De meeste coniferen houden hun naalden ook in de winter, ze zijn groenblijvend. Enkele bomen zijn uitzonderlijk en verliezen toch hun naalden. Overeenkomstige typen worden hier kort weergegeven.
In een notendop
- er zijn weinig naaldverliezende coniferen
- dit zijn voornamelijk verschillende larikssoorten
- meestal met aantrekkelijke herfstkleuren
- meestal bestand tegen droogte, plagen en ziekten
Inhoudsopgave
- Dahuriaanse lariks
- Echte Moerascipres
- Europese lariks
- gouden lariks
- Japanse lariks
- Siberische lariks
- oer sequoia
- Veel Gestelde Vragen
Dahuriaanse lariks
De Dahuriaanse lariks (Larix gmelinii) staat bekend om zijn extreme winterhardheid, die alle andere bomen overtreft. Hoewel je ze zelden in tuinen of parken aantreft, zul je dat wel doen hout als bouwmateriaal gewaardeerd.
- Maat: tot 35 meter
- Groei: opgaande, slank, zuilvormige tot kegelvormige kroon, snelgroeiend
- Bloem en vruchten: bloemen in mei, zaden rijpen in september, kegels blijven lang aan de boom
- Plaats: Inheems in Oost-Azië, relatief weinig veeleisend, tolerant ten opzichte van kou, hitte en droogte, geeft de voorkeur aan zure en veengronden
- Gebruik: is vooral geschikt voor herbebossing en houtproductie, groeit ook goed in gemengde culturen
Echte Moerascipres
De moerascipres (Taxodium distichum) is vernoemd naar de locatie. Het groeit goed, zelfs in water, maar kan ook op drogere locaties.
- Maat: tot 40 meter
- Groei: opgaande, gedrongen groeiwijze, conische kroon, langzame groei, dikke stam die scherp taps toeloopt
- Bloem en vruchten: Bloemen vormen zich in de winter, bloeien vanaf maart, vormen bolvormige kegels
- Plaats: zo vochtig mogelijk, maar in een vijver is het niet aan te raden, aangezien dit zeer grote, leemachtige, matig voedselrijke grond moet zijn, niet te veel zon op droge grond
- Zorg: Afhankelijk van de standplaats, eventueel water geven, is winterhard, maar nieuwe scheuten worden bedreigd door late vorst, dus slechts matig bemesten
Europese lariks
De Europese lariks (Larix decidua) is een inheemse naaldboom. In de herfst valt hij vooral op in naaldbossen met zijn bruingele kleur.
- Maat: tot 54 m
- Groei: enkele stam met een stamdiameter tot 2 m, uitgestrekte maar niet noodzakelijkerwijs piramidale vorm
- Leeftijd: tot 600 jaar, zelden ouder
- Bloem en vruchten: in het voorjaar mannelijke en vrouwelijke bloemen aan één plant, kegels vorm de volgende lente, zaadrijpheid in de herfst
- Plaats: schaarse bossen, bij voorkeur op berghellingen, over het algemeen niet erg veeleisend
- Zorg: geheel ongecompliceerd in de tuin, verdraagt droogte, winterhard
Een mededeling: De kegels die aan de takken achterblijven bevatten geen zaden meer. Ze kunnen tot 10 jaar op de tak blijven.
gouden lariks
De gouden lariks (Pseudolarix amabilis) werd geïntroduceerd als sierboom vanwege de felle herfstkleuren.
- Maat: tot 40 m in de natuur, in de tuin tot 20 m
- Groei: langzaam groeiende, kegelvormige kroon, goudgeel in de herfst
- Bloem en vruchten: bloeit in mei, zaden rijpen vanaf oktober, kegels rotten aan de boom
- Plaats: komt uit China, groeit op vochtige, diepe en voedselrijke grond zonder kalk
- Zorg: Hoofdzakelijk onderhoudsvriendelijk, diepgeworteld, verdraagt droogte
Japanse lariks
Er zijn nu veel gekweekte variëteiten van de Japanse lariks (Larix kaempferi). Van kleine dwergvormpjes tot kurkentrekkerachtige groeiende soorten.
- Maat: tot 30m
- Groei: Op jonge leeftijd spitse kroon, later afplattend, roodachtige scheuten, op jonge leeftijd snelgroeiend
- Bloem en vruchten: bloemen van maart tot april, rozetachtige kegels rijpen het volgende jaar
- Plaats: oorspronkelijk uit Japan, houdt van een zonnige plek, houdt van vochtige, maar goed doorlatende grond
- Zorg: Mulch het wortelgebied bij het planten, houd jonge bomen vochtig
Siberische lariks
In zijn natuurlijke habitat kan de Siberische lariks (Larix sibirica) tot 500 jaar oud worden bereiken als het niet van tevoren wordt gekapt, omdat het hout van de Siberische lariks als waardevol wordt beschouwd Timmerhout.
- Maat: tot 45 meter
- Groei: op jonge leeftijd snelgroeiend, blijft slank, vormt een piramidale kroon
- Bloem en vruchten: bloemen in het voorjaar, zaden rijpen in de winter, kegels blijven lang aan de boom
- Plaats: komt uit Siberië, in sommige landen geïntroduceerd als bosboom, verdraagt verschillende grondsoorten en is klimaatbestendig, geeft de voorkeur aan open standplaatsen
- Gebruik: belangrijke bosboom in sommige Europese landen, hout is zeer goed bestand tegen invloeden van buitenaf
oer sequoia
De oersequoia (Metasequoia glyptostroboides) wordt ook wel Chinese sequoia genoemd. Ook deze boom verliest zijn naalden. Voordat de eerste levende exemplaren in China werden gevonden, dacht men dat deze boomsoort uitgestorven was.
- Maat: tot 40 meter
- Groei: vormt een dikke stam, snelgroeiend, blijft relatief smal
- Bloem en vruchten: bloeit onopvallend in mei, kegels zijn klein, bolvormig en roodbruin van kleur
- Plaats: relatief weinig eisend, groeit in de zon of halfschaduw, stelt weinig eisen aan de grond, maar geeft de voorkeur aan een vochtige standplaats
- Zorg: Houd jonge bomen vochtig en bemest om de groei te versnellen
Een mededeling: Er zijn dwergvormen van de oersequoia die ook geschikt zijn voor kleine tuinen. Ze zullen niet hoger zijn dan 4 m.
Veel Gestelde Vragen
Dit is niet nodig. In plaats daarvan kunnen de naalden samen met compost of bladeren worden gebruikt als een natuurlijke laag mulch. De meeste coniferen houden van lichtzure grond, het rotten van hun eigen naalden verzuurt de grond.
Kortom, de coniferen die in de herfst hun naalden laten vallen, zijn niet zo kwetsbaar als de bomen die hun naalden behouden. Dit heeft te maken met het feit dat ze een echte winterslaap waarnemen. Bovendien zijn ze vaak droogtetoleranter en daarom niet zo aantrekkelijk voor ongedierte.
Een knipbeurt is niet nodig voor een zo natuurlijk mogelijke groei. De coniferen hebben dan echter veel ruimte nodig, omdat ze soms een groeibreedte bereiken van wel 15 m in doorsnee. Coniferen die in de herfst hun naalden verliezen, kunnen echter indien nodig worden teruggesnoeid. Het is alleen belangrijk om ervoor te zorgen dat u niet te ver in het oude hout terugzaagt.
