Słodkie owoce nie zawsze pochodziły z naszych szerokości geograficznych. Więcej o pochodzeniu wiśni i jej podróży do Europy dowiesz się tutaj.
Szczególnie w okresie letnim wiśnia (śliwka) po prostu niezbędne. Wielu prawdopodobnie pamięta jeszcze szczęśliwe dni w dzieciństwie, kiedy można było popatrzeć na drzewa wiśniowe wspiął się, zerwał słodkie czerwone perły i zorganizował konkurs na plucie wiśniowych kamieni hostowane. Ale pyszny dżem wiśniowy babci i pyszna galaretka z czerwonych owoców to dwa prawdziwe wiśniowe klasyki, które wciąż cieszą się popularnością. Ale wiśnia nie zawsze była w domu na naszych środkowoeuropejskich szerokościach geograficznych - w rzeczywistości ten dobrze znany owoc przebył nawet długą drogę.
Jakie jest pochodzenie wiśni?
Rzeczywista ojczyzna wiśni znajduje się w Azji Mniejszej na terenie dzisiejszej Turcji. Już 74 pne Chr. sprowadził rzymskiego generała imieniem Lucjusz Licyniusz Lukullus (117 p.n.e.). PNE; 56 pne Chr.) ciemnoczerwony owoc z portowego miasta Kerasus z powrotem do Włoch. Przodkowie dzisiejszych czereśni (
Prunus avium) już od 400 pne. Chr. być uprawiane. W rzeczywistości naukowcy znaleźli kamienie czereśni (Prunus avium subsp. avium), archetyp dzisiejszej czereśni, w osadach z epoki kamienia - czyniąc wiśnię jedną z najstarszych roślin owocowych w naszej historii.Wiśnia zawdzięcza swoją nazwę swojemu pochodzeniu w mieście Kerasus – i to w wielu językach. Na przykład nazywa się „cereza” po hiszpańsku, „cerise” po francusku i „kiraz” po turecku. Nawet niemieckie słowo „Kirsche” wywodzi się z nazwy ówczesnego miasta portowego.
Dokładne pochodzenie wiśni (Prunus cerasus), natomiast jest w dużej mierze nieznana: Obecnie przyjmuje się, że jest to skrzyżowanie czereśni ptasiej i czereśni stepowej (Prunus fruticosa), która prawdopodobnie również pochodzi z Azji Mniejszej czy Bałkanów.
Od kiedy czereśnie można znaleźć w całej Europie?
Kiedy wiśnia w końcu dotarła do Włoch, powoli rozprzestrzeniła się stamtąd na cały kontynent europejski. Ze względu na masowy wpływ Rzymian i ich ogromną strefę wpływów rozprzestrzenianie się owoców było szczególnie korzystne. Dziś wiśnia swoim doskonałym smakiem podbiła niemal cały świat i miejmy nadzieję, że tego lata ponownie oczaruje nas słodkimi doznaniami.
Jakie odmiany po raz pierwszy znaleziono w Europie?
Od 16 W XIX wieku zarówno czereśnie, jak i czereśnie były szeroko rozpowszechnione w całych Niemczech i z czasem podzieliły się na liczne odmiany i odmiany regionalne. Z samymi czereśniami, w 19. Istnieje 600 różnych odmian. Niestety wielu z tych oryginalnych odmian nie można już dziś znaleźć. Jedną z najstarszych zachowanych odmian wiśni jest „Big Black Knartle Cherry”, o której po raz pierwszy wspomniano w 1540 r. i pochodzi ona z Francji. Do dziś jest to jedna z najpopularniejszych odmian czereśni – nadal uprawiana jest również w Niemczech. Już w 1794 r. wspomniano również o „najwcześniejszym ze znaków”, co czyni go jedną z najstarszych odmian wiśni w Niemczech. Ze względu na szczególnie wczesną dojrzałość ma szczególny zaszczyt służyć jako odmiana wyjściowa tygodnia czereśni, a tym samym zwiastować sezon czereśni. Jedną z najstarszych wiśni pochodzących z Niemiec jest „czerwona chrząstkowa wiśnia Büttnera”, którą opisano już w 1795 roku.
Z drugiej strony z wiśniami „Schattenmorelle” jest nie tylko popularny, ale także sprawdzony klasyk - już w 1650 roku wiśnia, która oryginalnie pochodzi z Francji, opisane. „Czerwona majowa wiśnia”, która istnieje od 19 Mówi się, że istniał w XIX wieku i przetrwał w Niemczech do dziś dzięki orzeźwiającemu słodko-kwaśnemu smakowi, nawet jeśli jest rzadko uprawiany. Inną, choć nieco młodszą wiśnią pochodzącą z Niemiec jest 'Heimanns Rubinweichsel' - odmiana z 1920 roku jest popularna do dziś, szczególnie ze względu na jej odporność na chorobę Monilia uprawiany.
