Het uiterlijk van de siersalie
De siersalie is met vele soorten vertegenwoordigd. Enkele voorbeelden zijn
- de Steppe salie of bloem salie met witte bloei
- de steppe salie met blauw-violette bloemen
- de onaangenaam ruikende moerassalie
- de bloedsalie met vurige rode bloemen
lees ook
- Is de siersalie giftig?
- Kun je riet eten?
- Welke duizendknoop kun je eten?
Al deze siersaliesoorten zijn waardige vertegenwoordigers in de vaste plantentuin en zorgen voor een mooi totaalbeeld naast madeliefjes of andere halfhoge vaste planten. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen, groeien relatief bossig en sommige soorten kunnen wel een meter hoog worden. De eerste bloempluimen openen in juni, de gehele bloeiperiode loopt door tot in september. De meerjarige siersaliesoorten verliezen hun blad in de herfst.
Eetbaar of niet?
De siersalie is een blikvanger bij iedereen Meerjarig bed, sommige soorten verspreiden zelfs een aangename geur in de tuin, maar het is nog steeds niet geschikt voor consumptie. Het is echter niet giftig en kan daarom veilig geplant worden in een tuin waar kinderen spelen.
Siersalie wordt vaak aangeboden onder de naam "bloemsalie" om meteen het verschil met echte salie te laten zien. Hoewel de plant voor mensen niet eetbaar is, is de bloemennectar van de siersalie een waardevolle voedselbron voor bijen, hommels en andere insecten.
Als je met salie wilt koken of gezondheidsthee wilt bereiden, moet je de echte salie gebruiken, bot. Salvia officinalis, selecteer.
echte salie
In tegenstelling tot siersalie is de echte salie groenblijvend. Hoewel sommige bladeren in de winter verdrogen, blijven de meeste bladeren. Salvia officinalis is een geneeskrachtige plant die al sinds de oudheid bekend is. Het wordt nog steeds gebruikt voor saliethee en wordt in de keuken gebruikt als specerij voor braadstukken en stoofschotels.
De echte salie wordt in veel tuinen gekweekt, maar gedijt ook goed in potten op de vensterbank. De bloem lijkt op die van de siersalie, omdat hij ook lange, delicate paarse bloempluimen vormt. De fluweelzachte, fijn behaarde bladeren kunnen worden gedroogd voor theebereiding.
