermeden, omdat de plant anders de winterrust onderbreekt en nieuwe scheuten begint te vormen.

Tip: Ook niet of slechts gedeeltelijk winterharde middagbloemen kunnen het koude seizoen overleven. Omdat de Delosperma-soort zich vermenigvuldigt door zelf te zaaien op dezelfde locatie, treedt dit op nadat de moederplant in de winter sterft vaak een nieuwe zaailing uit de reeds in de grond aanwezige zaden, die met het naderen van de lente de standplaats van de oude plant nieuw leven inblaast.